หลังจากมีน้องใหม่เพิ่มเข้ามาอยู่ในบ้านได้เดือนกว่า พี่ใหญ่ของบ้าน Lancer Champ II สีแดง ปี 90 ที่อยู่ด้วยกันมากว่า 15 ปี ระยะทางกว่า 209,374 กิโลเมตร ก็จากไปอยู่กับเจ้าของใหม่ นาทีที่เค้าเคลื่อนตัวออกไปอย่างช้าๆ ช่างเป็นภาพที่สะเทือนใจ แสงไฟท้ายได้ลับสายตาไปแล้ว แต่ภาพความทรงจำเก่าๆ กับผุดขึ้นมาในสมอง ภาพที่เคยไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นโคราช ปากช่อง ระยอง พัทยา หัวหิน ชะอำ ยังอยู่ในความทรงจำ เพื่อนที่เคยเป็นที่พักยามฝนตกแดดออก เป็นที่นอนยามอ่อนล้า เป็นที่เก็บสัมภารกตั้งแต่หมวกยันรองเท้า เป็นรถพยาบาลชั่วคราวตอนคุณย่าไม่สบาย เป็นเพื่อนแท้ที่ไปส่งเรียน จนถึงไปส่งทำงาน บางครั้งพาไปเที่ยวดึกๆ ดื่นๆ ก็ไม่เคยปริปากบ่น ต่อไปนี้คงไม่ได้ไปไหนด้วยกันอีกแล้ว น้ำตาที่ซึมออกมาไม่ได้ทำให้รู้สึกว่าความเป็นลูกผู้ชายลดลงไปซักนิดเลย น้ำตาที่แทนคำขอบคุณ น้ำตาของความรักและคิดถึงที่ไหลออกมายังรู้สึกว่าน้อยเกินไปซะด้วยซ้ำ
หวังว่าเจ้าของใหม่คงรักและดูแลเค้าเหมือนตอนที่อยู่กับเรา ไม่ว่าจะอยู่ไกลกันซักเท่าไหร่ อยากให้รู้ไว้ ว่ายังเป็น “แชมป์” ในใจผมเสมอ
เห็นแล้วคิดถึงคันที่เราใช้หัดขับอ่ะค่ะ Champ สีแดงเหมือนกันเลย แต่มันไปอยู่กับเจ้าของใหม่นานแล้วค่ะ
รุ่นนี้ทนดีนะครับคุณ Parisara Narongrakdej เสียดายยังขับสนุกอยู่เลย (เสียอย่างเดียว แอร์ไม่ค่อยเย็น)
ขอบคุณคุณ Bright Lily แวะมาอีกรอบ เมื่อวานผมก็แอบไปดูพี่แชมป์ครับ อยู่สบายกับเจ้าของใหม่
หวังว่าเจ้าของใหม่ จะรัก และดูแลน้องแชมป์
เหมือนอย่างที่คุณทำนะครับ
สวัสดีครับคุณ Mitsu-Champ.com
คงจะเป็นเช่นนั้นครับ เพราะเจ้าของใหม่ก็รู้จักกันเป็นอย่างดีครับผม ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