เบื้องหลังภาพ


เคยได้ยินใครหลายคนในหลาย ๆ ครั้งกล่าวไว้ว่า ภาพหนึ่งภาพ
อธิบายความหมายได้หลายหลายความหมาย สื่อแง่มุมต่าง ๆ ได้หลายแง่มุม
บางสิ่งที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ แต่ภาพหนึ่งภาพกลับอธิบายได้อย่างชัดเจน

ต้นกล้ากำลังเติบโต โดนปลูกไว้เป็นแถวเเนวระเบียบ มีน้ำหล่อเลี้ยงอย่างเพียงพอ 
แต่เบื้องหลังทั้งหมด คือความทุกข์ของชาวนา ทุกหยาดเหงื่อแรงกายทุ่มให้เจ้าต้นข้าวน้อย ๆ
เพียงหวังว่าเจ้าจะเติบใหญ่ ได้เก็บรักษาไว้เลี้ยงปากท้องครอบครัว

ตอนนี้ทุ่งนายังเขียวเย็นตา เป็นทุ่งแห่งความหวังของชาวนาในการลืมตาอ้าปาก เเต่ในเบื้องหน้าต่อไป
เมื่อเจ้าเติบใหญ่แก่สีทอง จากทุ่งแห่งความหวังก็จะกลับกลายเป็นทุ่งแห่งความอดทน ฝ่าแดดไอร้อนสุดแสนทน
เพื่อจะได้เจ้า...ข้าวเม็ดงาม

ดอกไม้งามริมทุ่ง หลากสีชวนมองน่าหลงใหล แต่ก็ไม่อาจบอกได้ว่าใคร นำเจ้ามา...
เมื่อบานจงบานให้เต็มที่ เนิ่นนานตาปีเมื่อเหี่ยวเฉา ใครเคยเห็นจะได้จำได้บางเบา ว่ามีเจ้าขึ้นงาม ณ ริมทาง
จงเติบโตอย่างสวยงามได้ด้วยตนเอง จงทำตนเองให้ดี ให้ผู้อื่นได้จดจำความงดงาม...

ศาลาน้อย ไว้พักยามเหนื่อยอ่อน ยามปลูก ยามเกี่ยว ได้นั่งให้หายเหนื่อยล้า 
ยามฝนตก แดดออก ลมพัดมา ได้พึ่งพาอาศัยได้พักพิง...

คลองสายน้อย จากดินกลายเป็นปูน ช่วยเพิ่มพูนสายน้ำเย็นสดใส แข็งแรง ทนสภาพอากาศที่ไม่อาจไว้ใจ
อายุการใช้งานนั้นก็ใช้ได้นานปี...
แต่ใคร ๆ ก็มักจะรู้ว่า สิ่งต่าง ๆ มีข้อดีย่อมมีข้อเสีย....
สร้างด้วยปูนเสริมด้วยเหล็กเช่นนี้ ปูเคยวิ่ง ปลาเคยมีก็หดหาย
กุ้งตัวน้อย หอยตัวกลม หมดสิ้นไป เหลือเพียงความคิดได้ว่าเคยมี...

ในขณะที่เราถ่ายรูปเราสักใบ ก็แสดงว่ามีใครอีกคนอยู่กับเรา...
ปลายฟ้านั้นอาจจะดูสุดแสนไกล มีภูเขาน้อยใหญ่ขวางกั้น
มีเมฆฝนปลกคลุมให้ไหวหวั่น อาจล้มลุกคลุกคลานถ้าวิ่งไป
ค่อย ๆ เดินอาจช้าแต่มั่นคง ค่อย ๆ จูงมือกันคอยชิดใกล้
ค่อย ๆ หาวิธีเดินข้ามไป คงจะไปถึงได้ในสักวัน

สายลมใดพัดพามาให้เจอ สายลมใดที่เผลอให้ห่างหาย
สายลมใดคอยปลอบโยนให้สบาย  สายลมใดทำร้ายให้มีน้ำตา

แสงแดดใดคอยสาดให้เนื้อร้อน  แสงแดดใดรอนรอนให้อุ่นอบ
แสงแดดใดคอยสาดส่องให้พานพบ  แสงแดดใดดับกลบให้มืดดำ

สายน้ำใดคอยพัดพาความชุ่มชื่น  สายน้ำใดพัดสิ่งอื่นให้สูญหาย
สายน้ำใดหล่อหลอมให้ใจสบาย  สายน้ำใดพัดพาใจให้หลงทาง

แผ่นดินใดหนักแน่นให้ตั้งหลัก  แผ่นดินใดคอยผลักถล่มใส่
แผ่นดินใดคอยขัดขวางไม่ให้ไป  แผ่นดินใดเรียบสนิทถนัดเดิน

เบื้องหลังภาพคือคนถ่ายทอด...เบื้องหลังคนถ่ายทอดคือความรู้สึก...
เบื้องหลังความรู้สึกคือความคิดนึก...เบื้องหลังของความคิดนึกคือภาพทรงจำ...

หมายเลขบันทึก: 574322เขียนเมื่อ 11 สิงหาคม 2014 21:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม 2014 21:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

ก็คงเป็นอาจารย์ แผ่นดิน แน่ ๆ ใช่ม่ะ 555

แน่นอนค่ะ จากหลายๆ ท่านเลยทีเดียวเชียว Wasawat Deemarn

ภาพสุดท้ายทำไมต้องยกเท้าด้วย

สงสัยมดกัด 55

ต้นเพกาสูงเชียว

ทุ่งนาและคลองส่งน้ำเปลี๋ยนไป๋

ขอบคุณมากสำหรับบันทึกดีๆครับ

ทั้งร้อยแก้วทั้งร้อยกรองนำเสนอได้ดีมาก

อ่านไปเที่ยวแรกเอาสาระ(อ่่านเอาเรื่อง)

อ่านเที่ยวหลังเอาความไพเราะของบทสัมผัส(ชอบอ่านบทกลอน)

ขอบคุณครับ

สวัสดีคะ ครู ขจิต ฝอยทอง เพื่อนแอบถ่ายค่ะ บรรยากาศดีมากเลยค่ะ

เบื้องหลังภาพคือคนถ่ายทอด...เบื้องหลังคนถ่ายทอดคือความรู้สึก...

เบื้องหลังความรู้สึกคือความคิดนึก...เบื้องหลังของความคิดนึกคือภาพทรงจำ...

..

ภาษางามมากครับ

ไว้จะแวะมาอ่านเอาความกันหใม่อีกรอบ...

การเขียน เป็นการสร้างพลังชีวิตในอีกแบบหนึ่ง...

ชื่นชมและให้กำลังใจ

....

ใช่โลกเงียบเหงา
ขุนเขา ยังคงขับขาน
อีกหนึ่งคือสายธาร
ยังประสานกับแผ่นดิน
แผ่นฟ้าอีกก็ใช่
ยิ่งใหญ่ไม่รู้สิ้น
อีกหนึ่งสายลมระรวยริน
เริงเล่นผกผินกับนกฟ้า
...

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท