วันที่ 2 ทดลองการสอน เดอะซีรีส์ การมาของเพื่อนใหม่ (28 มกราคม 2557)

 วันที่ 2 ทดลองการสอน เดอะซีรีส์ การมาของเพื่อนใหม่ 

วันอังคารที่ 28 มกราคม พุทธศักราช 2557 

เวลา 6.00 น. เช้าวันนี้ผมตื่นสายเป็นอย่างมาก เนื่องจากเมื่อคืนที่ผ่านมาผมตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเพราะเข้าใกล้วันทดลองสอนเข้ามาเต็มที ผมรวบรวมสมาธิข่มตัวเองลุกขึ้นทำธุระส่วนตัวและแต่งการให้พร้อมก่อนที่จะออกเดินทางไปยังโรงเรียนเมตตาศึกษาในพระชูปถัมภ์ ของสัมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ในสยามบรมราชกุมารี

 

 

 

เมื่อผมมาถึงโรงเรียนแห่งนี้ ความกดดันได้หายไปเมื่อผมเจอกับนักเรียนกลุ่มหนึ่งที่ได้เข้ามากล่าวทักทายกับผม นักเรียนกลุ่มนี้ได้พูดกับผมว่า "สวัสดีครับคุณครูครู ครูสอนวิชาอะไรหรอ" ผมกล่าวตอบกับไปว่า "วิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา มีอะไรหรอครับนักเรียน" นักกลุ่มนี้กล่าวตอบกลับมาว่า "อ๋อ...ผมชอบวิชานี้มากพวกผมจะเข้าห้องเรียนไว ๆ นะครับ" นักเรียนกลุ่มนี้ทำให้รู้ว่า นักเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ไม่ดื้อไปหมดสะทุกคนและมีมารยาทที่ดีอีกด้วย

 

 

ในเวลาต่อมาผมได้พบกับ นักศึกษาทดลองสอนสองคน คนแรกมีรูปร่างสูงใหญ่ ผิวเข้ม คนที่สองมีลักษณะเตี้ย ผิวขาว ได้เข้ามากกล่าวทักทายและได้ถามกับผมว่า "สวัสดีทดลองสอนครั้งแรกเป็นอย่างไรบ้าง มีปัญหาอะไรไหม ถ้าคุมนักเรียนไม่ได้ยังไงก็บอกนะ จะเข้าไปช่วยคุมนักเรียนอีกแรง" 

เมื่อผมได้ยินแบบนี้ ความรู้สึกกดดันต่าง ๆ หนา ๆ ได้หายแวบไปกับอากาศ ผมประทบใจเพื่อนทั้งสองคนนี้เป็นอย่างมากกับท่าทางและการแสดงออกที่ตรงไปตรงมาและจริงใจของทั้งสองคน ทำให้ผมรู้สึกประทับใจเพื่อนใหม่ทั้งสองคนนี้เป็นอย่างมาก และในเวลาต่อมา ผมและเพื่อนของผมได้ขึ้นไปประจำที่ห้องคอมพิวเตอร์ศึกษา

เพราะในวันนี้ เพื่อนของผมได้ทดลองสอนอีกสองครั้งและผมได้มีหน้าที่ในการบันทึกภาพวิดีโอในการทดลองสอนทั้งสองครั้ง เมื่อเริ่มสังเกตการทดลองสอนของเพื่อน ความรู้สึกตื่นเต้นแทนเพื่อน เข้ามาอีกครั้งเพราะไม่รู้ว่านักเรียนในชั้นเรียนนี้จะมีลักษณะ นิสัย ใจคอและ สังคม อย่างไร

ก่อนที่จะถึงเวลาทดลองสอนของเพื่อน ครูเบิร์ดได้เข้ามากล่าวแนะนำกับผมและเพื่อนว่า "ไม่ต้องเกรง เด็กนักเรียนในชั้นนี้เรียบร้อย ไม่ดื้อ แต่อาจจะพูดมากไปนิดหน่อย เพราะเป็นวัยของนักเรียน ก่อนที่จะสอนก็พยามพูดคุยเรืองอะไรก็ได้เพื่อเป็นการละลายพฤติการรมของนักเรียนนะมีอะไรก็ถามพี่ได้นะพี่พร้อมจะให้คำแนะนำทุกเมื่อ"

 

 

เมื่อผมได้ยินเช่นนี้ผมก็รู้สึกอุ่นใจมากยิ่งขึ้นที่ในวันนี้ได้ทั้งเพื่อนใหม่ และครูพี่เลี้ยงที่เป็นกันเองอย่างมาก เป็นวันที่ผมประทับใจที่สุดอีกหนึ่งวัน เมื่อการทดลองสอนของเพื่อนจบลง เพื่อนใหม่ทั้งสองก็ได้เดินเข้ามาในห้องเรียนคอมพิวเตอร์แห่งนี้ และได้กล่าวกับผมว่า "เป็นยังไงบ้างทั้งสองคน เหนื่อยไหม นักเรียนดื้อไหม ไปทานอาหารกลางวันกันเถอะ"

และแล้วเวลาในช่วงบ่ายก็ผ่านเลยไปอย่างรวดเร็ว จนถึงเวลาเย็น การทดลองสอนของเพื่อนผม ก็เสร็จสิ้นครบทุกขบวนการ เหมือนผมจะลืมอะไรไปและแล้วผมก็ได้นึกออกว่า "พรุ่งนี้แล้วสินะที่ผมจะได้ทดลองสอนเด็กนักเรียน" ความรู้สึกเดิม ๆ ก็กลับมาอีกครั้งผมได้กล่าวกับเพื่อนใหม่ทั้งสองคนว่า "เครียดมากเลย พรุ่งนี้ได้ทดลองสอนแล้ว"

เพื่อนใหม่ทั้งสองตอบกลับมาว่า อย่าไปเครียดพรุ่งนี้เราสอนห้องข้าง ๆ ยังไงจะแวะมาช่วยดูนักเรียนบ่อย ๆ แค่คำพูดประโยคนี้ทำให้ความเครียดของผมนั้นลดลงเป็นอย่างมาก และในเวลาต่อมาผมรีบกลับที่พักและกลับไปเตรียมสื่อและอุปกรณ์ที่จะทดลองสอนในวันพรุ่งให้ดีที่สุด 

 

 

"คำว่าเพื่อน ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนใด ความหมายของคำคำนี้ก็ยังคงเดิมไม่เปลี่ยนแปลงตามสถานที่หรือระยะเวลา"