คำพูดที่ซื้อหัวใจผม...ผมจะพาประชาชนกลับบ้าน ถ้ามีเหตุการณ์....
ความตอนหนึ่งที่คุณสุเทพ เทือกสุบรรณ. ให้สัมภาษณ์สื่อแห่งหนึ่งว่า...
"พอกระทรวงสาธารณสุขประกาศว่าจะเข้าร่วมต่อสู้ ผมจึงบอกว่าชัยชนะก็ใกล้เข้ามา หลายคนวาดภาพไกลไปถึงสงครามกลางเมือง ผมไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น ผมคิดว่าถ้าเป็นสงครามกลางเมือง ผมยอมแพ้ดีกว่า
ชีวิตประชาชนมีค่า ผมไม่อยากเห็นคนไทยตาย ผมไม่อยากฆ่าตำรวจไทยสักนิด ผมยังยึดหลักการต่อสู้ด้วยสันติ และถ้าใครสร้างสถานการณ์จนอาจจะเกิดสงครามกลางเมือง ......ผมก็ชวนประชาชนกลับบ้าน
Cr. ถ่ายภาพโดย คุณจันทรา วิสุทธิ์เมธางกูร
การรักษาชีวิตประชาชนเป็นเรื่องใหญ่ ประชาชนต้องไม่บาดเจ็บล้มตาย
...
ถ้าวันนี้แพ้ สิ่งเหล่านี้ก็อยู่ในใจอยู่ในสมองประชาชนแล้ว
วันนี้ถือว่าสำเร็จแล้ว ประชาชนตื่นตัวแล้ว
......
อ่านแล้ว เห็นความมั่นคงทางความคิด
เห็นเลยว่าฺ....คุณสุเทพนั้น เป็นคนเช่นไร?
เขามีส่วนดีมากเกินกว่าที่จะมองส่วนด้อย
คนอย่างนี้เลย..
ที่ซื้อหัวใจคนไทย ....
ผมจะพาประชาชนกลับบ้าน ....ถ้ามีเหตุการณ์นองเลือด ...
ชื่นชมจากหัวใจ
..
แสงแห่งความดี
14/1/57
ความเห็น (9)
เรากำลังต่อสู้กับคนไร้ความคิดคนมากขนาดนั้นก็ยังไม่ยอม
ส่วนตัวพี่ พี่คิดว่า ถ้าเราทำอะไรที่ผิด โดยไม่ต้องรอใครมาบอกว่าผิด เราจะขอโทษและลาออกจากหน้าที่นั้น ๆ ยินดีรับโทษทัณฑ์
พี่ไม่ขุดคุ้ยเรื่องมากมายในอดีต ขอเพียงเรื่องปัจจุบัน ทำผิด คุณธรรมบกพร่อง ไม่มีความเป็นผู้นำฯลฯ ก็พอแล้วกับการลาออก
มาอ่านบันทึกนี้แล้วได้แต่นับถือ ใจ ของคุณสุเทพ ค่ะ
ไม่ได้เป็นคนที่ทุ่มเทอ่านเรื่องราวการบ้านการเมืองมาก่อน ไม่ได้รู้จักใครมาก
คราวนี้จึงลงมาอ่าน อ่านแล้วก็ให้ประหวั่นพรั่นพรึงที่มีความไม่ชอบมาพากลมากมายขนาดนี้
กลับบ้าน ดีแล้ว
...สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น ...
...ร้อย พันคำพูด ไม่เท่าพฤติกรรมที่แสดงออก...นะคะ
ก่อนหน้านี้ดิฉันไม่ค่อยสนใจเรื่องราวทางการเมืองมากนัก
ภาพความโหดร้ายในความทรงจำในวัยเด็กเกี่ยวกับผลของความขัดแย้งทางการเมืองยังคงชัดเจนเสมอ
จากหนังสือของกระแช่ สีเสียด และเหตุการณ์จริงที่บ้านเกิดเมื่อหลายปีก่อน...
...ใครๆ มักจะพูดกันว่า ....หาคนดีในวงการเมืองยาก...บ้างก็ว่าพอๆ กัน ....
แต่เมื่อศึกษาจริงๆ จะพบว่า " คนดี " นั้นมีอยู่จริง ........ ประชาชนทั้งประเทศลุกฮือกันมาแสดงออกโดยสันติขนาดนี้...... แม้ระบบการศึกษาของไทยจะไม่ได้ดีเลิศอย่างที่คาดหวัง ... แต่ประชาชนก็ความคิดเป็นของตัวเอง ... ไม่มีใครสามารถหลอกใครได้มากมายเท่านี้ .... ทุกๆ วันดิฉันไม่ได้มีโอกาสไปร่วมแสดงออกทางการเมืองเหมือนคนอื่นๆ เขา ... แต่เหตุการณ์ที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ ก็มักจะช่วยแชร์ค่ะ
ขอบคุณคนดีทุกๆ คนค่ะ
saowalakying
ได้ไปเห็นด้วยตาตนเอง สองครั้งค่ะ วันที่ 22 ธันวาคม 2556 และ 13 มกราคม 2557 รู้สึกภาคภูมิใจที่ได้มีส่วนร่วมบ้าง แม้จะน้อยนิด แต่ด้วยหน้าที่ ความรับผิดชอบที่ไม่อาจทิ้งได้จึงต้องกลับมา แต่ยังมีเพื่อนในกทม.หลายคนที่มีความเห็นต่าง แต่ก็นานาจิตตังนะคะ ก็ต้องเคารพความเห็นต่าง เพื่อนๆจะชื่นชมคนใต้ค่ะ และก็เพิ่งรู้จักตนเองว่า เราเป็นคนใต้จริงๆแล้วนะเนี่ย