ใคร ๆ ก็ไม่เล่นด้วย
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้เป็นปีที่ดี ปีแห่งการทำความดี ปีที่มีสิ่งดี ๆ เรียนรู้สิ่งไม่ดี ปีที่่เห็นสุขพ้นทุกข์กันนะคะ ฮ่าๆๆ ช้าไปสักหน่อย ขอเริ่มต้นปี ด้วยเรื่องนี้กันดีกว่า
ณ เย็นวันหนึ่งหลักเลิกเรียน เด็ก ๆ กำลังวิ่งเล่นสนุกสนานยิ้มปากบานกันบริเวณสนามเด็กเล่นของโรงเรียน ระหว่างที่นั่งรอลูกชาย(วัย 7 ขวบ) อยู่นั้น ก็มีเด็กชายคนหนึ่งเพื่อนห้องเรียนเดียวกันเดินตีหน้าเศร้าเข้ามาหา เขานั่งลงข้าง ๆ สีหน้าหดหู่ ห่อเหี่ยว
แม่ดาว สวัสดีครับ เคเค (นามสมมุติ) เป็นอะไรครับ ดูหน้าตาไม่สบายเลย
เคเค เพื่อน ๆ ไม่ให้ผมเล่นด้วย
แม่ดาว เพื่อน ๆ ไม่ให้เคเคเล่นด้วยเหรอ เพราะอะไรล่ะครับ
เคเค ผมก็ไม่รู้ แต่เพื่อน ๆ ไม่ยอมให้ผมเล่นด้วย
แม่ดาว อืม...กับมีศีลด้วยเหรอ (ชื่อลูกชายแม่ดาว)
เคเค มีศีลให้เล่น แต่คนอื่น ๆ ไม่ให้เล่น ก็เล่นไม่ได้ (เด็ก ๆ กำลังวิ่งเล่นไล่จับกันอยู่เป็นกลุ่ม)
แม่ดาว เอ....แต่ปกติแม่ดาวก็เห็น เคเคเป็นที่รักของเพื่อน ๆ นี่ครับ (หลัง ๆ มาไม่ค่อยได้เข้าร่วมวงเสวนากับเด็ก ๆ เท่าไหร่ )
เคเค ตั้งแต่ขึ้นป.2 มา ไม่เป็นแบบนั้นแล้วครับ เพื่อน ๆ ไม่มีใครอยากเล่นกับผม ตอนกลางวันผมก็ไม่มีเพื่อนเล่นด้วย ไม่มีใครสักคนอยากเล่นกับผม (พูด ๆ ไป น้ำตาก็เริ่มเอ่อคลอตา)
แม่ดาว ตั้งแต่ขึ้นป.2 มาเหรอ นานแล้วนะเนี้ย เคเคคงอึดอัด เศร้ามากเลยเนาะ (รับฟังและสะท้อนความรู้สึก)
เคเค ครับ ผมอยากจะย้ายโรงเรียน ผมไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป ผมบอกแม่แล้วว่าอยากจะย้ายโรงเรียน
แม่ดาว (โอบไหล่ให้กำลังใจ) คงรู้สึกแย่มากขนาดอยากจะย้ายโรงเรียนเลยเหรอลูก แล้วคุณแม่ว่าอย่างไร
เคเค ก็ไม่ว่ายังไง แต่ผมเบื่อโรงเรียนนี้ เบื่อทุกคนที่นี้ ผมไม่อยากจะมาโรงเรียนนี้อีกต่อไป
แม่ดาว เคเคคิดว่า ย้ายโรงเรียนแล้วจะแก้ปัญหานี้ได้เหรอ
เคเค ครับ ผมมีเพื่อนที่สนิทกันอีกโรงเรียนหนึ่งเรียนด้วยกันตอนอนุบาล ผมอยากย้ายไปอยู่กับเพื่อนที่นั่น
แม่ดาว อ้อ...มีเพื่อนที่เคยสนิทกันตอนอนุบาลอยู่อีกโรงเรียน แล้วถ้าย้ายไปไม่เป็นอย่างที่เราคิดล่ะ สมมติว่าเพื่อนคนนั้นก็อาจมีเพื่อนใหม่ที่อาจสนิทกันมากกว่าจะทำยังไง
เคเค ผมไม่รู้ รู้แต่ว่าผมไม่อยากจะมาโรงเรียนนี้อีกต่อไป (พูดแบบโกรธๆ)
แม่ดาว อืม.....แม่ดาวว่านะ เคเคคงโกรธ น้อยใจเพื่อน ๆ และเสียใจที่ไม่มีเพื่อนเล่นด้วยมากกว่าไม่ชอบโรงเรียนนี้ล่ะมั้ง คุณครูที่นี่ก็ใจดีตั้งหลายคน ลองแก้ปัญหากันก่อนดีไหม หาสาเหตุว่าทำไมเพื่อนถึงไม่ให้เล่นด้วย อยากให้แม่ดาวช่วยไหม
