ทุกข์ใดเล่าจะเท่าเราทุกข์รัก
ทุกข์ใดนักจะเท่ารักผิดหวัง
รักน้องแก้วแล้วเจ้าก็ชิงชัง
อนินจจัง พี่คลั่งทุกข์ ทุกทิวา ........ดอกรัก
รัก.....กับคำๆนี้ที่ทุกคนต้องประสบพบเห็นหลายคนแกล้งทำเป็นไม่รู้จัก แต่หารู้ไหมว่าคำว่ารักนั้นเรามีมาตั้งแต่เกิด
มันน่าสังเวทสำหรับคนที่ได้สัมผัสกับมันแล้วเกิดทุกข์ ทุกข์คืออะไร ทุกข์คือ ความไม่สบาย กาย ไม่สบายใจ แล้วใยเราถึงมั่วไป
ขบคิดเครียดแค้น คับใจจดจ่ออยู่กับมันเหมือนมันม้อดไหม้มืดมนหมดหนทางที่จะก้าวเดินต่อไป ถ้าเรามัวไปคินอยู่อย่างนั่นก็เท่าเราทำร้ายตัวเอง
บางคนอาจจะคิดว่ามันไร้สาระ แต่สำหรับผมแล้วมันมีคุณค่ายิ่งนัก
มันสอนให้เราตั่งหลักตั่งจิตตั่งใจตั่งสติตริตรองเติมต่อ ซ่อมแซมส่วนที่มันถูกทำรายไป ถ้านำสิ่งที่เราเผชิญนั้นมาประยุกต์ใช้
ในชิวิตเรามันจะไม่เกิดประโยชน์มากกว่าหรือ นั่นแหละคือมนุษย์ที่แท้จริง
ล้มแล้วลุก รักล้มรักนี้มีค่า รักนี้สมหวังรักนั้นก็มีค่า แต่รักแล้วล้มไม่ลุกรักนั้นช่างไร้ค่าเหลือเกิน
ไม่มีความเห็น