ความทรงจำที่ไม่เคยลืม


สี่ปีเต็มที่เราเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย ไม่เพียงแต่สอนความรู้ทางวิชาการและช่วยฝึกทักษะเท่านั้น ยังสอนบทเรียนชีวิต การเอาตัวรอดในต่างถิ่น การปรับตัวกับสภาพอากาศที่เลวร้าย การดูแลควบคุมจิตใจตัวเองในวันที่ผิดหวังอ่อนล้า การให้กำลังใจตัวเองและให้กำลังใจคนอื่นที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกัน การทำใจยอมรับกับความไม่แน่นอนของชีวิตและสิ่งที่อยู่นอกเหนือการควบคุม มันอาจเป็นบททดสอบแค่เบาะๆเท่านั้น เพราะต่อไปในอนาคตเราก็ไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับความผันของชีวิตอะไรอีก แต่เราก็มีภูมิคุ้มกันจิตใจที่เข้มแข็ง เราจะจำเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นไว้เตือนใจตัวเองว่าให้อยู่บนความไม่ประมาทอยู่เสมอ      

มหาวิทยาลัย เราได้เห็นทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดี อาจจะทำทำให้กระทบกระทั้งกันบ้าง ในเวลาที่เราเรียนด้วยกัน เราก็ควรเลือกจำแต่สิ่งที่ดี ๆ มหาวิทยาลัยสอนให้เรารู้ว่า เราอยู่ตัวคนเดียวได้ แต่ในบางครั้งเราก็ต้องพึ่งพาคนอื่นไม่ทางตรงก็ทางอ้อม ไม่ทางสิ่งของก็ทางจิตใจ และคนอื่นที่อยู่รอบตัวเราก็ไม่ต่างจากเราเช่นกัน ถ้าเราช่วยอะไรคนอื่นได้ก็ช่วยกันไป เราได้เจอเพื่อนใหม่ ๆ มากมาย ในอนาคตเราอาจจะจำหน้ากันไม่ได้และอาจจะไม่มีวันได้เจอกัน ต่างคนต่างทำงาน  แต่เราก็จะเก็บความทรงจำและความรู้สึกทั้งที่ดีและไม่ดีไว้เอาไว้ให้นึกถึง ว่าครั้งหนึ่งเราที่มีบ้านอยู่กันคนละมุมโลกได้มีโอกาสมาพบ มาคุยกัน ทำงานร่วมกัน หัวเราะด้วยกัน ทะเลาะกัน แม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆของชีวิต แต่เราต่างก็เป็นส่วนหนึ่งที่สร้างสีสันให้กับชีวิตของแต่ละคนในช่วงเวลาที่ชะตาชีวิตบังเอิญให้ได้มาพบกันพอดี

ชีวิตของคนเราคล้ายกับกระดาษสีขาว ประสบการณ์และเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามาเปรียบเหมือนพู่กันที่จะเติมสีสันให้ชีวิต เรื่องราวต่างๆมากมายจะแต้มสีจนประกอบกันกลายเป็นภาพวาด ซึ่งมีทั้งภาพที่ทำให้อบอุ่นในหัวใจจนกลายเป็นรอยยิ้มอันสดใส และบางภาพก็ทำให้เสียใจจนน้ำตาไหลนอง แต่ไม่ว่าภาพนั้นจะออกมาเป็นเช่นไร จงเก็บภาพความทรงจำเหล่านั้นเอาไว้ เพราะสิ่งที่พบเจอระหว่างการเดินทางล้วนเป็นประสบการณ์ชีวิตอันล้ำค่า ซึ่งทำให้เราแกร่งขึ้น และเป็นโอกาสที่ทำให้เราได้เรียนรู้เพื่อก้าวต่อไปอย่างมั่นคง

แม้กาลเวลาจะนำพาให้ทุกสิ่งเปลี่ยนไปแต่ความทรงจำดีๆจะยังคงอยู่ในใจไม่เปลี่ยนแปลง

ขอบคุณสำหรับทั้งเรื่องดีและไม่ดีที่ผ่านเข้ามา ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ที่ทำให้เราประสบความสำเร็จจนทุกวันนี้

หมายเลขบันทึก: 562251เขียนเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2014 10:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2014 22:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีค่ะ คุณ จริยา ปันแก้ว

ขอบคุณความทรงจำที่ดีที่ผ่านมาค่ะ (รักเพื่อน)

สวัสดีครับ จริยา ปันแก้ว

เป็นมิตรภาพและเป็นความทรงจำที่ประทับใจมากครับ

ขอบคุณมากครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท