บันทึกการเดินทางด้วยรอยเท้าตนเอง (35) ระหว่างทาง
หลายต่อหลายครั้ง
ชีวิตคนเรามุ่งมั่น ดุ่มเดินไปสู่จุดหมายปลายทางอย่างบ้าคลั่ง
จังหวะชีวิตในแต่ละครั้ง จึงดูเหมือนดิบด่วน - แข็งกร้าว
เราเพียรพยายามทำทุกอย่างเพียงเพื่อไปให้ถึงจุดหมายปลายทางให้จงได้
ไม่ว่าจะช้า หรือเร็ว เราก็ทำทุกสิ่งอย่าง เพื่อให้ไปถึงซึ่งจุดหมายที่ว่านั้น
กระนั้นก็น่าเสียดายอยู่ไม่ใช่ย่อย
เพราะเราหลงลืมใส่ใจกับปรากฏการณ์บางเรื่องราวที่ก่อเกิดขึ้นในระหว่างทาง
ขณะหนึ่งระหว่างทาง อาจเป็นจุดหมายที่แท้จริงด้วยก็เป็นได้
คนที่โชคดี คือคนที่ไปถึงจุดหมายแล้วค้นพบว่า "ไม่ใช่"
เมื่อหันกลับมาดูระยะทางที่ผ่านมา
กลับพบว่า บางสิ่งบางอย่างในระหว่างทาง
มันคือจุดหมายที่แท้จริง
และโชคดี-เมื่อหวนกลับมาเยือน
บางสิ่งอย่างที่ว่านั้นก็ยังคงอยู่ - ใช่คงอยู่
ขณะที่บางคนอาจโชคร้าย เพราะบางสิ่งบางอย่างที่ว่านั้นสูญสลายแตกดับไปแล้ว
...
ความเห็น (5)
มีปลายทางที่พบได้..โดยไม่มุ่งหมาย..ศร..สอน..ตน..
(ของฝาก..จาก..ความ..เข้าใจ...
ชอบนะคะ สำหรับความคิดนี้
ระหว่างทางน่าสนใจกว่าปลายทาง
ปลายทางเป็นแค่รางวัลสำหรับความเหน็ดเหนื่อย
กระบวนการเรียนรู้ สำคัญกว่า ผลการเรียนรู้
ผลการเรียนรู้เป็นแค่หมุดหมาย
การเรียนรู้ที่แท้จริงเกิดขึ้นระหว่างทางทั้งสิ้น
มีความสุขกับการคิด และ การได้ทำสิ่งที่คิดตลอดไปนะคะอาจารย์
ด้วยศรัทธา และสติ รวมวิริยะความเพียร บนฐานแห่งเป้าหมายที่ชัดเจน ย่อมเกิดความราบรื่นด้วยดีนะคะ
สวัสดีปีใหม่ครับอาจารย์
