คนวัยไหนเก็บเงินได้ดี...?
๒๔/๑๑/๒๕๕๗
***************
คนวัยไหนเก็บเงินได้ดี...?
นานมาแล้วที่ผู้เขียนได้รับอีเมลที่กล่าวถึงการเตือนสติในเรื่องของการเก็บเงิน หรือออมเงิน บุคคลแต่ละกลุ่มวัยมักมีเหตุผลหรือข้ออ้างโดยส่วนตัวว่า "ไม่สามารถเก็บเงินได้" เป็นมุมมองตามสภาพความเป็นจริง หรือสภาพของคนส่วนใหญ่ในโลกนี้หากเรารู้จักมองรู้จักพลิกมุมความคิด ก็จะได้มุมมองใหม่ในการเก็บหรือการออมเงิน ขอยกตัวอย่างเปรียบเทียบข้อความเก่า(mail)กับข้อความที่มองต่างมุมของผู้เขียน(me) ดังต่อไปนี้...
วัยเด็ก (mail)
ฉันไม่สามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้...
ฉันยังเด็กเกินไปที่จะคิด
ชีวิตฉันเพิ่งเริ่มต้น ทุกวันนี้ยังต้องแบมือขอเงินพ่อแม่
และฉันไม่เหลือพอที่จะเก็บ ฉันกำลังเล่นสนุก
วันหนึ่งเมื่อฉันโตขึ้นฉันจะเก็บเงิน
วัยเด็ก (me)
ฉันสามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้...
แม้ว่าฉันยังเด็กอยู่ฉันก็รู้จักคิดนะ
ชีวิตฉันต้องแบมือขอเงินพ่อแม่ก็จริง
แต่ฉันก็เหลือพอที่จะเก็บไว้บ้าง วันละบาทสองบาท
วันหนึ่งเมื่อฉันโตขึ้น ฉันคิดว่ามันจะสะสมได้หลายบาททีเดียว
วัยรุ่น(mail)
ฉันไม่สามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้....
ฉันยังเรียนหนังสืออยู่
พ่อแม่ให้เงินสำหรับพอใช้ในแต่ละวันเท่านั้น
ฉันยังเก็บเงินไม่ได้หรอก
นอกจากนั้นฉันยังมีเรื่องอื่นๆ
ที่ต้องใช้เงินอีกเมื่อฉันเรียนจบ
และถ้าฉันหาเงินได้เอง ฉันจึงจะเก็บ
วัยรุ่น(me)
ฉันสามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้...
แม้ฉันยังเรียนหนังสืออยู่
พ่อแม่ให้เงินสำหรับพอใช้ในแต่ละวัน
แต่ฉันก็สามารถเก็บมันได้วันละห้าถึงสิบบาทนะ
นอกจากนี้ฉันยังใช้เวลาว่างและวันหยุดหาเงินได้อีก
เมื่อฉันเรียนจบมัธยมฉันจะมีเงินเก็บหลายพันบาท
เงินจำนวนนี้จะช่วยให้ฉันเรียนสูงได้โดยที่พ่อแม่ไม่ต้องลำบากมาก
วัย 20 (mail)
ฉันไม่สามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้...
ฉันเพิ่งเรียนจบ
ขอเวลาฉันได้พักสมองบ้าง และฉันยังไม่พร้อมที่จะผูกมัดเรื่องนี้
ฉันยังต้องการแสวงหาความสนุก ในขณะที่ฉันสามารถทำได้
ยังมีเวลาเหลืออีกมากที่จะคิด
ถึงตอนนั้นเมื่อฉันพร้อมฉันก็จะเก็บ
วัย 20 (me)
ฉันสามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้...
ฉันเรียนจบแล้ว
ฉันจะแสวงหางานที่ตรงกับความรู้ที่เรียนมาและเก็บเงินคืนพ่อแม่
เวลาในชีวิตของคนมีน้อยนิด ต้องเตรียมพร้อมรีบคิดรีบทำก่อนจะสาย
ไม่ประมาทในวันเวลา ความสนุกสนานเมื่อไหร่ก็ได้ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
เป็นไปได้ฉันจะทำงานควบคู่กับการเรียนในระดับที่สูงขึ้น
วัย 30 (mail)
ฉันไม่สามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้…
ฉันเพิ่งมีครอบครัวและต้องรับผิดชอบหลายอย่าง
ค่าใช้จ่ายลูกเดี๋ยวนี้แพงเหลือเกิน
และฉันยังต้องผ่อนหนี้เงินกู้บ้านอีกด้วย
ทุกวันนี้แทบจะชักหน้าไม่ถึงหลังอยู่แล้ว
ถ้าวันข้างหน้าฉันหาเงินได้มากกว่านี้และลูกๆ โตแล้วฉันจึงจะเก็บ
วัย 30 (me)
ฉันสามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้…
แม้ฉันจะมีครอบครัวและลูกๆ ที่ต้องรับผิดชอบก็ตาม
อย่างน้อยฉันกับคนรักก็ต้องเก็บฝากให้ได้เดือนละหนึ่งพันบาท
เหลือจากฝากจึงเป็นค่าใช้จ่ายด้านต่าง ๆ
วันข้างหน้าครอบครัวจักได้ใช้เงินก้อนนี้เพื่อลูกๆ และตนเอง
ความลำบากและอดออมวันนี้จักทำให้ไม่เดือดร้อนในวันหน้า
วัย 40(mail)
ฉันไม่สามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้....
