เกิดชาติหน้าฟ้าใหม่มาเจอกัน
หลับตาพักผ่อนให้ สุขสบาย แม่เอย
ขอแม่หมดห่วงหาย ห่างสิ้น
ลาแล้วซึ่งร่างกาย ที่อยู่ บนเชิง
หากแต่คงฝากไว้ แต่สิ่ง ดีงาม
เป็นโคลงบทแรกก่อนที่ผม (ในฐานะคนที่ลูก ๆ ไว้ใจและมอบหมายให้ทำหน้าที่) จะอ่านประวัติโดยสังเขปของแม่ และเมื่อจบประวัติ ผมจึงอ่านกลอนที่ผมแต่งด้วยความตั้งใจภายในเวลาวันเดียว...(ทั้งโคลงและกลอน)
โอ้พระพายพัดพาความชื่นจิต ให้มิ่งมิตรพบพานความสดใส
พัดพาแม่มาพบคบใครใคร ต่างสุขใจในไมตรีที่งดงาม
เคยยินเสียงเรียกขานบ้านเคียงใกล้ ความห่วงใยจากใจแม่ไถ่ถาม
เคยเจอหน้าพูดคุยทุกโมงยาม สิ้นฟ้าครามวันนี้คงไม่มี
แม่จากไปใจลูกแสนหดหู่ ยามแม่อยู่ลูกนี้มีสุขสันต์
ยามนี้แม่อยู่ไหนอย่างไรกัน ใจลูกนั้นห่วงใยทุกเวลา
ขอคุณพระศักดิ์สิทธิ์ทุกทิศา โปรดเมตตาคุ้มแม่ให้สุขี
ขอดวงจิตสถิตทิพย์วิมานดี อย่าได้มีทุกข์ใดมาแผ้วพาน
ขอแม่อยู่ทิพย์สถานเบิกบานจิต ลูกจะขอตั้งจิตอุทิศกุศล
ขอแม่ทราบความในใจลูกทุกคน รักแม่ล้นเปี่ยมใจไม่เสื่อมคลาย
หากฟ้าหน้ามีจริงดังที่หวัง ลูกขอฟังเสียงแม่กล่อมอีกได้ไหม
ขอตั้งจิตอธิษฐานจากดวงใจ เกิดชาติหน้าฟ้าใหม่มาเจอกัน นะแม่จำลอง
จากใจลูกทุกคน
คงไม่มีใครคาดคิดว่า แม่ ที่มีสุขภาพปกติตามวัย ไม่มีเค้าลางว่าจะเป็นโรคภัยร้ายแรง จะมาเสียชีวิตได้ในขณะรับประทานอาหารเช้าของวันหนึ่ง ด้วยอาการล้มฟุบหลังจากเจ้าตัวบนเปรยว่า "ไม่รู้เป็นอะไรทำไมเวียนหัวจัง" สุดท้ายที่คิดว่าการเป็นลมธรรมดา ช่วยกันปฐมพยาบาลและนำส่งโรงพยาบาลอย่างเร็วที่สุด แต่หมอก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ทัน และให้การวินิจฉัยว่า เสียชีวิตจากภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน...
แม้จะไม่ใช่ แม่ ของผมเอง แต่เป็นแม่ของคนที่ผมรัก ก็ใจหายและเสียใจไม่น้อยไปกว่ากัน คนอยู่ข้างหลังก็ต้องทำกิจในวาระสุดท้ายให้ดีที่สุด สำหรับผมนอกจากการทำหน้าที่เป็น มัคทายก (จำเป็น) ในวันแรกแล้ว ก็ได้รับมอบหมายให้แต่กลอน และอ่านประวัติของแม่ ในวันฌาปนกิจ ในฐานะของลูกคนหนึ่งด้วยเหมือนกัน ด้วยเวลาที่กระชั้นและความล้าจากการงานและอะไรหลาย ๆ อย่าง ทำให้กลอนที่แต่ขึ้นมา คงเป็นกลอนที่เน้นความหมายและพยายามให้ถูกต้องตามฉันทลักษณ์ที่สุดเท่าที่จะทำได้
สุดท้าย วันที่เราอ่านคำไว้อาลัยให้ท่าน ท่านจะได้ยินหรือไม่ ใครก็บอกไม่ได้ แต่ก่อนที่ท่านจะจากเราไปนี่สิ เราอยากบอกรัก บอกห่วงใย หรือบอกอะไรท่าน ก็ต้องรีบทำ รีบบอกให้ท่านรู้ไว้ เพราะเมื่อถึงวันที่ท่านจากไปแล้ว เราจะได้ไม่คลางแคลงใจว่า สิ่งที่เรากำลังบอกไป ท่านจะรู้หรือไม่กันแน่
ความเห็น (6)
...ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะคุณnobita...อ่านบทกลอนแล้ว ซาบซึ้งมากๆค่ะ...ที่ลูกๆตั้งจิตอธิษฐานจากดวงใจ เกิดชาติหน้าฟ้าใหม่มาเจอกันอีกนะแม่...
เป็นเหตุการณ์ที่ลูก ๆ (เกือบทุกคน)จะต้องได้พบเจอกับวันนี้นะจ๊ะ ขอแสดงความเสียใจด้วยจ้ะ
-ขอร่วมแสดงความเสียใจด้วยนะครับ..
ขอบคุณมาก ๆ นะ
มาร่วมรำลึกถึงคุณแม่และประทับใจบทกวีที่ซาบซึ้งมากๆค่ะ..
ภาพจาก internet
เสียใจด้วยค่ะ