มาเปิดร้านเช้ากว่าทุกวัน หน้าต่างถูกเปิดไว้ 2 บาน ของในลิ้นชัก หายไป จำนวนหนึ่ง กล่องใส่ตังค์ทอน วัตถุมงคลที่ทำบุญแล้วได้รับมา และสินค้าที่ลูกค้าจองไว้แพคอย่างดีหายเรียบ ไม่รู้จะด่าว่าโชคชะตายังไง เหตุการณ์เกิดขึ้นแทบทุกเดือน ตกลงต้องแจ้งความทุกเดือน หรือไงนะ จากประสบการณ์ที่ผ่านมาหลังแจ้งคว่าม เจ้าหน้าที่ก็กรุณามาดูให้ แต่ ก็ซักถามราวกับว่า เราเป็นขโมยซะเอง วันนี้เลยตัดสินใจไม่แจ้งความ เพราะเห็นใจเจ้าหน้าที่บ้านเมืองงานท่านก็เยอะอยู่แล้ว พอมาสำรวจข้าวของดีๆ ก็ปรากฏว่ามีของสำคัญถุงนึงหายไปซึ่งเป็นถุงใส่สร้อยข้อมือหินสีต่างๆ
ที่เก็บสะสมและบรรจงร้อยทีละเม็ดเพื่อหวังว่าจะไว้เป็นของขวัญปีใหญ่ให้ท่านผู้สูงอายุที่มารับบริการรู้สึกเสียดายมาก แต่ความรู้สึกเสียดายและเสียใจเบาบางลงทันทีที่มองเห็นกองหนังสือที่เพิ่งจะเลือกซื้อมาจากงานสัปดาห์หนังสือ ยังอยู่ครบ ในใจตอนนั้นรู้สึกโล่งใจ
"ดีจังหนังสือยังอยู่ครบยังไม่ได้อ่านด้วย" หนังสือชุดนี้ตั้งใจเลือกเป็นวันๆ เพราะหวังไว้ว่าจะนำไปมอบให้ห้องสมุดโรงเรียนประถมเล็กๆ แห่งหนึ่ง ที่ขาดแคลนหนังสือดีดีไว้เสริมปัญญาให้น้องๆ อารมณ์ตอนนี้รู้สึกขอบคุณกับโชคร้ายที่เกิดขึ้นเพราะมันทำให้เรารู้สึกถึงสิ่งที่เราห่วงหาอาธรณ์ว่าคืออะไร แน่นอนการเสียทรัพย์สินเงินทองจากการถูกขโมยต้องรู้สึกเสียดายเป็นธรรมดา แต่จะเสียดาย เสียใจ มากกว่านี้ถ้าหนังสือกองนั้นหายไป แปลกที่มูลค่าของมันไม่ได้มากมายอะไร และกลับทำให้เรารู้ดีได้ถึงเพียงนี้ เพราะเพียงแค่มันกองของมันอยู่เฉยๆ รอวันที่เราจะนำไปมอบเพื่อส่งต่อความรัก ความรู้ และความรู้สึกดีดีที่เราพอที่จะมอบให้กันในสังคมนี้ได้จริงๆ นั่นเอง.
เรื่องร่ายๆ จะกลายเป็นเรื่องดีๆ นะครับ
ขอบคุณเรื่องราวของความคิดดีๆที่ทำให้คนอ่านอิ่มเอมใจไปด้วยค่ะ เรื่องดีๆมีเสมอเมื่อเราคิดดีนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ...เสียของแต่ไม่เสียใจ...