ระหว่างนั้นลูกชายแม่ดาวก็วิ่งมาหา และมาถามว่าเคเคเป็นอะไร แม่ดาวก็เลยชวนเขาคุยด้วย
แม่ดาว เคเคเสียใจที่เพื่อน ๆ ไม่ยอมให้เล่นด้วย มีศีลคิดว่าทำยังไงดี
มีศีล ไปซิ..ก็ไปเล่นด้วยกัน
เคเค แต่ พีพี(หัวหน้าแก๊งฝ่ายหญิงที่ลูกกำลังเล่นด้วยอยู่) ไม่ให้เราเล่นด้วย
มีศีล แม่ก็ไปบอก พีพีซิว่าให้เคเคเล่นด้วยกัน
แม่ดาว อืม...แม่อยากรู้เหตุผลว่าทำไม มีศีลพอรู้ไหมว่าเพราะอะไร
มีศีล ไม่รู้
แม่ดาว แล้วถ้าให้ลูกคิด ลูกช่วยบอกแม่ได้ไหมว่า เคเคไม่ดียังไง
มีศีล อืม....ชอบคุยในห้องเรียนมั้ง
แม่ดาว ชอบคุยในห้องเรียนเพื่อนก็เลยไม่ยอมเล่นด้วย แล้วเพื่อนๆ คนอื่น ๆ ไม่คุยกันในห้องเรียนเหรอ
มีศีล ก็คุยกันเต็มไปหมด
แม่ดาว งั้น เรื่องคุยในห้องเรียน ก็คงไม่ใช่ เพราะเพื่อนคนอื่นที่คุยก็ยังมีคนเล่นด้วยเลย มีเรื่องอื่นอีกไหม
มีศีล ไม่มี
แม่ดาว ข้อดีล่ะ เคเคมีข้อดีอะไรบ้าง
มีศีล อืม...เล่นบอลเก่ง (จากนั้นก็มีเพื่อนมาสะกิดให้ไปเล่นต่อ)
แม่ดาว เล่นบอลเก่ง จริงด้วยแม่ดาวเคยเห็นเพื่อน ๆ หลายคนก็เคยบอกว่า เคเคเล่นบอลเก่งมากใช่ไหมเคเค(พยายามหาข้อดีกระตุ้นให้รู้สึกดีต่อตัวเอง พอรู้สึกดี อารมณ์น่าจะดีขึ้น อาจคิดอะไรได้ดีขึ้น)
เคเค ครับ ผมชอบเล่นบอล จริง ๆ ก็ไม่ได้เก่งเท่าไหร่
แม่ดาว เหรอ..มีศีลเล่าให้แม่ดาวฟังว่าสีส้มชนะฟุตบอลสี....มาได้ก็เพราะลูกเตะของเคเคเลยนะ มีศีลเขาชื่นชมให้แม่ดาวฟังตั้งแต่วันที่แข่งเสร็จเลย ที่แน่ ๆ มีเพื่อน 1 คนแล้วนะที่ชอบเคเค
เคเคดูจะมีอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง สีหน้าที่ดูโกรธ ๆ ดูเป็นปกติ แต่ก็ยังมีแววตาเศร้าๆ อยู่
เคเค แต่มีศีลเขาอยู่ในกลุ่มที่เขาไม่ให้ผมเล่นด้วย
แม่ดาว อ้าว...เหรอ เขาเล่นแบ่งแยกกันเป็นกลุ่มๆ อีกแล้วเหรอ (เมื่อป.1 ก็เคยเป็นแบบนี้)
เคเค ครับ เขาอยู่กลุ่ม มีดี มีดีเป็นหัวหน้ากลุ่มเขาไม่ยอมรับผมเข้ากลุ่ม ทั้ง ๆ ที่ผมก็ทดสอบความสามารถผ่านไปได้ตั้งหลายอย่าง กระโดดบันได 3 ขั้น (กระโดดลงมา) กระโดดข้ามเก้าอี้ เหลือตีลังกา ผมตีลังกาไม่เป็น เขาก็ไม่รับผมเข้ากลุ่ม
แม่ดาว โอ้โห มีการทดสอบก่อนรับเข้ากลุ่มด้วย ไม่เห็นมีศีลเล่าให้แม่ดาวฟังเลยว่ามีการทดสอบเข้ากลุ่มแบบนี้ด้วย
เคเค ครับ กลุ่มไหน ๆ ก็ไม่ให้ผมเล่นด้วยทั้งนั้น (วนกลับมาอารมณ์เดิมน้ำตาคลอ)
แม่ดาว งั้นเรามาช่วยกันหาสาเหตุกันไหม ว่าเพราะอะไร แม่ดาวจะช่วยเต็มที่เลย
