หลังจากแยกกับคุณเพชรแล้ว ลุงวอก็เดินทางมากับคุณมะเดื่อ มุ่งลงใต้
ครั้งแรก ตั้งใจว่าจะแวะแรมคืนที่สุพรรณบุรี แต่เมื่อถึงชัยนาท ก็ย่ำค่ำแล้ว
พ่อบ้านของคุณมะเดื่อจึงกดโทรศัพท์ติดต่อลูกสาวของพี่สาหร่าย
(แห่งรีสอร์ทพันดาว) ซึ่งมาเป็นสะใภ้อยู่ที่ชัยนาทนี้ และบอกนักบอกหนาว่า
ถ้าผ่านชัยนาทต้องแวะที่บ้านของเขาให้ได้ ดังนั้น มื้อเย็นพวกเราจึงได้รับ
การต้อนรับจากบ้านของน้องจ๊ะ ลูกสาวของพี่สาหร่ายสะใภ้ของชัยนาท แต่
ไม่ได้ค้างที่บ้านนั้น พวกเราขอบคุณและอำลาเจ้าของบ้านแล้ว มาพักที่
บีบีรีสอร์ท ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านน้องจ๊ะนัก
ตื่นเช้าอากาศก็รู้สึกอบอ้าวแล้ว เดินดูบริเวณรีสอร์ท ก็พบว่าที่นี่
ปลูกแคทราย หรือแคป่าไว้หลายต้น กำลังออกดอกสะพรั่ง
เดินมาเจอเจ้าต้นไม้ปริศนา มองไกล ๆ เหมือนต้นหูกวาง แต่พอดูใกล้ ๆ และเห็น
ผลของมัน จึงรู้ว่าไม่ใช่....มิตรรักแฟนเพลงท่านใดทราบบ้างว่า...
มันคือต้นอะไร บอกหน่อยจ้ะ
ลุงวอเตรียมพร้อมแล้วที่จะออกเดินทาง....น้ำหนักของสัมภาระ
บรรจุได้ราว ๆ 1 รถบรรทุกได้นะ อิ อิ ลุงวอบอกว่า ออกจาก
พัทลุงมาตั้งแต่วันที่ 28 เมษาแล้ว นี่วันที่ 5 พ.ค. 2 เดือนแล้ว
มิน่าล่ะ...ยังกะย้ายบ้านเลยนิ
ลุงวอกับเจ้ากรุงไทยตัวป่วน ที่ลุงวอตั้งฉายาให้ว่า...สหายน้อยนักเดินทาง
เราออกเดินทางกันแต่เช้า เพราะจะไปกินมื้อเช้ากันก่อน จากนั้นจะแวะชม
สวนนกชัยนาท ซึ่งคุณมะเดื่อยังไม่เคยมาชมเลย ผ่านหลายครั้งแล้ว แต่ว่า
หาทางไปไม่เจอ ....
พวกเราได้ร้านอาหารหน้าสวนนกพอดี เจ้าของร้านเปิดร้านยังไม่เรียบร้อย
ลูกค้าชุดแรกคือพวกเราก็เข้าร้านเป็นปฐมฤกษ์ของวันนี้
หลังอาหารเช้า สวนนกยังไม่เปิด เพราะจะเปิดเวลา 08.00 น. (แต่ขายบัตร
08.30 น. ) พวกเราจึงเดินเตร่ ๆ แถว ๆ นั้น ข้าง ๆ สวนนกเป็นสถานที่จำหน่าย
สินค้า โอทอป และร้านจำหน่ายอาหารการกินทั่ว ๆ ไป แต่ก็ยังไม่เปิดให้ซื้อของ
อยู่ดี
อีกภาพหนึ่งของป้ายสวนนก ที่ถ่ายจากหน้าร้านอาหารซึ่งอยู่คนละฝั่งถนน
เห็นแล้ว ไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกอย่างไร กับเจ้าสายไฟเกะกะที่บดบัง
ทัศนียภาพสวย ๆ เสียหมดอย่างนี้
เมื่อได้เวลาเข้าชม พวกเราซื้อบัตรแล้ว จึงเดินชมในบริเวณสวนนก
ยังเช้า ๆ อากาศไม่ค่อยร้อนนัก สวนนกมีต้นไม้ร่มรื่น มีกรงนกให้ได้
เดินชมอยู่มากมาย
นกเล่นโยคะ...
เจ้าตัวเล็กเดินตามนกยูงที่เชื่องแสนเชื่อง
ดูออกไหมว่า นกตัวใดเป็นนกจริง ตัวใดเป็นนกปลอม
แดดเริ่มร้อนแล้ว พวกเราจึงหลบเข้าอควอเรียมปลาน้ำจืด ซึ่งทราบว่าเป็นส่วนที่เพิ่ง
จัดสร้างขึ้นใหม่หลังจากปรับปรุง
ปลากระเบนราหู ( กระเบนน้ำจืด )
ที่นี่จัดแสดงพันธุ์ปลาน้ำจืดของไทย ทั้งปัจจุบัน และใกล้สูญพันธุ์แล้ว
ลุงวอเดินชมอย่างเพลิดเพลิน และสนใจมาก มาบอกคุณมะเดื่อว่า....