ลูกฉันเริ่มเข้าเรียนระดับมหาวิทยาลัย
เดี๋ยวนี้ค่าหน่วยกิตและค่าต่างๆ แพงมาก
ไหนยังต้องผ่อนหนี้เงินกู้ที่ซื้อรถยนต์ให้ลูกอีกฉันกลัวพวกเขาลำบาก
ตอนนี้ยอมรับว่าค่าใช้จ่ายสูงจริงๆ
และเป็นเวลาที่ยากที่จะเก็บเงิน
แต่อีกสักระยะเมื่อพวกเขาเรียนจบ การเงินคงจะคล่องตัวขึ้น
ถึงตอนนั้นฉันจึงจะเก็บ
วัย 40(me)
ฉันสามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้...
ฉันสอนลูกให้รู้จักคุณค่าของเงินและหาเงินเหมือนตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก
เดี๋ยวนี้ลูกฉันเรียนในระดับมหาวิทยาลัยแล้ว
แต่ฉันและลูกก็ไม่เดือดร้อนเรื่องเงินมากนัก เพราะฉันและครอบครัววางแผนกันมาก่อนหน้านี้ตั้งนานแล้ว
ฉันสอนลูกว่าอย่ากลัวความลำบาก ต้องมีความอดทนมาก ๆ และพยายามอย่าสร้างหนี้ ให้รู้จักเก็บเงินและซื้อรถยนต์ให้ได้ด้วยตนเอง
การเก็บเงินไม่ใช่อุปสรรคของการดำเนินชีวิต แม้รายจ่ายจะมากอยู่บ้าง แต่เราต้องสร้างวินัยการออมอยู่เสมอ หากเราไม่รักเงิน เงินก็จะไม่รักเรา
วัย 50 (mail)
ฉันไม่สามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้...
ตอนนี้ลูกๆเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว หลายคนกำลังจะแต่งงาน
ฉันอยากให้พวกเขาเริ่มต้นชีวิตที่ดี
นอกจากนี้ฉันยังต้องไปช่วยญาติบางคน
ซึ่งตอนนี้พวกเขากำลังต้องการความช่วยเหลือ
เหตุการณ์มันไม่ได้เป็นไปตามที่ฉันคิดไว้เลย มันติดขัดไปหมด
โชคดีเมื่อไหร่ฉันคงจะเก็บเงินได้
วัย 50 (me)
ฉันสามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้...
ตอนนี้ลูกโตกันหมดแล้ว และกำลังจะแต่งงาน
ฉันบอกให้พวกเขาช่วยกันทำงานและเก็บเงินเพื่อเอาไว้ใช้ในวันแต่งงาน อย่าให้เดือดร้อนพ่อแม่และญาติพี่น้อง
ฉันอยากให้พวกเขาเริ่มต้นชีวิตรักที่ดี ด้วยการรู้จักรับผิดชอบตนเอง
ญาติๆ ฉันก็แนะนำพวกเขาให้รู้จักเก็บออมเผื่ออนาคตวันข้างหน้าเช่นกัน เพราะเหตุการณ์มันอาจจะไม่ได้เป็นดั่งที่ใจเราคิดไว้ก็ได้
ฉันจึงรักษาวินัยการเก็บออมเงินตลอดมา
การคาดหวังรอคอยโชคลาภเป็นความคิดของคนที่ยอมจำนนต่อโชคชะตาและไม่รู้จักแสวงหา
วัย 60 (mail)
ฉันไม่สามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้...
ฉันนึกว่าสถานการณ์น่าจะดีขึ้น ฉันอยากเกษียณอายุก่อน
แต่ฉันไม่สามารถทำได้
ฉันกำลังพยายามจ่ายเงินติดค้างจำนองบ้านที่เหลือและหนี้สินอื่นๆ
แต่ทุกอย่างยังประดังเข้ามา ไหนจะลูกเอยหลานเอย
ไอ้โน่นไอ้นี่มาลงที่ตัวฉันหมด ถ้าภาระฉันหมดเมื่อไร
ฉันภาวนาว่าฉันน่าจะเก็บได้
วัย 60 (me)
ฉันยังสามารถเก็บเงินได้ถึงเดี๋ยวนี้...
