ที่ต้องดุ...ก็เพราะรัก
ที่มา: http://scoop.mthai.com/specialdays/1474.html
ตอนสมัยยังเรียนอยู่ มัธยมต้น มีครูท่านหนึ่งที่ชื่อว่า คุณครูสุมล พิณตานนท์ เป็นครูที่ดูก็รู้ได้เลยว่าจะต้องดุมาก และเป็นเช่นนั้นชะด้วย ครูสุมล เป็นครูสอนวิชาวิทยาศาสตร์ และเป็นครูประจำชั้น ชั้นม.3 ชะด้วยสิ
ดิฉันจำได้ว่าครูจะดุและโหดมาก ครูมักจะมาพูดอยู่หน้าธงทุกชั้น และต้องทำให้เราต้องตากแดดร้อน ๆ ทุกครั้งที่ ครูสุมลมาพูดหน้าเสาธง เพราะอาจารย์พูดนานมาก ถึงมากที่สุด แต่นั้นมีแต่สาระที่ครูต้องการให้นักเรียนของท่านรู้ทั้งนั้น
และเมื่อดิฉันได้ขึ้นชั้น ม.3 และมีประจำชั้นชื่อว่า คุณครูสุมล พิณตานนท์ ก็ทำให้เพื่อน ๆ และดิฉันกลัวเอามาก ๆ เพราะมีกิตติศักดิ์ที่สืบมาตั้งแต่รุ่นพี่ และก็ยังมีฉายาที่สืบทอดกันมาคือ “ครูใฝ่เรด้า พิฆาต” เพราะลักษณะอาจารย์มีใฝ่ทีจมูก ดุ โหด และรู้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องดี หรือเรื่องร้ายของนักเรียน ครูสุมลจะรู้หมด
แต่พอได้รู้จักกับอาจารย์มาขึ้น ก็ทำให้รู้ว่า ครูไม่ได้ดุอย่างที่คิด แต่กลับกัน ครูจะใจดีกับนักเรียนเอามาก ๆ และเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กลับนักเรียน ไม่เคยละเลยปัญหาของนักเรียน และที่ชอบดุพวกเราก็เพราะว่า ครูหวังดีกับพวกเราต่างหาก และ ครูสมุล เป็นครูที่สอนวิชาวิทยาศาสตร์ และทำให้ดิฉันชอบวิชาวิทยาศาสตร์ และตัดสินใจเราต่อ สายวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์
ครูสุมลเป็นครูชี้นำความสว่างให้กับนักเรียน โดยไม่สนใจว่านักเรียนจะมองครูว่า ดุ หรือโหดแค่ไหน และตลอดชีวิตความเป็นครูของครู ก็จะยังคอยให้ความรู้ที่ดีแก่ศิษย์ทุกรุ่นตลอดไป “หนูรัคณุครูค่ะ”
“ใครกันนั้นที่เปรียบครู เป็นเรือจ้าง ใครกันนะบอกว่าครู คือ สารถี ดิฉันคิดว่าครูคือบุคคลที่เหมือนกับเทียนไขที่ไม่มีวันหมด ที่จะคอยส่องนำทางให้ศิษย์ไปถึงฝั่งฟัน โดยไม่สนใจว่าตนเองจะเป็นเช่นไร แต่หวังเพียงให้ลูกศิษย์มีความเจริญก้าวหน้าแค่นั้นก็พอ”
ความเห็น (5)
สวัสดีครับ คุณ สายชล เจริญศรี
เป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจมากเลยครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ คุณสาโรจน์ ตาหน้อย
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณอรทัย พงษ์ปิยะมิตร
คุณครูสุมลเป็นทั้งครูและต้นแบบของดิฉันค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะค่ะ
ตามมาดูบันทึกที่ซ่อนนี้ไว้แล้ว ;)...