ปลาทุกอย่างที่เขาติดชื่อไว้ หาเจอทุกตัว แต่มีอยู่ตัวหนึ่งหาไม่เจอ...
น้องมะเดื่อช่วยลงในบันทึกด้วยว่า...มิตรรักแฟนเพลงคนใดหาเจอว่า
หน้าตาเป็นอย่างไร...ช่วยบอกลุงวอด้วย....
ปลา...ตัวที่ลุงวอตามหาก็คือ....ตัวนี้จ้ะ...
ปลา....ห้ามปีน... เอ้า...! ลงบันทึกตามหาให้แล้วนะจ๊ะลุงวอ
มิตรรักแฟนเพลงท่านใด หาเจอก็บอกด้วยนะจ๊ะ 5555555
( สมกับที่ ท่านผอ.อัญชัญว่าจริง ๆ ... ถ้าเจองู กับเจอบัง
ต้องขอตีบังก่อนตีงูแน่ ๆ ๆๆๆๆ ) 55555
เมื่อแดดกล้ามากแล้ว พวกเราก็ออกจากชัยนาท มุ่งสู่เมืองสุพรรณบุรี
อันเป็นเป้าหมายต่อไปจ้ะ
ขอบคุณเพลงประกอบบันทึกนี้ นกขมิ้น จากYouTube
...รอติดตามอ่านเรื่องราว...เที่ยวเมืองสุพรรณบุรีค่ะ
พี่เองก็ไม่เคยไปเที่ยวสวนนกชัยนาท บอกลูกชายว่าสักวันพาไปเที่ยวงานหุ่นฟางนกด้วยนะ (เคยดูจากทีวีบ่อยๆ)
ตอนนี้ชอบที่สุด เพราะได้เรียนรู้เรื่องนกที่อยู่ในความสนใจ ขออนุญาตนำไปอ้างอิงหลายๆ ภาพด้วยนะคะ
และพี่ไอดินฯขอเฉลย "ลูกปริศนา" ที่พี่คุ้นเคยมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว เพราะเวลาไปเก็บเห็ดในป่ากับแม่ แม่จะเก็บป้อกระโดนไปตำกิน ตำใส่มะขามเปียกและเครื่องปรุงอื่นๆ เหมือนตำส้มตำค่ะ รถฝาดๆ...
คำตอบ มันคือ ลูกของต้น "กระโดน" ตามชื่อเรียกทางบ้านพี่ไอดินฯ (ยโสธร-อุบลฯ) หรือ "จิก" ตามชื่อเรียกทางภาคกลาง แต่กระโดนก็มีหลายสายพันธ์ุ สวยพันธุ์นี้น่าจะเรียกว่า กระโดนป่า เพราะเกิดในป่า จ้า
ตามมาแอ่วด้วยค่ะ
เข้ามาร่วมเดินทางในโกทูโนด้วยคนก็แล้วกันนะครับ
สวัสดีจ้ะท่าน ดร.พจนา ขอบคุณที่ติดตามบันทึกของคุณมะเดื่อจ้ะ
สวัสดีจ้ะท่าน ผอ.คนเก่ง เห็นท่าทางที่ยืนมองดูรถคันใหม่ของลูกชายแล้ว....เดาไม่ถูกว่าท่านกำลังคิดอะไร
สวัสดีจ้ะพี่ไอดิน ฯ ที่สวนนกชัยนาทคุณมะเดื่อยังไม่เจอหุ่นฟางนกเลยจ้ะ เจอแต่รูปปั้น อาจจะยังเดินดูไม่ทั่ว หรือว่า เป็นส่วนที่ยังปรับปรุงไม่เสร็จก็ไม่ทราบนะจ๊ะ....อยากจะเห็นอยู่เหมือนกัน....ขอบคุณสำหรับคำเฉลยภาพผลไม้ปริศนานะจ๊ะ....ทำให้คุณมะเดื่อนึกออกว่า เคยเจอต้นกระโดน และดอกกระโดน ที่สวนพฤกษศาสตร์สากลภาคใต้ เมื่อครั้งที่ไปเยือนเมืองตรังบ้านครูหยินจ้ะ แต่ตอนนั้นยังไม่เห็นลูกของมัน เพราะกำลังออกดอกจ้ะ ขอบคุณมากมายนะจ๊ะ
สวัสดีจ้ะคุณตุ๊ก เจอกันในบันทึกตลอด แล้วเมื่อไรเราจะได้เจอกันสักครั้งล่่ะจ๊ะ
หวัดดีจ้ะท่าน ผอ.คนขยัน ต้องมีสักวันจ้ะ แต่จะวันไหนไม่ทราบได้เลย เนาะ
หวัดดีจ้ะคุณพิชัย สักวันคงได้ร่วมเดินทางด้วยกันจริง ๆ นะจ๊ะ
หวัดดีจ้ะคุณเพชร ชอบงานฝืมือแบบนี้จังเลย ขอบคุณที่นำมาฝากนะจ๊ะ