@อย่าอาลัยอาวรณ์ในอดีต
ที่เฝ้ากรีดทำร้าย...จิตใจช้ำ
ปล่อยวางไว้ละลายไปในความทรงจำ
อย่าน้อมนำมาบั่นทอนกำลังใจ
@อย่ากังวลอนาคตยังไม่เกิด
คิดเตลิดพาใจสั่นและหวั่นไหว
ภาพความกลัวถูกสร้างขึ้นภายในใจ
สิ่งทำร้ายคือความคิดยึดติดมัน
@ปัจจุบันคือความจริงสำคัญกว่า
ที่ต้องกล้าเผชิญหน้าอยู่ทุกวัน
หยุดอดีตดึงอนาคตมาปัจจุบัน
รู้เท่าทันในความคิดชีวิตงาม
เห็นด้วยค่ะ..ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
ปัจจุบันคือความจริงสำคัญกว่า
ที่ต้องกล้าเผชิญหน้าอยู่ทุกวัน
หยุดอดีตดึงอนาคตมาปัจจุบัน
รู้เท่าทันในความคิดชีวิตงาม
คิดถึงมากเลย ... ดีใจมากที่ได้อ่านบทความนี้นะคะ
มาอ่านบทกวี
อาจารย์หายไปนานมากๆๆๆๆ
สบายดีไหมครับ
สบายดีหรือเปล่าครับเนี่ย ;)...
ขอบคุณอารย์พี่ใหญ่ คุณเพชรน้ำหนึ่ง ดร.พี่เปิ้ล อาจารย์ขจิต อาจารย์Wasawat ผอ.ชยันต์ ที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจนะครับ...:)
สบายดีครับ...:)