ตอน ปริศนาความคิด
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าป้าเม้านี้ไม่ใช่คนเก่ง เรื่องที่อยากเล่าสู่กันฟังนี้ไม่ใช่วิชาการแต่เป็นเรื่องของการถ่ายทอดความคิด ประสบการณ์ในการทำงานของผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้าท่าบ้าง ไม่เข้าท่าบ้าง เรียกว่ามีทั้งน่ายินดี (สำหรับป้าเม้าเอง) และซึมไปหลายวันก็มี แต่ในที่สุดก็ลุกขึ้นมายืนและออกก้าวเดินอีกครั้ง เก็บความพลาดพลั้งไว้เป็นครูมาถ่ายทอดผ่านตัวอักษร เล่าสู่กันฟัง
ปัจจุบัน ป้าเม้าทำหน้าที่งานด้านการประชาสัมพันธ์ สำหรับท่านอื่นไม่ทราบว่ามีแนวคิดเกี่ยวกับการดำเนินด้านนี้อย่างไรบ้าง แต่สำหรับตนเองแล้วมีความคิดว่า งานประชาสัมพันธ์ เป็นงานที่ต้องใช้ศาสตร์หลาย ๆ ด้านเข้ามาผสมผสาน นับตั้งแต่วันแรกที่เข้าทำงาน ป้าเม้าเกิดคำถามที่ถามกับตนเองว่า ต้องการทำงานประชาสัมพันธ์ในรูปแบบใด ? ต้องการเป็นนักประชาสัมพันธ์แบบไหน ?ในที่สุดก็หาคำตอบให้กับตนได้ในเวลาไม่กี่นาทีว่า หากเราต้องทำงานประชาสัมพันธ์ ที่แต่งตัวสวยพริ้งวัน หนึ่งวันเวลาหมดไปกับการรับ ต่อ โอนโทรศัพท์ กับการคอยตอบคำถามทางไปโรงอาหาร บอกทางห้องน้ำ คอยยืนเป็นตุ๊กตาประกอบฉากเวลาเจ้านายมอบกระเช้าดอกไม้ ชื่นชมกับข่าวที่ลงในสื่อมวลชนโดยไม่สนใจว่าข่าวนั้น หรือภาพข่าวนั้นนอกจากจะบอกเล่าเก้าสิบว่าเราทำอะไรให้ประชาชนรับทราบแล้ว ยังสะท้อนภาพลักษณ์ใดแก่หน่วยงาน หรือจะลุกขึ้นมาให้คนภายนอกเขาได้รับรู้บ้างว่า เรา (หมายถึงหน่วยงานนะ) กำลังทำอะไร เรา มีดีอย่างไร แน่นอนบุคลิกเป็นเรื่องสำคัญ และงานด้านบริการนั้นเราก็ต้องทำ
เมื่อได้คำตอบแล้วก็เริ่มต้นด้วยความมุ่งมั่น หันมามอง หันมาวิเคราะห์ งานประชาสัมพันธ์ของเรานี้มีจุดอ่อนอย่างไร มีจุดแข็งอย่างไร มีโอกาสที่จะเกื้อหนุนการดำเนินงานของเราที่ได้ผลในระยะเวลาอันรวดเร็ว กระบวนการ Benchmarking เริ่มถูกนำเข้ามาใช้ ใช้อย่างไร Benchmarking = การเปรียบ ประยุกต์ สู่ความเป็นเลิศ
เรียนรู้และดูจาก ที่เขามีดี ทำอย่างไรเขาถึงดี ทำอย่างไรเขาจึงเด่น ไม่ใช่ไปลอกเลียนแบบเขา ชนิดว่า copy มาหมดเสียทุกอย่างทุกเรื่อง เพียงแต่เราศึกษาวิธีการของเขานำมาร่วมกับผลวิเคราะห์ทางบริบทของเราเพื่อให้เกิดงานและกิจกรรมในรูปแบบของเราที่เราสามารถทำได้ หมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องทำให้ได้พร้อมกับกำหนดกิจกรรมลงในแผนปฏิบัติการเป็นลายลักษณ์อักษรกันเลย (ตามประสาคนขี้ลืม)
งานด้านประชาสัมพันธ์นั้น บางครั้งการให้ความสำคัญ หรืออาศัยแค่การสนับสนุนอย่างเดียวนั้นอาจจะยังไม่เพียงพอ คงต้องอาศัยปัจจัยและแรงเสริมจากอีกหลาย ๆ ส่วน หลาย ๆ ด้านเข้าร่วมด้วย
ในโอกาสหน้าป้าจะเล่าความในใจให้ฟังว่าทำไม....ต้องจัดกิจกรรมอย่างนั้น...ลงในแผนปฏิบัติการด้วย อย่าเพิ่งเบื่อล่ะ...
ดีจริงครับสุดยอด