ฉันคิดว่าจะแย่ในวัยหกสิบเสียแล้ว ฉันยังแข็งแรงจากการออกกำลังกายและดูแลตัวเองอย่างดีเสมอมา
ฉันยังเก็บเงินได้ ทั้งเงินเก่าก่อนเกษียณ เงินบำนาญและเงินใหม่จากสวัสดิการของรัฐที่มอบให้
ฉันได้แบ่งทรัพย์สินและมรดกที่เก็บออมไว้ให้ลูกทั้งสองเรียบร้อยแล้ว หนี้สินอื่นๆ ได้เคลียร์หมดแล้ว ภาระรับผิดชอบจัดการทั้งหมดแล้ว
เงินที่เหลือเก็บฉันจะนำไปใช้ส่วนตัว แบ่งทำบุญและช่วยเหลือสังคมในโอกาสต่อไป
ฉันภาวนาว่า ขออย่าให้ฉันตายไปเสียก่อนตอนนี้ ฉันยังทำคุณประโยชน์ได้อีกนาน
วัย 70 (mail)
ฉันไม่สามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้...
ฉันแก่เกินไปที่จะเก็บ
เงินบำนาญของฉันก็มีไม่มากพอ
บิลค่ายาและค่าดูแลรักษาพยาบาลระยะยาวทำให้ฉันเป็นห่วงอยู่
ฉันไม่อยากไปเป็นภาระของลูกๆ เขา
ฉันน่าจะเก็บตอนที่ฉันมีและควรเก็บได้…
ตอนนี้
มันสายเกินไป......
ฉันไม่สามารถเก็บเงินได้เดี๋ยวนี้จริงๆ.....
วัย 70 (me)
ฉันยังสามารถเก็บเงินได้จนถึงเดี๋ยวนี้...
แม้ว่าวัยของฉันจะมากขนาดนี้ก็ตาม
เงินบำนาญของฉันยังได้รับอยู่ เงินสวัสดิการผู้สูงอายุยังได้รับอยู่และเงินจากลูกๆ ทั้งสองของฉันที่ส่งให้แต่ละเดือนก็ยังได้รับอยู่
ลูกๆ ได้ทำประกันชีวิตไว้ให้ฉัน ฉันก็ได้ทำประกันชีวิตกับสมาคมฯต้นสังกัด และสมาคมฯของกองทุนหมู่บ้านเอาไว้ให้เรียบร้อยแล้ว
ลูกๆ จะเป็นภาระกับฉันเมื่อคราวเจ็บไข้ได้ป่วยเท่านั้น ด้านอื่นๆ ฉันจัดการเอาไว้หมดแล้ว
ถึงตอนนี้
ไม่มีคำว่าสายเกินไป......
ฉันยังสามารถเก็บเงินได้จนถึงเดี๋ยวนี้จริงๆ.....
แม้ว่าอายุจะล่วงเจ็ดสิบปีแล้ว ฉันก็ยังมีเงินเหลือเก็บและฝากออมอย่างสม่ำเสมอ...ที่สำคัญฉันยังมีเวลาช่วยเหลือสังคมในทุก ๆ ด้านอีกด้วย...
ใครอ่านแล้วพอเห็นแนวทางการออมก็ขอให้เริ่มตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ก่อนที่จะไม่มีเวลาเก็บเงินดั่งเมล(mail)ที่เขียนเอาไว้เบื้องต้น การเดินทางร้อยพันลี้เริ่มที่ก้าวเท้าก้าวแรก คำว่า "เป็นไปไม่ได้" อย่าได้สนใจและคิดถึงมัน วินัยการออมนั้นสำคัญมาก ต้องทำอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ เมื่อลืมก็ต้องเก็บชดเชยแทนที่ด้วยคุณผู้อ่านอาจอยากถามว่า แล้วคุณผู้เขียนล่ะเก็บเงินวันละเท่าไหร่? คำตอบคือ ปัจจุบันผู้เขียน(me)เก็บออมวันละ 200 บาทครับ...
ขอให้ทุกท่านโชคดีมีเงินเก็บกันมากๆ นะครับผม
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณโกทูโนว์
ความเห็น (7)
เก็บได้ทุกวัย ถ้าเรามีวินัยการใช้เงิน ขอบคุณแง่คิดดีๆนะคะ
เก็บได้ทุกวัน ทุกวัย วันละนิดละหน่อย เดี่๋ยวก็จะมีมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ สร้างนิสัยในการออมจ่ะ
ขอบคุณ บันทึกดีดี นี้ค่ะ ... การออม...สร้างวินัย .. ในตน นะคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจมากนะครับผม...
ขอบคุณคุณครูอร วรรณดา มากคร้าบบบ
มากๆ เช่นกันครับ...หากเก็บทุกวัน เดี๋ยวก็มีขึ้นเรื่อยๆ แหละ อย่ากลัวจนเลยหากมีนิสัยในการออมที่ดีนะครับ
ขอบคุณอาจารย์หมอ Dr. Ple มากครับ
“การออม…สร้างวินัย .. ในตน
" รู้จักประหยัด อดออม มีเงินแน่นอนใช่ไหมครับ
ขอบคุณที่แวะเวียนมาเยี่ยม ผมแอบไปอ่านของอาจารย์ผ่านฮอทเมลบ่อยๆ ครับ เลยไม่ได้คอมเม้นท์ไว้
ยังไงก็ต้องขอขอบคุณไว้ ณ โอกาสนี้อีกครั้ง สำหรับความรู้หลากหลาย สิ่งดีๆ ที่ได้รับมากนะครับผม...