ห่างหายไปนาน กับการเดินบนเส้นทางใหม่ (หัวใจเดิม)
จนวันนี้มีกัลยาณมิตร ส่ง LINE มาทักทาย
อดไม่ได้จะมาบันทึก
ก่อนอื่น สุขสันต์วันแม่นะค่ะ :)
...
สิ่งที่แม่ปลูกฝังข้าพเจ้าโดยไม่รู้ตัว
คือหนังสือที่มีทั่วบ้าน
..จริง ที่หนังสือเล่มหนึ่งอาจเปลี่ยนชีวิตได้
วลีหนึ่งในหนังสืออาจเป็นทั้งน้ำดับไฟให้ใจสงบ
และขวานกระเทาะอารมณ์ที่เกาะกุมด้วยน้ำแข็ง ได้เช่นกัน..
หนังสือเล่มล่าสุดที่อ่าน
มีประโยคติดใจ
"จงจดบันทึกและจงลืม จงยินดีที่สามารถลืมและวางใจได้ว่าเราได้จดไว้แล้ว แต่จงใช้สมองเพื่อคิดไอเดียสร้างสรรค์เถิด"
เช่นเดียวกับชีวิตข้าพเจ้าที่ผ่านมา ได้บันทึกไว้ใน gotoknow แล้ว
จากหลายหลายหน้า คั้นออกมาเป็นบทเรียนเข้มข้น ณ ขณะนี้
ความสุข เกิดเมื่่อเราซื่อสัตย์กับความรู้สึกและตัวตนที่แท้จริง
เมื่อนั้นความสุขไม่ได้เกิดขึ้น ณ ปลายทาง แต่เกิดขึ้นทุกวันที่อยู่บนเส้นทางที่เราเลือก
อาจมากบ้างน้อยบ้าง (เจือจางด้วยอุปสรรค) แต่เราก็จะรับรู้ถึงสุขลึกๆ ภายใน
ทุกวัน ที่ตื่นขึ้นมา ด้วยความเบิกบานยินดี ขอบคุณคนรอบข้าง
ที่เป็นส่วนสำคัญของการฝึกฝน 'training'
สำหรับข้าพเจ้า วัตถุประสงค์การ training คือ การสร้างนิสัยดีๆขึ้นใหมุ่ บรรเทาจุดอ่อนเก่า คือ
1. รอบคอบ คิดก่อนทำมากขึ้น : วัดโดย ลบขีดฆ่าข้อความน้อยลง
2. รู้จักวิธีจัดการข้อมูล : หาวิธี 'จดเพื่อให้ลืม'มีสมองไว้ตื่นรู้ สร้างสรรค์ แต่ดึงออกมาใช้ได้เมื่อจำเป็น ใช้คำน้อย มีความหมายมาก
3. ไวต่อสถานการณ์เปลี่ยนแปลง : วัดโดยจำนวนครั้งที่สามารถยิ้มให้กับตัวเอง
วันนี้ คุณสุขแล้วหรือยัง ?
สวัสดีครับ คุณหมอ ป
เป็นแง่งามในการใช้ชีวิตที่น่าเลียนแบบมาก ๆ ครับ
..
แม่คุณหมอ แลท่านเยือกเย็น และมองเป็นผู้ใหญ่ที่ใจดีมากเลย ....ใช่มั้ยครับ
ปล หนังสือ เล่มนี้ น่าอ่านมากเลยนะครับ
ยินดีที่ได้ไปสะกิด ๆ ให้คุณหมอกลับมาเขียนสิ่งดี ๆ อีกสักครั้งครับ ;)...
มีความสุขทุกๆ วัน กับการเรียน การทำงาน นะคะ
"แวะมาตอบ..คำถาม..ที่มีในใจ"..วันนี้..คุณมีความสุข..รึยัง...
คำตอบที่พบ..ในบางเวลา..ที่เบาบาง..คือ..สุขที่สงบ..เมื่อพบ..กับความว่าง..เปล่า..ในการดำเนิน..ชีวิต..
เจ้าค่ะ..มันช่างเป็นความสุขส่วนตัว..เสียจริงๆ..ที่อยาก"มี" แบ่งปัน.."ความไม่มี"..เจ้าค่ะ... มีดอกไม้ที่คนเขาไม่ต้องการมัน..มันคือดอกหญ้า..ที่มีประโยชน์..แต่ไม่มีใครเห็นคุณค่า..อ้ะะ...เพราะมันน้อยนิดเกินไป..ของความหวังและศรัทราในทางลบของมนุษย์..อิอิ
สวัสดีค่ะคุณหมอมาทักทายแม้อยู่ใกล้ก็ไม่ได้เจอกัน ครอบครัวสุขสันต์นะคะ ช่วงนี้งานมากมายที่ศูนย์แสดงสินค้าใกล้ที่พักคุณหมอนะคะ
นานๆมาเขียนที...ยังมีข้อคิดดีๆอยู่เสมอนะคะ..
วันนี้ วันดี มีสุข แล้วค่ะ ^_,^
การเขียน การอ่าน...คือพลังชีวิต เสมอ ครับ
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและฝากความเห็นไว้ให้หายคิดถึงค่ะ