เคเค ยังไงเขาก็ไม่ให้ผมเล่นด้วยหรอก
แม่ดาว ยังไม่ทันลองเลย ท้อซะแล้ว ลองดูก่อนซิ
ว่าแล้วก็เริ่มหาสาเหตุ โดยชวนเด็กมานั่งคุยทีละคน ๆ ดูจังหวะคนไหนวิ่งมาใกล้ ๆ สบมาคว้าตัวมาคุย คุยไปสัก 3-4 คนได้ เพราะส่วนใหญ่เด็กยังเรียนพิเศษกันอยู่ เด็ก ๆ ที่ไม่ได้เรียนจะมีน้อยมาก ได้ความว่า ผู้หญิงบอกว่าเคเคทะลึ่ง ลามก ไม่เป็นสุภาพบุรุษ เขาตัดสินจากว่าเคเคชอบโชว์กางเกงใน ชอบกอดผู้หญิง ประมาณนี้ ฝ่ายชายนอกจากลูกชายแม่ดาวก็มีอีกคน บอกว่า เคเค ชอบคิดเกมส์มาเล่นเองและให้เพื่อน ๆ เล่น แต่เพื่อน ๆ ไม่รู้จัก เลยไม่อยากจะเล่น อันนี้คือคุยต่อหน้าเคเค โดยให้เคเคนั่งฟัง ก็มีโต้กลับบ้างอะไรบ้าง จึงพยายามบอกเคเคว่า เมื่อเราเป็นผู้ฟังเราควรฟังเพื่อนก่อน อย่าเพิ่งพูดแทรก ฟังใช้หู ปากปิด จะเปิดปากได้อีกทีเมื่อเพื่อนพูดจบ จากนั้นแม่ดาวและเคเคก็มานั่งคุยกัน ว่าสิ่งที่เพื่อนพูด เราอาจรู้สึกว่าไม่ชอบฟัง แต่เป็นสิ่งที่เพื่อนคิดและรู้สึกจริง ๆ นี่คือเหตุผลบางข้อที่เพื่อนไม่ชอบเล่นกับเรา หากเราอยากมีเพื่อน ก็ต้องคิดว่าจะทำอย่างไรดีให้เพื่อนอยากจะมาเล่นกับเรา ถ้าแม่ดาวเป็นเคเค แม่ดาวจะฟังและคิดต่อว่า สิ่งไหนที่เพื่อนไม่ชอบ และเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสม ก็จะไม่ทำ เช่นเรื่องโชว์กางเกงในหรือมากอด ถ้าแม่ดาวเป็นเพื่อนผู้หญิงก็ไม่ชอบเหมือนกัน แต่อย่างเรื่องคิดเกมส์ใหม่ ๆ มาเล่น แม่ดาวว่าเป็นเรื่องทีดีนะ เป็นความคิดสร้างสรรค์ดี แต่ถ้าเพื่อนไม่ชอบเล่น คิดว่าไม่สนุก ก็จะเก็บเอาไว้ไปลองเล่นกับเพื่อนที่อื่นดูเผื่อเพื่อนที่อื่นเขาอาจจะสนุกกับเราก็ได้
ดูจากท่าทางเคเคแล้วเขาเข้าใจ แต่ยังไม่ยอมรับได้ทั้งหมด เด็กคนนี้พูดจาเป็นผู้ใหญ่มาก คงอยู่กับผู้ใหญ่บ่อย จากการใช้คำพูด รูปประโยคก็ดูโตเกินวัย ก่อนจากกันกอดเขา และบอกว่า "สู้ ๆ นะ แม่ดาวจะเป็นกำลังใจให้ มีอะไรไม่สบายใจบอกแม่ดาวได้เสมอ" สิ่งที่ทำต่อไปคือส่งข้อความคุยกับคุณแม่ของเคเค เพื่อสอบถามและสื่อสารความรู้สึกเคเคไป และส่งต่อเรื่องนี้ฝากคุณครูประจำชั้นช่วยดูแลหัวใจน้อย ๆ ต่อไป เพราะคุณครูอยู่ใกล้ชิดเขามากกว่า เรื่องในโรงเรียนเนาะ คุณครูรับเรื่องและรับปากว่าจะช่วยดูแลต่อ ยังฝากอีกเรื่องคือ เรื่องการเล่นเป็นกลุ่ม เป็นแก็งค์ ส่วนตัวคิดว่า หากเด็ก ๆ เล็ก ๆ ขนาดนี้ยังแบ่งแยก พวกฉัน พวกเธอ อนาคตจะเป็นอย่างไร ส่วนตัวอยากให้เขาเล่นได้กับทุก ๆ คน ไม่ว่าใคร หากตอนเย็นแม่ดาวมีโอกาสได้วิ่งเล่นกับเด็ก ๆ แม่ดาวจะแอบสังเกตว่าบางทีก็มีสายตาน้อย ๆ บางคู่อยากจะเข้ามาเล่นด้วย แต่ไม่กล้า เพราะไม่ใช่เพื่อนในห้องเดียวกัน ก็จะชวนเขามาเล่นด้วยกัน แรก ๆ ก็เขิน ๆ สักพักก็สนุกเพลินจนลืมความเก้อ ๆ ในทีแรกไปเลย ปัจจุบันไม่ค่อยได้วิ่งเล่นแล้วค่ะ แก่แล้ว มีแอบเลี่ยงไปรับช้าๆ วิ่งไม่ค่อยไหว เหนื่อย เล่นทีไรเหนื่อยแทบขาดใจ ฮ่าๆๆๆ อันที่จริงมันก็สนุกดีนะคะ เล่นกับเด็ก กลับไปเป็นเด็ก ถึงร่างกายไม่ไหว แต่ใจย้อนวัยไปได้ว่าไหม
เรื่องที่แบ่งปันนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนจะปีใหม่ ทุกวันนี้เด็กคนนี้ก็ร่าเริงแจ่มใสมากมาย ไม่อยากย้ายโรงเรียนแล้วค่ะ อันที่จริงดีขึ้นทันตาเห็นเลยนะคะ เพราะติดตามผลถัดมาอีกวันเจอเขา เขาก็วิ่งมาหามาขอบคุณที่ทำให้เขาได้มีเพื่อนเล่น ปกติเด็กคนนี้เป็นเด็กร่าเริงมีมนุษยสัมพันธ์เป็นเลิศความรู้สึกตัวเองเองนะคะ ตัดสินเอาจากที่เห็นหลาย ๆ ครั้ง
หากเราเป็นพ่อแม่บางความทุกข์ของเด็ก ๆ ในสายตาเราอาจจะมองดูว่าเล็ก ๆ เรื่องเด็ก ๆ ขำ ๆ ไร้สาระ แต่สำหรับในมุมมองในโลกของเด็กมันอาจจะใหญ่มาก ทุกข์มากจนน้ำตาไหลพราก ๆ ก็เป็นได้ ใส่ใจกันและกันนะคะ(เอาใจเราไปใส่ใจลูก) เคยมีเหตุการณ์หนึ่งลูกพูดประโยคนี้สวนมา "แม่คิดว่าเรื่องนี้มันเรื่องเล็กน้อยเหรอ แม่รู้ไหมเรื่องนี้สำหรับมีศีลมันใหญ่มากเลยนะ" เสียงนั้นทำให้สะอึก สติกลับ ต้องขอโทษลูกที่เราพูดไปว่า "ก็แค่เรื่องเล็ก ๆ เอง" ดังนั้นพึงมีสติในการอยู่ร่วมกัน นอกจากความรักและความรู้แล้ว สติสำคัญอย่าลืมนะคะ อย่าลืม พกไว้อย่าได้ขาด "สติ"
***หลายครั้งแค่การรับฟังอย่างตั้งใจและสะท้อนความรู้สึกลูกออกไป ก็ช่วยผ่อนคลายความทุกข์ในใจเขาได้มาก บางทีแค่เราทำหน้าที่รับฟังอย่างข้างต้นอย่างเดียว เราก็อาจไม่จำเป็นต้องเข้าไปแก้ไขปัญหาให้เขาก็ได้ อันนี้คงต้องพิจาณากันเนาะ เมื่อเรารับฟัง เด็ก ๆ จะผ่อนคลาย การให้เขาพูดระบายนอกจากระบายผ่อนคลายความทุกข์ออกมาแล้ว ยังช่วยให้เขาได้ทบทวนเรื่องราวตัวเองอีกครั้ง จากนั้นบางทีคนที่แก้ปัญหาก็เป็นเขาไม่ใช่เรา
ความเห็น (2)
พี่เห็นด้วยค่ะว่าความทุกข์ของเด็กที่ผู้ใหญ่คิดว่าเล็กๆ แต่ถ้ามีคนเข้าใจและช่วยเหลือเขาจะผ่านไปได้ง่าย อย่างที่น้องช่วยดูแลเคเค พี่อ่านแล้วได้ความรู้ไปด้วยค่ะ
ชื่นชมที่ใส่ใจความรู้สึกของเด็กอื่นๆที่ไม่ใช่ลูกเรา
ดีใจที่เคเค หายเศร้าไม่ต้องย้ายโรงเรียน
มีเรื่องดีๆมาเล่าให้ฟังอีกนะจ๊ะ