การใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร สำหรับบุคลากรสำนักงาน สพป ชุมพร เขต 2 (2) Communicative English for Chumporn staffs :ชาวมอร์แกนแห่งเกาะพยาม จังหวัดระนอง
ผู้เขียนขอเขียนบันทึกต่อจากบันทึกนี้นะครับ เนื่องจากเมื่อวานมีงานเลี้ยงกลับเลิกประมาณ 4 ทุ่ม แต่ผู้เขียนเข้านอนก่อนประมาณ 2 ทุ่มกว่าเนื่องจากเดินทางมาถึงชุมพรตอน 6 โมงเช้าด้วยรถประจำทาง ตอนเย็นเลยง่วงนอนไวมาก ผู้เขียนตื่นเช้าประมาณ ตี 4 ออกมาเขียนบันทึกนี้ ไม่ถึงตี 5 สมาชิกบางท่านออกมาดูพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว
พระอาทิตย์ตอนเช้าสวยมาก พี่เทพผู้ประสานงานคณะเรากับนิธิพรรีสอร์ท ลุกมาตอนตี 4 มาต่อสายไฟให้ผู้เขียนพร้อมกับเสียบกาแฟ แบบนี้ประทับใจมาก สมาชิกหลายท่านยังไม่ตื่น หลังจากกินข้าวต้มปลาฝีมือแม่ครัวเสร็จ พี่ศน.มณฑิรา มณเฑียรทองบอกว่าต้องใส่ปาท่องโก๋ด้วย จะอร่อยมาก เป็นแบบที่พี่ศน.มณฑิราบอกจริงๆ
ผู้เขียนได้ไปขี่รถมอเตอร์ไซด์เที่ยวชายหาด และไปดูพระที่วัดเกาะพยาม ระหว่างทางพบนกเงือก หลายตัวมาก แสดงว่าที่นี่ธรรมชาติยังสมบูรณ์ว่าที่อื่นๆ
ที่วัดมีบรรไดนาคสวยงามมาก มองเข้าไปจะพบพระพุทธรูปองค์ใหญ่สร้างได้ตามพุทธลักษณะ เสียดายผู้เขียนไม่ได้ถ่ายรูปโบสถ์กลางทะเลมาให้ดู
กลับมาที่พัก อ้าวสมาชิกหาย เลยโทรศัพท์ถามได้ความว่าสมาชิกไปที่หมู่บ้านมอร์แกน การเดินทางที่เกาะพยามใช้มอเตอร์ไซด์อย่างเดียว ทางที่ไปหมู่บ้านมอแกนโหดมาก เนื่องจากสถานที่ไปอยู่ในช่วงป่า ทางเป็นทราย มอเตอร์ไซด์ต้องขับค่อนข้างซิ่งมากๆ
สมาชิกคงไม่ทราบว่า ผมและพี่ผอ.กลุ่มอำนวยการคือพี่สาริณี เนาวรัตน์และทีมงานบางท่านไปที่นี่แล้ว เนื่องจากหลงทางตอนไปสัมภาษณ์ฝรั่งกัน เลยได้ความรู้ใหม่ว่าไม่ไกลจากที่เราหลงคือหมู่บ้านมอร์แกน ทางเดินไปหมู่บ้านมอร์แกนเป็นแบบในภาพ
ตอนไปถึงพี่ๆในสำนักงาน รอผู้เขียนอยู่แล้ว มีทีมงานหนึ่งข้ามไปก่อน แต่คงไปหลายคน ตกน้ำไปเลย การข้ามไปหมู่บ้านมอร์แกน ต้องข้ามไปโดยสาวเชือกแพแบบในภาพ เด็กน้อยมอร์แกนต้อนรับเราดีมาก ช่วยพี่น้องๆในสำนักงานเขตผลักแพ เด็กมอร์แกนว่ายน้ำเก่งมาก ได้คุยกับแฟนพี่เทพผู้ประสานงานของเรากับเจ้าของนิธิพรรีสอร์ทได้ความว่า มอร์แกนตอนแรกอยู่อีกที่หนึ่งแต่โดนซึนามิ เลยย้ายมาอยู่ที่นี่ มีชาวคริสต์สร้างที่พักและโบสถ์ให้
ตอนที่พวกเราไปถึง มีเด็กคนหนึ่งนั่งรอที่โบสถ์ เหมือนภาพหุ่นเลย ผู้เขียนเลยเอาภาพมาฝาก (คง งง งงใครมาเนี่ย)
ถ้าไปอ่านในหลายที่จะพบว่า คนมอร์แกนไม่ค่อยคุยกับคนแปลกหน้า แต่เราโชคดีที่ไปกับพี่เทพ เด็กๆเรียกว่าครูเทพ เด็กๆเลยมาต้อนรับ เราจัดกิจกรรมโดยการแจกขนม นักเรียนที่พูดภาษาอังกฤษได้ ส่วนใหญ่พูดได้ดี พี่ๆน้องๆในสำนักงานฝึกถามคำถามเป็นภาษาอังกฤษ เด็กมอร์แกนคนไหนตอบถูกก็ได้รางวัลเป็นขนม
เด็กน้อยชาวมอร์แกนมองด้วยความกลัว ว่าใครมาเยี่ยม
ทีมพวกเราจัดกิจกรรมให้เด็กๆ ให้เด็กๆร้องเพลงชาติ เด็กมอร์แกนร้องได้ชัดมาก หลายคนไปเรียนหนังสือที่โรงเรียนเกาะพยาม แต่ทางเดินทางค่อนข้างไกล เด็กๆคงชอบท่าช้างของพี่น้องๆ 555
.ในภาพพี่เก๋ ผอ. เมธินันท์ นิลประเสริฐ ผอ.กลุ่มบริหารงานบุคคล ยอมเป็นหางช้างเองเลย ปกติพี่เก๋ชอบทำท่ารักเด็ก ๆ 555 พี่เก๋ เจ้าของฉายา 10 เพลงรวด 555
มีพี่บางท่านได้พบญาติที่จากกันมานาน อ้าวให้อุ้มด้วยไม่ร้องเลย แต่มีบางคนไม่ยอมให้อุ้ม แถมร้องดังมากๆๆ
ผู้เขียนเองเพิ่งทราบจากพี่ศน.มณฑิราว่า ชาวมอร์แกนชอบฟักทอง(pumpkin)มาก สมาชิกเลยเอาฟักทองไปฝากชาวมอร์แกน
ทีมของพวกเราไปเยี่ยมผุ้เฒ่าผู้แก่ของชาวมอร์แกน พร้อมกับถ่ายรูปไว้ด้วย หลายคนเคยทำงานกับพี่เทพ
ใจจริงผู้เขียนอยากอยู่ที่หมู่บ้านมอร์แกนนานๆแต่ว่า ต้องรีบเดินทางกลับมี่พักเพื่อเรียนภาษาอังกฤษกันต่อ อ้าว กิจกรรมการเรียนภาษาอังกฤษตอนเที่ยงหลังกินข้าวเลยคือเรียนคำศัพท์ในสำนักงานเช่น computer หรือ staple ที่เย็บกระดาษ หรือ calendar คือปฏิทิน การแข่งขันคือ ผู้เขียนและกล้วยไข่ได้เตรียมตัวอักษรภาษาอังกฤษไว้เมื่อออกเสียงให้สมาชิกแต่ละคนที่มีตัวอักษรเหล่านั้นมาเรียงตัวอักษรกัน
แต่ละทีมต่อสู้กันในการฝึกษาอังกฤษน่าดู ในภาพ มีพี่ปุ๊ พี่เก๋ เมธินันท์ นิลประเสริฐ ผอ.กลุ่มบริหารงานบุคคล พี่ผอ.กลุ่มอำนวยการคือพี่สาริณี และพี่ไข่
ผู้เขียนจะเอา video มาให้ดูพรุ่งนี้นะครับ ว่ามีกิจกรรมอะไรบ้าง ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่าน...
ขอบคุณข้อมูล ครูฟิลิปที่เกาะพยามที่นี่
ความเห็น (22)
มีความสุขกับการทำงานนะคะอาจารย์
อยากไปเที่ยวดู ชาวมอร์แกน ท่าทางน่ารักดี น่าศึกษา อาจารย์ยังคงสนุกกับการเดินทาง เหนื่อยบ้างมั้ย
ยินดีกับงานที่อาจารย์ทำแล้วเกิดประโยชน์กับสังคม
ได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น
.
เป็นกำลังใจให้ครับ
เที่ยวตลอดนะคะ อิ อิ ^_,^
เรื่องราวของชาวมอร์แกน เป็นเรื่องชวนศึกษามากครับ...
