เนื่องมาจากบันทึกก่อนหน้านี้
แม่บอกว่าไปเห็นดอกว่านสี่ทิศสีแดง สวย แต่เห็นในวัดหรือสุสาน เลยไม่กล้าขอหน่อมา แล้วกลับมาไปได้หน่อว่านสี่ทิศดอกสีโอรสจากบ้านน้ามาปลูกจนได้...
เมื่อวันที่ ๔ เมษาที่ผ่านมา... เป็นวันครบรอบวันเกิดแม่ และแม้ว่าครอบครัวผมจะไม่มีค่านิยมพิเศษอะไรในวันเกิดของสมาชิก ไม่ต้องมีการฉลอง ไม่ต้องมีของขวัญใดใด ที่สำคัญ ไม่ต้องร้องเพลง Happy Birthday จะมีก็แค่ชวนกันไปทำบุญ ทำสังฆทาน หรือผมจะขอพรจากพ่อ และแม่ หรือไม่ก็จะเข้าไปกอดแล้วบอกว่าให้ท่านมีความสุข แข็งแรง เป็นอันว่าจบ
แต่หลายปีที่ผ่านมา ผมก็จะหาของที่แม่ หรือพ่ออยากได้ให้เขาบ้างในวันสำคัญ เช่น มีวิทยุเครื่องเล็ก ๆ เป็นของขวัญวันเกิดแม่ เมื่อปีก่อนโน้น พาพ่อไปเลือกซื้อต้นไม้ที่ท่านชอบและอยากได้
สำหรับปีนี้ก็เช่นกัน วันครบรอบวันเกิดแม่ ผมไม่ได้ทำอะไรให้ท่านเลย เพราะต้องไปทำงาน แต่ก็ตั้งใจว่า วันหยุดจะพาท่านไปทำบุญสังฆทาน ส่วนของที่อยากให้แม่ก็ตั้งใจว่าจะซื้อวิทยุให้ใหม่ เพราะเครื่องเก่าไม่ค่อยดีแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ดำเนินการอีกนั่นแหละ ... แต่คงจะเป็นความโชคดีของผมที่ได้เจอกับสิ่งที่แม่อยากได้ที่สุดในตอนนี้ นั่นคือ “ดอกว่านสี่ทิศ สีแดงสด สวย” ในจังหวะที่ผมทำธุรแล้วหันไปเห็นดอกไม้สีแดงสดในร้านขายต้นไม้ ก็นึกได้ทันทีว่า เป็นดอกไม้ที่แม่กำลังอยากได้มาก ๆ ผมจึงเดินไปถามไถ่ราคาและตัดสินใจซื้อทันที ราคาไม่แพงเท่าไร แต่ถึงจะแพงก็จะต้องซื้อให้ได้ ผมบอกคนขายว่าจะซื้อไปให้แม่ เขาก็เลยเชียร์ให้ซื้อ ๒ กระถางแล้วลดราคาให้ด้วย (ลุงคนขายน่ารักจัง)
ตอนมาถึงบ้าน ผมหอบต้นไม้ ๒ กระถางมาให้แม่ ผมสัมผัสได้ถึงความดีใจ ความสุขของแม่ ที่เห็นต้นว่านสี่ทิศสีแดง ที่เขาอยากได้ ผมเอาไปวางไว้แล้วบอกว่า ซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดแม่ครับ แม่ก็บอกว่า ลูกชายแม่น่ารักเสมอเลย แล้วเขาก็เพ่งพิศดอกไม้ พร้อมกับรำพึงว่า นี่แหละที่เห็นวันก่อน ที่อยากได้...
ไม่ว่าจะหันไปทางไหน ทิศใด แม่ก็จะเห็นแต่ลูกอยู่ทุกหนแห่ง ลูกก็เช่นกัน จะสี่ทิศ แปดทิศ หรือทุกทิศ ลูกก็จะมีแม่อยู่ตลอดครับ สิ่งของมิได้สำคัญแต่อย่างใด ความรักที่มอบไปกับสิ่งของต่างหาก มากมายเหนือสิ่งใด
รักและดูแลคนสำคัญที่สุดของเราไว้ให้ดีนะครับ
ว้าว ๆๆๆๆๆ...! สีสันสดใสสะดุดตาจังเลยจ้ะน้องโนบิตะ
ครับผม พี่มะเดื่อ
สีแดงไม่ค่อยเห็นค่ะ สวยจัง
สีสันสวยงาม พี่หนูรีก็ชอบปลูกเหมือนกันค่ะ