คนฑี

กลับมาสงขลาคราวนี้ สิ่งที่คิดถึงอย่างหนึ่ง คือ ต้นไม้

ผมสั่งให้พี่สาวและพี่เขยหาต้นไม้ไว้ให้ผมสองสามต้น เช่น ต้นขี้เหล็ก ต้นยางพารา หวังไว้ว่าจะเอามาปลูกในบ้านสวนที่นนทบุรีบ้าง แม้จะไม่เจริญสวยงาม แต่ก็จะได้รู้ว่าต้นเป็นแบบนี้นี่เอง

ต้นไม้อีกต้นที่อยากเจอ อยากเห็น อยากเอาพันธุ์มาปลูก นั่นคือ ต้นคนฑี ที่ผมเคยรู้จักขนมคนฑี ก่อนที่จะรู้จักต้นที่เป็นวัตถุดิบสำคัญด้วยซ้ำ

ต้นนี้แหละที่ผมเรียกว่า ต้นคนฑี ผมลองค้นหาในอินเทอเน็ตว่าต้นคนฑีเป็นอย่างไรบ้าง แต่ก็ได้ข้อมูลมาน้อย เอาเป็นว่า ผมจะพยายามบันทึกเรื่องของต้นคนฑีเท่าที่พอทราบบ้างนะครับ

ต้นคนฑี เป็นไม้พุ่มแผ่กระจายเป็นกอกว้าง ไม่สูง ใบจะมีเขียวโดยมีขนสีขาว ๆ นุ่ม ๆ ปกคลุม ลักษณะใบค่อนข้างกลมปลายแหลมเล็กน้อย ก้านใบสีดำ ดอกจะมีสีม่วง เป็นช่อ มีเกษรดอกสีเหลืองอ่อน ๆ ผมคิดว่าดอกคล้าย ๆ ดอกกล้วยไม้ ตรงที่ผมเรียกว่าปากจะมีแต้มสีม่วงเข้มอยู่ด้วย ดอกน่าจะออกตลอดทั้งปี (แต่ที่เห็นตอนนี้เดือน พ.ค. นะครับ) ส่วนผลของต้นคนฑี จะเป็นช่อคล้ายช่อองุ่นเล็ก ๆ หรือถ้ามองอีกทีจะคล้ายผลของต้นเทียนหยดครับ ผมมักจะเห็นต้นคนฑีขึ้นอยู่บริเวณชายหาด นั่นแสดงว่า เป็นต้นไม้ที่ชอบดินทราย และทนต่อความเค็มและทนแล้งได้ดีพอสมควร

อย่างที่บอกไว้แต่แรกว่า ผมรู้จัก คนฑี ในลักษณะที่เป็นขนม ซึ่ง ขนมคนฑี เป็นขนมที่ผมเคยกินเมื่อตอนเป็นเด็ก ๆ ลักษณะเป็นแป้งเหนียว ๆ สีดำ คลุกด้วยมะพร้าวขูด รสชาติจะมีเอกลักษณ์เฉพาะ ทั้งกลิ่น ทั้งรสชาติ ซึ่งยังคงติดอยู่ในความทรงจำมิรู้ลืม และน่าเสียดายที่ผมไม่มีโอกาสได้ชิมขนมคนฑีมาเป็นสิบปีแล้ว

ผมมารู้ตอนโตแล้วว่า ขนมคนฑี ทำมาจากต้นคนฑี โดยใช้ใบมาตำให้ได้น้ำสีดำ แล้วผสมกับแป้งข้าวเหนียวและปรุงรสชาติ ก่อนนำไปนึ่งให้สุก แล้วมาหั่นเป็นชิ้นคลุกมะพร้าวขูดขาว ๆ ที่โรยเกลือไว้หน่อย ๆ อืมมมมม นึกแล้วน้ำลายไหล

ผมคงเป็นคนที่กำลังก้าวเข้าสู่วัยที่จะต้องมานั่งเล่าเรื่องเก่า กินของโบราณ แล้วกระมัง ผมคิดถึงขนมที่เคยกินในวัยเด็กหลาย ๆ อย่างแต่หากินไม่ได้อีกแล้ว อย่างขนมคนฑี ก็เป็นอย่างหนึ่ง กลับมาสงขลาคราวนี้ ผมตั้งใจว่าจะเก็บต้นคนฑีไปให้แม่ลองทำขนมให้ทานที่บ้าน แล้วจะเก็บเอาต้นพันธุ์ไปปลูกที่บ้าน ต้องลองดูว่าเขาจะเจริญเติบโตแค่ไหน

เท่าที่ผมเห็นตอนนี้ บริเวณชายหาดของจังหวัดสงขลา ตลอดตั้งแต่ชายหาดชลาทัศน์ หาดสมิหรา ตลอดมาถึงแหลมสนอ่อน ถึงสวนสองทะเล ยังคงพบเห็นต้นคนฑีได้ไม่ยาก บางแห่งมีการนำมาปลูกในกระถางเป็นไม้ประดับ แต่ก็ขาดการตกแต่งดูแล

ผมเข้าใจไปเองว่า ต้นคนฑี เป็นพันธุ์ไม้ท้องถิ่นของสงขลา อยากให้มีการอนุรักษ์และเก็บรักษาไว้ หรือช่วยกันหวนระลึกถึงขนมเก่า ๆ กันบ้าง อย่าให้หายไปจากความทรงจำเลย แต่ก็คงเป็นแค่ความคิดของผมคนเดียวเท่านั้น

ผมคิดว่าผมยังโชคดีที่วันนี้ กลับมาบ้านเกิดยังคงมีความทรงจำเก่า ๆ ให้เห็นได้อีก และขอใช้พื้นที่แห่งนี้เป็นแหล่งบันทึกความทรงจำดี ๆ แบ่งปันให้กับใคร ๆ ได้อ่านกันครับ :)

เขียนใน GotoKnow โดย nobita
ใน เก็บมาเล่า เอามาฝาก

คำสำคัญ (Tags): #ต้นคนฑี#ขนมคนฑี#หาดชลาทัศน์#แหลมสมิหรา#แหลมสนอ่อน#สวนสองทะเล#ขนมโบราณ#สงขลา

หมายเลขบันทึก: 567458เขียนเมื่อ 6 พฤษภาคม 2014 00:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม 2014 00:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (9)

ยายธี

เขียนเมื่อ 6 พฤษภาคม 2014 12:41 น. ()

ขอบพระคุณกับเรื่องราว..ของ ต้นไม้ชื่อ คนฑี...เหมือนกับ..ภาคกลางที่เรียกขนมเปียกปูน..ซึ่งทราบมาว่าใช้กะลามะพร้าวเผาบดใส่แป้ง..มีสีดำๆ..โรยมะพร้าวขูด..(สนใจ..เกี่ยวกับสีของใบไม้ประเภทนี้..ที่ให้สีดำ)...หากคุณ..มีต้นไม้นี..กลับเมืองไทยจะไปขอแบ่งปัน..แลกกับต้นไม้ที่มีและคุณไม่มีจะได้ไหมเอ่ย...ยายธี... มีไม้ข้างทางเดินมาฝาก..เจ้าค่ะ