อันเนื่องมากจากบันทึกตามหานางฟ้า(1) คนไม่สวยย่อมเลือกเขียนประเด็นนี้ก่อน แฮ่ะ แฮ่ะ!.....
ดิฉันรู้สึก "รัก" หรือ "ชอบพอ" เช่นหญิงรักชายครั้งแรกเมื่ออยู่ ป.4(แก่แดดจัง) เป็นไมตรีจากเขาที่มอบให้ก่อนเขาเป็นหนุ่มแล้วเมื่อป. 4 (เพราะเขาพิการจึงเข้าเรียนช้ากว่าวัย) "ด.ช.ไพรัตน์" ย้ายมาจากโรงเรียนอื่นเรียนเก่งสามารถ นำหรือชักจูงเด็กผู้ชายในห้องหรือกระทั่งในโรงเรียนให้มา"สวามิภักดิ์ .ทำได้ไง..."นิสัยดีอ่อนน้อม ยอมคนอื่นเป็นลักษณะเด่นของเขา
ที่ดิฉันรู้ตัวว่าเป็นประมาณรักครั้งแรก เพราะดิฉันจะรู้สึกเขินเขามากเวลาเดินผ่านไม่กล้าสบตา รู้จักอายเพื่อนต่างเพศเป็นครั้งแรก นัย-ยะสำคัญอีกประการที่บอกคือดิฉันเริ่มซักถุงเท้าให้ขาวๆเพื่อจะได้ไม่อายเขาว่าถุงเท้าแดงแจ๋ (ทางเดินไปโรงเรียนเป็นถนนลูกรังดินแดง) เดิมทีดิฉันใส่คู่เดียวตลอดทั้ง 5 วันโดยไม่ซักและไม่เคยคิดอายใครว่ามันจะแดงหรือดำ
พอรู้จักเขาดิฉันก็ "สนใจจะซักถุงเท้าให้มันขาวขึ้นมา" ขาเขาลีบข้างขวา(เป็นโปลิโอ) แม้กระนั้นเขายังเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆ ดิฉันจำได้ติดตาท่าเตะฟุตบอลกับไม้เท้า เขาจะหมุนล้อรถสามล้อที่ใชัมือหมุนมาเรียนมีสมุนตามหลายคนคอยช่วยเหลือดูแล
เขาฝากจดหมายมานัดดิฉันไปเจอหลังห้องน้ำ(ที่ลับตา)ขอแลกรูปถ่ายกับดิฉันเราต่างแยกย้ายกันเรียนดิฉันสอบได้ที่โรงเรียนดังของอำเภอ หลายปีที่เขาแอบดูดิฉันทุกวันตอนเดินกลับบ้านตอนเย็น จนดิฉันเรียน ม.3 เขาฝากส่งจดหมายรักชวนดิฉันไปดูหนัง......
ดิฉันไม่ไปดิฉันเป็นสาวแล้วและรู้จักอายที่จะต้องมีคนพิการเป็นแฟน ดิฉันเรียนในระดับสูงขึ้นยังได้รับจดหมายจากเขาสม่ำเสมอ(ดิฉันไม่ตอบ)จะเขียนเล่าความเป็นไปของเขาให้ฉันฟังเมื่อดิฉันเงียบสนิทเขา"ขอแค่เป็นพี่ชายแทน"สงสารเขาจับใจ"เขาจะรักดิฉันจริงหรือไม่จริงก็ไม่รู้"แต่กระนั้นก็มิสามารถฝ่าด่านรูปกายภายนอกไปได้ "เขาเรียนจบวิทยาลัยครูเอกศิลปะ" จนเดี๋ยวนี้พี่ๆของดิฉันมักกระเซ้าถึงเขาเสมอ เขาแต่งงานกับครูโรงเรียนประถมที่น่ารักคนหนึ่งเป็นรุ่นน้องของเราก็มีลูก "ขาปกติดี" ประกอบสัมมาอาชีพมีคนนับถือความเป็นคนดีของเขาเรายังคงเจอกันตามโอกาส เศร้ามั๊ยคะ....อย่าร้องนะคะ....เป็นความรู้สึกครั้งแรก "ไม่รู้ว่ารักหรือเปล่า..ปนๆกันกับสงสาร
Trick ฝ่าด่านรูปกายภายนอกมองให้เห็นภายใน
โปรดติดตาม ตามหานางฟ้า(3):สเปคใครว่าไม่สำคัญ
ผมอ่านดู ปนเศร้าๆยังไงไม่รู้นะครับ
.........
คนเราเลือกเกิดไม่ได้จริงๆ แต่เลือกจะเป็นคนที่ดีได้ และเรียนรู้อีกอย่าง เรื่อง ความรักที่แท้จริง "ฝ่าด่านรูปกายภายนอก มองให้เห็นความสวยงามภายใน "
.........
ขอให้ทุกคนมีสุขกับความรัก รักอย่างเข้าใจ และเข้าใจในรัก
ผมคิดว่า พี่ไมโต คาดว่ายังมาไม่ถึงครับ ไม่มีหรอกครับแบบหอบเสื่อหนี
ผม "อิน" จริงๆนะครับ เพราะผมจินตนาการตามบันทึก
ปนเศร้าเล็กๆ ค่ะ แต่ตอนเป็นเด็ก ย่อมสนใจอะไรที่รูปกายภายนอก ของเล่นยังต้องสีสันสดใสเลย
น้องๆ ที่รู้จักหลายคนบอกว่า ชอบคนที่หน้าตา ย้ำชัดเจนมาก ฮืม... สำหรับ IS ชอบคนที่สมองค่ะ หุหุ ผ่าสมองออกมาดูว่ารอยหยักมากรึเปล่าก่อน ค่อยสนใจ คิคิ
^___^
คุณเมตตา
คุณ is และคุณ sompornp สัญญาว่าจะเศร้าให้น้อยที่สุดค่ะ ทำไงได้เนื้อหามาจากชีวิตจริง (ไม่ใช่หนัง) อย่างคุณsompornp นี้น่าจะชอบ ตามหานางฟ้า(4) : นายฟ้าในชีวิตจริง แอบโฆษณาไว้ก่อนว่ามีรสชาดอย่าบอกใคร.....
คุณ Mitochondria เข้ามา confirm ประสบการณ์แบบนี้ ดีนะคะ จะได้ดูน่าเชื่อถือ จริงๆแล้วเรื่องรูปลักษณ์ภายนอกแทบไม่มีผลต่อการตัดสินใจเลย เพราะเมื่อผ่านไปถึงการแต่งงานแล้ว แฟนเราย่อมสวยเสมอ แค่คิดว่าสวยน้อยลงก็ไม่ได้นะ..ไม่อย่างนั้นแสดงว่าตัวเราเริ่มเป็นปัญหาแล้ว.... พูดได้น่ารักมากต้องตัดตอนสองประโยคนี้ไปให้คนที่บ้านดิฉันอ่านซะแล้ว....
คุณรัตติยา ครูขจิตไม่กล้าอ่านเรื่องนี้แน่นอนแกกลัวคุณเมตตาเขียนโป๊ค่ะ
ใน Gotoknow.org เป็นตัวอย่างหนึ่งที่ผมเห็นความสวยงามของความรัก โดยเฉพาะระหว่างคุณแม่กับลูก คุณพ่อกับลูก เพื่อนกับเพื่อน พี่กับน้องและคนสองคนที่รักกัน
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
พี่ไมโตคอนเดรีย Mitochondria
เป็นภาพลักษณ์ของพ่อบ้านที่เป็น คนของครอบครัวที่น่ารัก มีอารมณ์ขัน เป็นต้นแบบของผู้นำครอบครัว ที่ดีครับ
พี่โอ๋ อโณ พี่เมตตา และพี่เม่ย และอีกหลายท่านเป็นตัวอย่างของความรักที่แม่มีให้ลูกที่น่าชื่นชม
เพื่อนๆของผม ใน Gotoknow (กล่าวไม่หมด) ล้วนแล้วแต่มีมิตรภาพที่ดีให้ ทั้ง โทรศัพท์ จดหมาย อีเมลล์ โปสการ์ด พัสดุไปรษณีย์ (ใครจะเชื่อบ้าง)
ส่วนความรักของคู่รักที่น่ารักและชื่นชม คือ คู่ของ อ.ดร.จันทวรรณ และ ดร.ธวัชชัย เราก็ได้เห็นความสวยงามของความรักเหล่านี้
ไม่ลืมความรักระหว่างครูกับลูกศิษย์ ที่มีให้เห็นในบันทึกบ่อยๆ คือ ครูอ้อย และครูอีกหลายท่าน
ดังนั้นแล้วต้นแบบความรัก หาศึกษาไม่ยากเลยที่ Gotoknow
พี่เม่ยคนดี ตามไปอ่านตอนที่ 3 ด้วยนะคะชุดนี้จะเสนอเข้าชิงรางวัล "ที่ปรึกษาดีเด่น" ค่ะ