ปลูกนิสัยใหม่


สัปดาห์แรกของการเป็นแพทย์ประจำบ้าน (อีกครั้ง)
กับการมาเยี่ยมเยียนของกัลยาณมิตร
ที่ทำให้ข้าพเจ้าตระหนักถึง 'การปลูกนิสัย' ใหม่

ข้าพเจ้ามองว่าคุณค่าของช่วงเวลา Training คือ 'การปลูกนิสัย'
ความรู้ กับ ทักษะ นั้นสามารถค้นคว้าและฝึกฝนด้วยตนเองได้
แต่การปลูกนิสัย ต้องมี ต้นแบบและสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการเติบโตของเมล็ดพันธ์
ผู้ที่ได้รับ Training เป็นอายุรแพทย์ ก็เพื่อให้มีนิสัยที่เอื้อต่อการทำหน้าที่อายุรแพทย์
( เช่น การคิดเป็นระบบ ดูละเอียด  ชอบติดตามความรู้ใหม่ๆ)
ผู้ที่ได้รับ Training เป็นครู ก็เพื่อให้มีนิสัยที่เอื้อต่อการเป็นครู

###
วันหนึ่ง มีกัลยาณมิตร blogger ลือนามแห่ง gotoknow
มีน้ำใจนำสิ่งของมาให้
แต่ข้าพเจ้ายังติดราวน์คนไข้ในวอร์ดกับอาจารย์อยู่ จึงไม่ได้พบ
ท่านจึงฝากของไว้ที่ประชาสัมพันธ์
เป็น หนังสือ'เด็ดเดี่ยว' และขนมผิง&เผือก 'บ้านอาจารย์'
พร้อมกับข้อความ อวยพรวันเกิด :)
....
เหตุการณ์นี้สร้างความตื้นตันใจ และสะเทือนใจข้าพเจ้าไปพร้อมกัน
เรื่องของการแบ่งเวลา
จริงๆ แล้วข้าพเจ้ามีเวลาเสมอ แต่จัดการยังไม่ดี
จึงกลับมาทบทวนว่าเวลาที่ไม่ควรเสียแต่ละวันหายไปไหน
ก็พบว่าเกิดจากการขาด 'Big picture'
และการเก็บข้อมูลที่เป็นชิ้นส่วนจิ๊กซอว์ ที่จะนำมาประกอบเป็น Big picture ภายหลัง
การเก็บข้อมูลมากๆ ทำอะไรมากๆ ถ้าไม่อยู่ใน Big picture ก็เสียเวลา เสียพลังงานไปเปล่าๆ
บางครั้งข้อมูลสำคัญผ่านมาแล้วผ่านไปอย่างรวดเร็ว
การตั้งใจดู ฟัง และถ่ายภาพเก็บไว้ในมือถือ ช่วยให้ไม่ต้องย้อนกลับไปกลับมา

###
ขอขอบคุณอาจารย์กัลยาณมิตร gotoknow อีกครั้ง
ได้เก็บไว้ในห้องพักแพทย์เวร
เป็นทั้งความอบอุ่นใจ และกำลังใจ
ให้เดินสู่เป้าหมาย อย่างเด็ดเดี่ยวค่ะ

'

คำสำคัญ (Tags): #ปลูกนิสัย#Big picture
หมายเลขบันทึก: 569989เขียนเมื่อ 7 มิถุนายน 2014 19:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน 2014 19:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

SMS หนึ่งส่งเสียงเข้ามา ระหว่างการเดินลงจากอาคารที่พักในมหาวิทยาลัย
เมื่อได้อ่านก็ "ยิ้ม" และขอบคุณสำหรับมิตรภาพดี ๆ

ยินดีเสมอครับ หากประโยชน์เหล่านั้นตกอยู่ที่คุณหมอตัวจริง เสียงจริง ;)...

