โลกนี้มีแต่คน(ชอบ)พูด แต่ไม่ค่อยมีคน(ชอบ)ฟัง
โลกนี้มีแต่คน(ชอบ)พูด แต่ไม่ค่อยมีคน(ชอบ)ฟัง
เมื่อเช้าเปิด Line มา ก็ได้อ่านเรื่องราวของนักเรียนแพทย์ลูกสาว ที่เล่าให้ฟังถึงเรื่อง “หมอสูติคุยกับคุณแม่ที่แท้งบุตร”
ลูกสาวเล่าให้ฟังว่า ที่ห้องตรวจผู้ป่วยนอกแผนกสูติกรรม มีเคสคุณแม่แท้งลูกเคสหนึ่ง ระหว่างการสนทนาหมอและคนไข้ มีประโยคหนึ่งที่หมอพูดแล้วลูกสาวรู้สึกว่าเป็นประโยคที่แปลกมาก และไม่น่าจะเป็นประโยคที่หมอควรพูดออกไป
หมอพูดกับคุณแม่ที่อายุ 28 ปี ซึ่งเพิ่งแท้งลูกไปว่า “ไม่เป็นไรนะ คุณยังเด็กอยู่ ยังพยายามมีลูกได้อีกนะ”
ความรู้สึกของลูกสาวออกมาในทันที “เฮ้ย! เค้าเพิ่งเสียลูกไปคนนึงนะ” ลูกสาวเล่าเปรียบเปรยต่อไปว่า ถ้าในงานศพมีคนมาพูดกับภรรยาว่า “ไม่เป็นไรนะ คุณยังเด็กอยู่ ยังหาสามีได้ใหม่ ยังแต่งงานได้ใหม่นะ...” (แล้วมันจะเป็นยังไง)
ผมตอบลูกไปว่า สิ่งที่ลูกคิดที่รู้สึกนั้นถูกต้องแล้ว เรา(หมอ)มักจะเผลอคิดเอาเองตามความรู้สึกของเรา โดยไม่สัมผัสถึงความรู้สึกภายในที่แท้จริงของเขา(คนไข้)
เราอยู่ในโลกที่มีแต่การพูด แล้วก็หลงว่าคิดว่าดี เรายังขาดการตั้งใจฟังอย่างลึกซึ้ง (Deep listening) คือฟังราวกับว่าเราได้เข้าไปนั่งอยู่กลางใจของเขา เพียงแค่สัมผัสและมองตา ก็เป็นภาษาพูดที่ทรงพลังแล้วจ้ะลูกรัก
เพื่อนๆครับ การละเอียดอ่อนกับคนที่อยู่ตรงหน้า รับฟังเรื่องราวสังเกตุทุกอย่างที่ปรากฎขึ้น แล้วส่งพลังใจที่แท้จริงจากใจของเราออกไปณขณะนั้น เขาจะสัมผัสได้โดยเราแทบไม่ต้องพูดออกมาเลย และนี่คือพลังแห่งการเยียวยาที่ดีที่สุดเลยครับ
ความเห็น (3)
เชื่อว่าการตั้งใจฟังอย่างลึกซึ้ง (Deep listening) สามารถเยียวยารักษาทุกโรคให้ทุเลาลงได้ครับ
ข้อเขียนนี้มีประโยชน์มากเลยครับ
ใช้เรื่อง การตั้งใจฟังอย่างลึกซึ้ง (Deep listening) ได้ดีมาก
ขอบคุณมากๆครับ
I was sharing a room with other 3 patients (in a public ward) and got to witness a doctor used louder voice to re-explain the need for complete chemical drug treatment to an elderly woman (patient). I had talked to her. She was not deaf but English was not her main language. It didn't help to use any volume to communicate in this case. But understanding and patience in calm re-assuring voice would do a lot better.
The doctor could only see his treatment but he didn't see his patient -- not at all.