ตอนสาย ๆ ของวันเสาร์ที่ผ่านมา ฉันได้รับโทรศัพท์จากต่างประเทศ บอกว่าเป็นนักเรียนไทยที่ไปเรียนต่อ ตอนนี้อยู่ในช่วงกำลังทำ "Research" ต้องการปรึกษา เพราะมีเพื่อนนักเรียนหญิงด้วยกันคนหนึ่ง มีปัญหา คือ "มีเลือดออกหลังมีเพศสัมพันธ์มา 7-8 เดือน ต่อมาคลำพบก้อนที่ท้องน้อย เป็นก้อนนุ่ม ๆ ขยับได้เล็กน้อย" ต้องการรับการรักษา แต่ค่ารักษาในอเมริกาแพงมาก จึงต้องเดินทางมารักษาที่ประเทศไทย
เคยพยายามค้นหาจากอินเตอร์เนต ว่าน่าจะเป็นโรคอะไรที่เกี่ยวกับมดลูก แต่คำที่พบ คือ "cyst" หรือ "cancer" ซึ่งอ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ แต่มาพบบันทึกที่ฉันเขียน บอกว่าอ่านแล้วเข้าในง่าย มองเห็นภาพชัดเจน ไม่เคยพบบันทึกทางการแพทย์ที่เป็นภาษาไทยที่เข้าใจง่ายแบบนี้ (คำหลังน่าจะเป็นคำชม แต่ก็ทำให้ฉันมีกำลังใจเขียนมากขึ้น และฉันพึ่งทราบจริง ๆ ว่า G2K online ได้ถึงต่างประเทศ) และที่ต้องการถาม คือ
ภายหลังที่ฉันตอบคำถามทางโทรศัพท์แล้ว ฉันมาเปิดดูที่บันทึกว่าจะมีเขียนข้อคิดเห็นหรือไม่ พบว่าไม่มีการบันทึกข้อคิดเห็นเลย แสดงให้เห็นว่าผู้หญิงไทย ไม่ว่าอยู่ที่ใหน หรือการศึกษาเป็นอย่างไร ก็ยังมีความอาย และมีความรู้ความเข้าใจโรคเกี่ยวกับอวัยวะสืบพันธ์ไม่ดีพอ แม้จะมีการสอนและให้ความรู้ในชั้นเรียนแต่ก็เป็นการให้ความรู้ที่มาพร้อมกับความอาย ภาพประกอบการสอนก็กลัวว่าจะโป๊หรืออนาจารไป ผู้เรียนไม่เข้าใจก็ไม่กล้าถาม
เพราะแม้แต่ฉันเองถ้าไม่ได้เรียนพยาบาลก็คงไม่รู้เหมือนกัน ดังนั้นฉันจะพยายามนำสิ่งที่ผู้หญิงควรรู้มาเขียนด้วยภาษาที่อ่านเข้าใจง่าย ๆ ตามแบบฉบับของฉันเรื่อย ๆ อย่าลืมติดตามนะคะ
เป็นการให้ทานที่ดีที่สุดเลยค่ะ นั่นคือ ทานปัญญา ค่ะ โดยเฉพาะเรื่องมะเร็งปากมดลูกเป็นเรื่องที่ผู้หญิงไทยอาจจะมีความอายไม่กล้าสอบถามและไม่กล้าตรวจค่ะ ได้คุณสุนันทามาช่วยเขียนบล็อกถ่ายทอดประสบการณ์ความรู้นี้ดีมากสำหรับผู้หญิงไทยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
ปล. ดิฉันตรวจเรียบร้อยแล้วเมื่อต้นปีค่ะ ไม่เจ็บค่ะ หมอใช้เวลาแค่ 5 นาทีมั่งค่ะ อย่าเกร็งค่ะ ทำัตัวสบายๆ สำหรับท่านที่รู้สึกกลัวหรืออาย ให้นึกท่องในใจไปว่า พักผ่อนหย่อนคลายสบาย พักผ่อนหย่อนคลายสบาย ท่องไปเรื่อยๆ ค่ะ อาการเกร็งจะหายไป เพราะเราสงบทางใจค่ะ
ขอบคุณค่ะ อ. นันทวรรณ และขอบคุณมาก ๆ ที่ทำให้มี G2K
โดยปกติเราจะแนะนำให้ผู้รับการตรวจหายใจเข้าออกลึก ๆ ยาว ๆ แต่เทคนิคการผ่อนคลายของอาจารย์น่าสนใจมากค่ะ ขออนุญาตนำไปแนะนำต่อนะคะ