ช่วงเวลาแห่งการจากลา 21 ม.ค. 57
อากาศยามเช้าวันนี้ก็ยังคงหนาวเย็นเช่นเคย ท้องฟ้าก็ไร้ซึ่งแสงแห่งความอบอุ่น สภาพแวดล้อมก็เหมือนสภาพจิตใจของพวกเราที่หนาวใจเศร้าใจที่จะต้องจากชุมชนนี้ไปแล้ว
ท้องฟ้าเริ่มทอแสงสีทองตอนเวลา 6.30 น. แต่ความหนาวเย็นก็ไม่ได้ลดลงไป อาบน้ำทีก็แทบจะยืนแข็งอยู่ตรงนั้นเลย ทำอะไรต่อไม่ได้ วันนี้ทุกอย่างก็ดูเลวร้ายไม่ว่ามองหรือทำอะไร เพราะเป็นวันที่พวกเราจะต้องจากชุมชนนี้ไปแล้ว คนในชุมชนไม่มีใครอยากให้พวกเราไปหรอก เห็นพวกเราทำงานเพื่อชุมชนแบบนี้ ทุกคนก็ย่อมอยากให้สิ่งดีๆเกิดขึ้นต่อไป เมื่อวานก็คุยกับผู้ใหญ่บ้านจนดึกดื่น แล้วต้องขึ้นมาทำงานกันต่ออีก วันนี้ทุกคนเลยเหนื่อยไปตามๆกัน ของก็ยังไม่ค่อยได้เก็บมากนัก แต่ยังดีที่งานของพวกเราได้ทำกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือแต่ไปปริ้นท์งานที่เราขอรพ.แหลมสิงห์ไว้
พอเวลา 8.30 น. ก็เริ่มมีคนตื่นนอนไปอาบน้ำแต่งตัว และเตรียมเก็บของกันมากขึ้น บางคนก็ต้องไปเอาของที่รพ.สต.แต่เช้า บางคนก็ต้องไปเก็บของที่ค้างอยู่เช่น เสื้อผ้าที่ตากไว้ อาหารเช้าก็ยังไม่ได้กินกันก็เลยคิดว่าจะสั่งอาหารมากิน ร้านอาหารตามสั่งริมทะเลนั่นแหล่ะครับ ก็เพิ่งมารู้ชื่อร้านกันจริงๆก็วันนี้ว่าชื่อ “ก๋วยเตี๋ยวนกแก้ว” อยู่กันมาตั้ง 3 สัปดาห์แล้วนะเนี่ย =_=“ โดยจะสั่งกลับไปกินที่บ้าน เพราะต้องเก็บของแข่งกับเวลาเช่นกัน
อาหารที่สั่งก็มีหมูกระเทียมไข่ดาว หมูกระเทียมไข่เจียว กะเพราหมูไข่ดาว และก็ไข่เจียวหมูสับ วันนี้พิเศษมีแถวเกี๊ยวกรอบมาให้กินเล่นๆกันด้วย ขอบคุณมากครับ ราคาอาหารก็ไม่แพงมากอย่างที่เคยบอกไป อากาศตอนนี้ค่อนข้างสบายขึ้นกว่าตอนเช้าก็เลยปั่นจักรยานมาซื้อถึงที่ร้านเลยครับ =w=b อากาศเย็นๆกินอาหารร้อนๆคงอร่อยน่าดู เนื่องจากวันนี้เป็นวันธรรมดา ชุมชนก็เลยดูเงียบเหงาไปหน่อย คนออกไปทำงานกันหมด ปั่นจักรยานไปก็ไม่ค่อยเจอผู้คนมากเหมือนเสาร์-อาทิตย์ หรือแท้จริงแล้วมันเป็นบรรยากาศแห่งความเศร้ากันนะ
เวลา 10.00 น. อาหารก็มาส่งถึงที่บ้าน ทุกคนก็เริ่มเก็บของกันเสร็จหมดแล้ว ก็นำของมากองๆกันไว้ที่ชั้นล่าง รอคนขนของมารับตอน 14.00 น. ระหว่างนี้คนที่ยังไม่เสร็จก็ทำไป คนที่สั่งอาหารไว้ก็มานั่งกินกันก่อน บรรยากาศค่อนข้างเร่งรีบนิดหน่อย เพราะงานของพวกเรายังเหลือขั้นตอนการนำไปปริ้นท์และเย็บเล่ม
(นั่งกินกันไม่เคี้ยวเลย ระวังติดคอนะจ๊ะ =w=b)
แต่ก่อนที่พวกเราจะไปรพ.แหลมสิงห์กัน พวกเราก็ได้ไปบอกลากับพี่เรณู หัวหน้าอสม.ของที่นี่กันก่อนครับ รวมถึงคืนของที่เคยยืมมาด้วย ไปหาที่บ้านกันเลย พี่เรณูก็ทักทายพวกเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอพวกเราพูดว่าจะมาลากลับ บรรยากาศเริ่มเงียบ พี่เรณูก็บอกว่ามากันแป๊บเดียวเอง ไม่อยากให้กลับไปเลย เหอะๆ สีหน้าแสดงออกไปในทางเศร้าทันที แต่ก็ปนไปด้วยความสุขที่ได้ทำงานและกิจกรรมร่วมกับพวกเรา มีเวลาที่ใช้ร่วมกันกับพวกเรา =w= จากนั้นเพื่อนในกลุ่มก็ไปซื้อนมยาคูลท์ในบ้านของพี่เรณู แต่ว่าพี่เรณูบอกวันนี้จะกลับกันแล้ว พี่เลี้ยงละกัน เอาไปกินกันฟรีเลย เอาไปคนละขวดนะ ก็ขอขอบคุณพี่เรณูมากนะครับ ยาคูลท์นี้จะเป็นยาคูลท์ร่วมสาบานของพวกเรา lol
จากนั้นพวกเราก็ลาผู้ใหญ่บ้านกับคุณยายขอปริ้นท์งานที่รพ.แหลมสิงห์ก่อน เดี๋ยวกลับมาหาอีกรอบหนึ่ง ทั้งสองคนก็ใจหายหน่อยนึง นึกว่าพวกเราจะไปกันแล้ว TwT
พอเวลาประมาณ 12.00 น. ก็เริ่มออกเดินทางไปรพ.แหลมสิงห์ วันนี้ผอ.วีระกับพี่จิ๋มไม่อยู่ที่รพ. ไปประชุมที่รพ.พระปกเกล้า แต่พวกเราก็ได้โทรศัพท์มาขออนุญาตไว้ก่อนแล้ว จึงไปใช้คอมพิวเตอร์ที่ห้องทำงานของพี่จิ๋มได้ พวกเราก็ปริ้นงานออกมาทั้งหมด 3 ชุด มีติดๆขัดๆบ้าง เช่น กระดาษติดเครื่อง พิสูจน์อักษรไม่ผ่าน ปรับหน้ากระดาษหรือรูปภาพ เป็นต้น ทำให้ใช้เวลามากกว่าที่พวกเราคิดไว้จนถึงเวลา 14.00 น. ซึ่งเป็นเวลาที่พวกเรานัดกับพี่คนขับรถขนของ พวกเราจึงแก้ปัญหาโดยการแบ่งคนไปขนของกลับรพ.พระปกเกล้า 2 คน ที่เหลือก็ทำงานต่อ และเป็นคนไปกล่าวลาผู้ใหญ่บ้านและคุณตาคุณยาย คนที่จะไปขนของก็รีบนั่งรถกลับไปที่บ้านผู้ใหญ่บ้านโดยทันที ต้องรีบแล้วล่ะครับ
สถานการณ์ตอนนี้อยู่ในภาวะเร่งรีบ เพราะเรากะเวลาไว้น้อยเกินไป บทสรุปของการเดินทางของพวกเราจะเป็นอย่างไร พวกเราจะแก้ปัญหาได้ทันเวลาหรือไม่ รอติดตามตอนต่อไปครับ
by Kiba-kun
ความเห็น (1)
... การออกชมชน ...ได้ความรู้เชิงลึก นะคะ