เมื่อไม่นานมานี้ดิฉันได้ไปทดลองสอน ที่โรงเรียนบ้านป่าไม้แดง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ เป็นเวลา 1 อาทิตย์ เรียกได้ว่าเป็นก้าวหนึ่งของการเป็น "ครู" และก้าวหนึ่งของดิฉันได้มาจากการฝึกทดลองสอนครั้งนี้
การไปทำหน้าที่ถ่ายทอดความรู้ให้แก่เด็ก ๆ เป็นหน้าที่ต้องมีรับผิดชอบอย่างมาก เพราะก่อนที่เราจะปสอนหนังสือ เราจะต้องศึกษาเนื้อหาที่จะนำไปฝึกสอนให้เข้าใจชะก่อน ไม่งั้นนักเรียนที่เราไปสอนจะไม่ได้ความรู้มากเท่าที่ควร และเป็นการไม่ซื่อสัตย์ต่ออาชีพความเป็นครูอีกด้วย
คำว่า "คุณครูครับ/ค่ะ" เป็นคำเรียกที่ออกจากปากนักเรียนทั้งตัวเล็ก และตัวโต ตั้งแต่ครั้งแรกที่ก้าวเท้าเข้าโรงเรียน เป็นคำที่ฟังเมื่อไหร่ก็ทำให้รู้สึกดีทุกครั้ง เป็นคำที่ทำให้รู้ว่าเราเป็นใคร และมีหน้าที่อะไร ทำให้ดิฉันระลึกอยู่เสมอว่า เราต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกศิษย์ ให้ลูกศิษย์เรียกดิฉันว่าครูออกใจของเขาจริง ไม่ใช่เรียกเพียงเพราะคืออาชีพที่ดิฉันเป็น
ประสบการณ์ที่ได้จากการสอน เป็นประสบการณ์ที่มีค่าแก่ดิฉันเป็นอย่างมาก เป็นประสบการณ์ที่ได้จากลูกศิษย์ตัวน้อยที่ทำให้เรียนรู้ว่า "ถ้าเรารักในความเป็นครู เราสอนด้วยใจและความรักที่ต้องการให้นักเรียนประสบความสำเร็จ เราก็จะได้ใจและความรักจากเด็กนักเรียนเช่นกัน"
ทำิสิ่งใด ย่อมได้ สิ่งนั้น ;)...
ชื่นชมและเป็นกำลังใจนะคะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ ดร. พจนา แย้มนัยนา
ขอบคุณที่เป็นกำลังให้นะค่ะ