ยินดีกับเส้นทางที่ตัดสินใจเลือกนะคะคุณหมอ ป.  ชีวิตไปได้หลายทางเหมือนโครงข่ายคมนาคมนะคะ

ฝันใหญ่  เริ่มเล็ก .... จากสิ่งที่ชอบ  คือ สิ่งที่ใช้เดินตามความฝันของตัวเองค่ะ

ปล.  แค่อ่านก็ทายถูกว่า  ลือนาม  เป็นใคร  อิ อิ  ^_,^

Just drop in to say 'hello' and 'how are you?'

At one time I also thought 'I don't look far and wide enough and I need to do more big picture' but as time went on I learned that 'paying more attention to what I can see in my path and balancing my need and wish against environmental needs and wishes' took care of all my time (ie. my life). Doing that day in day out, I developed 'new' habit and it seemed like a 'new' pair of glasses -- I see the world differently ;-)

Never mind me. Learn to be yourself by learning about yourself and don't forget to 'be happy' ;-)

ขอบคุณแง่คิดดีๆในการบริหารเวลาค่ะ

ขอแสดงความยินดีกับการเริ่มต้นเดินทางอีกเส้นทางหนึ่งที่ เหนื่อย หนัก แต่ช่วยเหลือคนไข้ได้มหาศาล คนที่ เด็ดเดี่ยว แบบคุณหมอป.ย่อมผ่านไปไม่ยาก  

หนังสือสองเล่มคือ อิสรภาพ กับ ปัญญาญาณ ที่หัวเตียงทำให้รำลึกถึงคุณหมออยู่ค่ะ

ลูกชายคนเล็กเป็นแพทย์ประจำบ้านอายุรศาสตร์ปีสาม รำพึงทุกครั้งที่เจอกันว่าเหนื่อย เหนื่อย เหนื่อย แต่ใบหน้าเขามีความสุขมากค่ะ

โชคดี และเจอแต่สิ่งดีๆ นะคะ

แค่ได้อ่านก็ได้รับความรู้สึกว่ามีความสุขจากกัลยณมิตร

ชื่อหนังสือน่าอ่านมากครับ เด็ดเดี่ยว

ขอให้การเดินทางราบรื่นนะครับ คุณหมอป.

เข้ามาแวบอ่านช่วงอยู่เวร จริงค่ะ ว่าเหนื่อยขึ้นแต่ก็มีความสุขขึ้น 

แล้วจะกลับมาตอบแต่ละท่านค่ะ ^_^

รู้ตน..รู้ปัญหา..สู่การพัฒนาเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้น...เป็นกำลังใจให้ค่ะ...

มอบกำลังใจให้มากๆค่ะ และคิดถึงเสมอนะคะ

อ่านทีไร  ทุกบันทึก ก็คม ชัดลึก...กระชับ มีมิติของจิตวิญญาณที่ชวนคิดตาม เสมอ นะครับ

หวังว่าหนังสือ Big picture คงถึงมืออาจารย์แล้วนะค่ะ ^_^

'ชีวิตไปได้หลายเส้นทางเหมือนสายโทรคมนาคม' ชอบประโยคนี้ และจะเก็บไว้ให้กำลังใจตัวเองค่ะ

  Thank you...May I wrote it for my own

..At one time I thought I don't look far and wide enough and I need to do more big picture..
But as time went on I learned that 'paying attention to what I see in my path and balancing my wish against society wish' took care all of my life.
It seemed like a new pair of glasses - I see the world different'

and yes..it is clearer ^_^

ขอบคุณค่ะครูนก เวลากับแรงกายแรงใจเรามีจำกัด ใช้อย่างคุ้มค่าที่สุดค่ะ


ขอส่งกำลังใจให้ลูกชายคนเล็กพี่นุ้ยด้วยค่ะ เห็นด้วยว่า ความสุข นั้นไม่ได้หมายถึง สบาย(กาย)
แต่เป็นความรู้สึกถึงชีวิตที่มีความหมายค่ะ 

  ขออนุญาตส่งหนังสือให้นะค่ะ อาจารย์ขจิต ^_^

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท