กระแตแต้แว้ด
สวัสดีครับทุกท่าน ห่างหายไปกว่าสองสัปดาห์ด้วยภาระกิจมากมาย วันนี้เป็นวันที่ได้ในสิ่งที่เฝ้ารอมานานไม่มีอะไรมากมายหรอกครับ คือวันนี้สายฝนที่เฝ้ารอมานานตกลงมาเยอะพอสมควรเป็นอะไรที่ดีใจมากเลยครับ เพราะต้นไม้ในสวนเริ่มแย่ลงทุกขณะน้ำในร่องสวนแห้ง น้ำในลำคลองก็แห้ง รดน้ำประคองรอฝนตกลงมาสักคราก็รอมานานแสนนานวันนี้สมหวังเสียทีดีใจมากเชียวครับ
วันนี้กลับบ้านเร็วกว่าทุกวันเนื่องจากไปปฏิบัติงานนอกสถานที่แล้วเสร็จก่อนกำหนดเลยได้กลับบ้านเร็วกว่าทุกวันตั้งใจว่าอาบน้ำเสร็จแล้วจะนอนพักหลับสักนิดแต่พยายามข่มตาหลับเพียงใดก็หาหลับไม่แม้ว่าจะรู้สึกเพลียและง่วง สาเหตุก็เป็นเพราะเสียดังรบกวนมากมาย ไม่ใช่ใครที่ไหนมันคือเจ้านกกระแตแต้แว้ดเจ้าประจำที่บินวนไปมาส่งเสียงไม่ขาดประหนึ่งเตือนภัยหรือขับไล่ศัตรูประมาณนั้น
เมื่อความพยายามนอนให้หลับไม่สัมฤทธิ์ผลผมจึงเปลี่ยนใจลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตา เดินออกไปดูเจ้าของเสียงร้องนั้นเสียหน่อยว่าเหตุอันใดใยเจ้าถึงร้องเสียง ดังอยู่นานสองนานเพียงนี้ เพื่อไม่ให้เสียเที่ยวผมก็เลยหยิบกล้องถ่ายภาพติดมือไปด้วย ทันทีที่เดินออกไปจากรั้วบ้านก็พบว่ามันบินร้องอยู่เหนือร่องสวนหน้าบ้านผม นั้นเองโดยในร่องสวนนั้นมีน้องญาติบ้านข้าง ๆลงไปทำสวนปกติ ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมมันส่งเสียงร้องและบินวนไปมาเหมือนขับไล่ บางครั้งก็เหมือนล่อหลอกให้ไปทางอื่นถึงเพียงนี้
แล้ว ผมก็รู้ความจริงจากญาติกันว่าเห็นมันมาออกไข่และเป็นตัว ลูกมันประมาณสามตัววิ่งเล่นอยู่บริเวณนั้น แต่พอเราเดินไปลูกมันจะแอบเราหาจะไม่พบเลย ผมเลยเดินไปดูบริเวณที่ลูกมันอยู่เผื่อโชคดีผมจะได้เห็นลูกมันสักครั้ง โดยส่วนตัวผมชอบเจ้านกชนิดนี้มากนะครับ ผมว่าเสียงร้องมันมีเอกลักษณ์และตัวของมันสีสันจัดว่าสวยงาม เสียดายที่อุปกรณ์ถ่ายภาพของผมมีข้อจำกัด ไม่สามารถถ่ายตัวมันได้ใกล้มากตามที่ใจต้องการได้เลย
ทันที ที่ผมเดินไปบริเวณที่คาดว่าลูกของมันอยู่ เจ้านกสองตัวนี้ที่คาดหมายว่ามันคือพ่อแม่ได้อย่างไม่ผิดแน่ก็บินวนบริเวณ นั้นร้องเสียงดังลั่น แล้วบินไปเกาะที่อื่นใกล้เคียงเพื่อล่อหลอกให้ผมตามไปด้วยมุ่งหวังให้ผมห่าง จากบริเวณที่ลูกของมันอยู่
ผมไม่หลงกลมัน ผมและญาติพยายามหาลูกของมัน ซึ่งญาติผมบอกว่าลูกมันอยู่ในร่องผักนี่แหละ ไม่ได้อยู่ที่คันสวนรก ๆวันก่อนยังเห็นลูกมันวิ่งเล่นเหมือนเด็กซุกซน โดยมีแม่ร้องห้ามปราม
หาอยู่พักใหญ่ก็ยังไม่พบ ทั้ง ๆที่ร่องก็โล่ง ๆ มีผักบุ้งขึ้นอยู่ริมร่องไม่มากมายอะไร เจ้าพ่อแม่เห็นผมสาระวนอยู่บริเวณนั้นก็ขยับเข้ามาใกล้ยืนร้องเสมือนเตือนลูกมันว่าให้หลบดีดีนะ 
ตัวพ่อแม่มันสวยดี กล้องซูมได้แค่นี้จริง ๆ
และแล้วผมก็หาเจอจนได้ มันนอนหลบอยู่ใต้กอผักบุ้งริมร่องนั่นเอง ผมเจอแค่ตัวเดียวครับ มันนิ่งมากผมพยายามแหวกผักบุุ้งโดยไม่ให้โดนตัวมันเพื่อถ่ายภาพ
ตอนแรกผมคิดว่ามันจะตัวดำๆ เหมือนพวกลูกนกกวักเสียอีก แต่ไม่ใช่เลย มันตัวลาย ๆสวยแปลกตาดีเหมือนกัน
โชคดีได้เจอตัวเป็น ๆเพื่อเป็นความรู้ไว้บอกเล่าคนอื่นได้
ผมโชคดีได้เก็บภาพเจ้านกชนิดนี้ไว้ได้ แม้จะไม่ชัดเจนเหมือนคนอื่น ๆที่เขาถ่ายไว้
แต่ก็เป็นภาพในมุมมองอีกรูปแบบหนึ่งของผม
ผมโชคดี ที่ได้เห็นลูกของมันในวันที่ยังเดียงสา
เพื่อไว้เป็นความรู้ เพื่อบอกเล่า ถ่ายทอดให้คนอื่นได้รับรู้และได้เห็นอย่างที่ผมได้เห็น
หลายคนอาจเคยเห็นมาก่อน แต่สำหรับผมแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นมันอย่างจริงจังอย่างตั้งใจ
ขอบคุณทุกการเยี่ยมเยือนทักทาย
เจ้าของบ้านไม่ได้ไปไหน แวะเวียนอยู่แถวนี้
และแวะมาอัพบล็อคเมื่อเวลาเอื้ออำนวย
ขอให้ทุกท่านมีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรงนะครับ
ความเห็น (3)
...ตื่นตา ตื่นใจ และตื่นเต้นไปกับความสวยงาม และน่ารัก ของครอบครัวนกกระแตแต้แว้ด ...ด้วยภาพที่หาดูได้ยากมากๆนะคะ...
ลูกมันน่ารักมาก
ที่เกษตรศาสตร์ ก็มีมากครับ
เขาชอบล่อให้เราออกห่างจากลูกของเขา แต่เสียงของเขาดังมากๆ
เอามาฝากพี่ด้วยครับ
ข้างหลังมีลูกของมัน
แต่ขนขึ้นแล้วครับ ถ่ายไกลมาก กลัวมันตกใจนะครับ
เอามาจากที่นี่ครับ
http://www.gotoknow.org/posts/438086
ขอบคุณมากๆครับ
นกชนิดนี้ พอได้ยินเสียงร้อง ก็รู้เลยว่าเป็นนกอะไร