ใจตนเองนี่แหละปิดกั้นโอกาสตนเอง...
วันเสาร์ ที่ 27 ธันวาคม 2557
ตื่นเช้าทำวัตร ลงเดินจงกรมแล้วก็ปลุกเด็กไปทำอาหารถวายพระ
ลงรับข้าวที่ลานธรรม วันนี้หลวงปู่เทศน์เรื่องบุญ
มีชีวิตหรือไม่มีชีวิตก็อยากได้ มีชีวิตอยู่ก็ให้ทำเอา
และท่านก็เอ่ยถึง บารมีในแต่ละข้อที่ต้ิงสังสมว่า
ทานะบารมี สัจจะบารมี ขันติบารมี....
ทานบารมี ทานอุปปารมี ทานปรมัตถปารมี
รับข้าวเสร็จเข้ามาสำนักแม่ชี ทำความสะอาดรดน้ำต้นไม้ แล้วก็ตัดผ้า
จนถึงเวลาเที่ยงออกมาศาลา ครูให้โอกาสไปกับเด็ก ไเพื่อรับแม่มีมาวัด
ในความไม่ตั้งใจ ไม่ใส่ใจ ไม่ตรงต่อเวลา ทำให้หนูพลาดภารกิจที่ครูมอบให้
ในตอนแรกก็ยังไม่ยอมรับค่ะ มันก็ลงร่องเก่า กลับมาอยู่กับตนเองแล้วทบทวน แล้วค่อยเห็นกลับไปขอขมาครู ท่านชี้ว่า กรรมมันทำเสร็จแล้ว ทำชั่วสำเร็จแล้ว
ย้อนทวนกับตนเอง คงเหมือนประมาทขับรถชนไก่ ไก่มันตายแล้วแก้ไขไม่ได้ กรรมชั่วทำสำเร็จแล้วผลคือ ไก่ตายแล้ว ความเสียหายเกิดขึ้นแล้ว
เย็นๆครูให้ไปกัยเด็กๆ ไปส่งแม่มีกลับ ก่อนไปได้ช่วยท่านล้างห้องน้ำให้เรียบร้อย
ใจรู้สึกว่า แม่ๆท่านสู้มากๆ พยายามกันเต็มที่อยู่ภายใน
กลับเข้ามา เด็กๆแวะหาครู หนูเข้าไปกวาดตาด แล้วครูให้โอกาสไปซื้อของในหมู่บ้าน
กลับเข้ามาหนูเข้ามาอาบน้ำ แล้วก็เดินรอเวลาทำวัตรรวม
สรุปว่า วันนี้งด ครูพาเด็กๆเข้ามาพัก หนูทำวัตรแล้วก็เดินภาวนา
วันนี้พลาดหลายเรื่อง แถมใจก็แสดงอาการปิดกั้น แล้วก็บีบคั้นตนเองด้วยความอยาก
ได้แต่ย้ำกับตนเองว่า อยู่ไปเป็นขณะๆเด้อ กิเลสเจ้าของมันร้าย มันเเรงเผลอทีไรทำชั่วทุกที ใจตนเองนี่แหละปิดกั้นโอกาสตนเอง
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น