เมื่อวานเย็น ลุงภัครส่ง Line มาให้ย่า บอกว่า...
"เจ้าฟ้าคราม" นั่งฟังพระทำวัตรเย็นในโทรทัศน์...
ย่าเห็นแล้ว..."ภูมิใจกับหนูมาก ๆ" ที่ชอบทำในสิ่งที่ดีงาม
คุณธรรมต่าง ๆ สามารถทำให้กับหนูได้ในยามที่หนู
เป็นเด็กเล็ก ๆ มันจะค่อย ๆ ซึมซับ เพราะหนูเห็น
ตัวอย่างจากปู่เร (ผู้ใหญ่) ที่ทำให้หนูดู หนูเห็น
สิ่งเหล่านี้จะค่อย ๆ ซึมซับสู่ตัวหนูเอง...
มันเหมือนเรื่องที่ไม่คาดคิด...ก่อนหนูจะคลอด
ออกมา ๑ วัน พ่อเพรียง + แม่อ้อม ก็ขอลุงภัคร
ไปฟังพระที่วัดด้วย...หนูถูกส่งลงมาเพื่อทำความดี...
สิ่งเหล่านี้ มันจึงติดตัวหนูมา และเมื่อมาเกิดหนูก็
สามารถทำได้อย่างไม่เคอะเขิน...และก็ชอบฟัง
เสียงพระสวดมนต์เสียด้วย...
คุณธรรมต่าง ๆ นี้ มันสอนกันไม่ค่อยได้ใน
ทุก ๆ คน ขึ้นอยู่ที่ว่า...คน ๆ นั้น สามารถรับได้หรือไม่
มากกว่า...โตขึ้น ย่าคิดแล้วว่า...ย่าจะพาหนูไปวัด
นุ่งขาว ห่มขาว...ให้ธรรมะเป็นยาบำรุงจิตใจของหนู
โตขึ้นมาจะได้มีคุณธรรมประจำใจ...ลุงภัครเลยแต่งกลอนให้
หนูกับปู่เรว่า...
"สองรุ่น นั่งฟัง พระธรรมเทศนา
นบบูชา กราบไหว้ จิตเลื่อมใส
ศรัทธา ก่อสร้าง สว่างใจ
ต่างวัย แต่จิต มิต่างกัน"
ลุงภัคร...ผู้ประพันธ์...
(เจ้าฟ้าคราม กับปู่เรนั่งฟังพระทำวัตรเย็น)
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๖ มีนาคม ๒๕๕๗
เด็กยุคใหม่มีใจไร้เยื่อธรรม..แต่ถ้าปลูกย้ำนำใจย่อมเป็นเครื่องมือชี้วัด "ภาพสังคม" ได้ หากไร้ธรรม จิตก็จะไร้ตาที่จะมองกรองว่า อะไรดี ไม่ดีต่อตัวเอง..นับว่าโชคดีที่ "ฟ้าคราม" มีกัลยณธรรมอยู่แวดล้อม..แต่เป็นห่วงแต่ว่า ชีวิตในโลก สังคม มีสองด้านเสมอ..ควรจะสอนคาถาป้องกันใจคือ "ทวิภาวะ" (ชั่ว ดี) เมื่อเผชิญกับโลกความเป็นจริงของเค้าด้วย
ขอบคุณค่ะ คุณ ส. ค่ะ โลกนี้มีทั้งดี - ชั่ว ก็จะพยายามสอนให้ "ฟ้าคราม" ได้เห็นทั้งสองด้านด้วยค่ะ...กลัวมาก ๆ ว่า ถ้าเราสอนแต่ด้านดี...เด็กของเราดีจริง แต่จะไปสู้กับโลกภายนอกในด้านตรงข้ามไม่ได้ด้วย...แต่ก็ยังเชื่อว่า...หากเราคิดดี...ทำดี เราก็น่าจะมีเกราะคุ้มครองปกป้องตัวเราเองได้บ้างนะคะ...
เป็นภาพที่งดงาม ใส บริสุทธิ์จริงๆครับ
น่ารัก ใส บริสุทธิ์ เป็นภาพที่งดงามมาก