บันทึกนี้ พลอยให้ได้เรียนรู้ระบบนิเวศวัฒนธรรมหลายเรื่องเลยทีเดียว
ขอบคุณครับ
ขอบคุณคุณครู tuknarak สนุกและได้ความรู้ด้วยครับ
ขอบคุณคุณครู Nopparat ไม่เหนือยครับ
มีความสุขดีครับ
ขอบคุณคุณแสงแห่งความดีมากครับ
ได้ทำเรื่องดีแล้วมีความสุข
ประเทศไทยมีอะไรอีกมากมายนะครับ
ขอบคุณคุณหมอธิรัมภา
ไปทำงาน
อย่าไปบอกใครนะครับว่าได้เที่ยว 5555
ขอบคุณคุณแผ่นดิน
ชาวมอร์แกนน่าสนใจมาก
เป็นชาวเลที่รักธรรมชาติ
เสียดายธรรมชาติเปลี่ยนเขาอยู่แบบลำบากนะครับ
ตามมาอ่านต่อ...พี่ใหญ่เคยไปสัมผัสชีวิตชาวเลที่ระนอง เห็นความเรียนง่ายและมีความดั้งเดิมที่เป็นสุข..ดีค่ะที่น้องชายจิตอาสาได้มีโอกาสไปทำกิจกรรมดีๆเช่นนี้..
จำได้ว่าอ่านเรื่องบันทึกพี่ที่ระนองแล้วครับ
ชอบใจมาก
ชาวมอร์แกนที่เกาะพยามน่าสนใจมากครับ
มีวิถีชีวิตที่ไม่ธรรมดา
ชีวิตเรียบง่ายแต่ดูแล้วมีความสุขครับ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ที่ถ่ายทอดประสบการณ์มาให้ได้อ่าน
ขอบคุณอาจารย์อร วรรณดา
ที่เข้ามาอ่านได้เห็นวิถีชีวิตของชาวมอร์แกนและชาวบ้านแถวนั้น
ที่สำคัญได้เรียนรู้จากเจ้าหน้าที่ สปพ ชุมพร เขต 2 ด้วยครับ
ขอบคุณกับความรู้ที่มีมาให้อย่างต่อเนื่องนะค่ะ
หวังว่าสักวันนึงจะมีโอกาสได้เดินทางทำเพื่อผู้อื่นเช่นครูขจิตค่ะ
ขอบใจน้องตอกมัดกล้ามาก
มาดึกเลย
มีแน่ๆครับ
ทำดีทำได้ตลอดเวลาจ้า หยุดช่วงเขารับปริญญาใช่ไหมครับ
ขอบคุณครูเล็ก
ที่ตามมาอ่านครับ
สวัสดีครับอาจารย์ขจิต
ตั้งใจจะไปเกาะนี้หลายครั้งแล้ว
แต่ก็พลาดทุกทริป
เยี่ยมเลยครับได้ไปเจอมอร์แกน
ขอบคุณมากครับลุงชาติ
ตั้งใจไปพบชาวมอร์แกน
เพราะว่าค้นข้อมูลไว้ล่วงหน้าครับ
เสียดายไม่พบฟิลิปฝรั่งที่อยู่กับมอร์แกน
ถ้าลุงชาติมีโอกาสหาเวลาไปนะครับ
ผมเกรงว่า มันจะเปลี่ยนไปเหมือนสมุย อยากให้มันเป้นแบบนี้ตลอดเวลา
ทางที่ดีควรไปหน้า low season ครับ คนไม่มาก ไม่ต้องแย่งกันเดินทาง
-สวัสดีครับอาจารย์
-เสมือนได้ไปเที่ยวด้วย..
-น่าสนุกตลอดเส้นทางเลยนะครับ
-อันที่จริงผมก็ยังไม่เคยเห็นนกเงือกตัวเป็นๆ สักที ฮ่า ๆ
-บ่งบอกถึงความอุดมสมบูรณ์มาก ๆนะครับ
-ภาพสวย...ครับ
-ขอบคุณครับ
ขอบคุณคุณเพชรมากครับ
นกเหงือกจะอยู่ในสถานที่อุดมสมบูรณ์มากๆครับ
เป้นนกตัวชี้วัดธรรมชาติได้เลยครับ