วิชา ส.ป.ช. ของ Youth Leadership....

มีโอกาสได้แบ่งปัน"วิชาผู้ใหญ่"วันนี้..ขอนำเอาวิชา"สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต"ที่ได้ถ่ายทอดให้กับน้อง ๆ กลุ่มยุวเกษตรกรที่ผ่านมา...มาบันทึกไว้อีกรอบหนึ่งก็แล้วกันนะครับ....ขอบคุณพื้นที่ G2K แห่งนี้ที่เปิดโอกาสให้ได้รับรู้ และ แบ่งปัน...ไปพร้อมๆ กัน มา ณ โอกาสนี้ด้วยนะคร้าบ!!!!!!

-"วันเด็ก"ผ่านไปแล้วเมื่อวานนี้....ผมเชื่อว่า"เด็ก ๆ"คงจะมีความสุขและได้ร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ของหน่วยงานหรือองค์กรรวมทั้งชุมชนที่ให้ความสำคัญกับ"วันดี ๆ"แบบนี้กับ"เยาวชนคนรุ่นใหม่"ที่กำลังจะเติบโตมาเพื่อสืบทอดและสร้างความมั่นคงให้กับบ้านเรา....สำหรับผมแล้วเมื่อวานนี้ไม่ได้ออกไปร่วมกิจกรรมที่ไหนเนื่องจากที่บ้าน"ไม่มีเด็ก"ครับ...แต่ก็ได้ร่วมติดตามกิจกรรม"วันเด็ก"ผ่านสื่อต่าง ๆ ที่ได้นำเสนอกิจกรรมกันอย่างตลอดทั้งวัน..ทำให้พลอยมี"ความสุข"กับเด็ก ๆ ไปด้วยครับ....และด้วยความตั้งใจที่มีไว้ตั้งแต่แรกว่าเนื่องในโอกาสวันเด็กนี้จะนำเอา"วิชาผู้ใหญ่"มาเขียนบันทึกไว้ผ่านพื้นที่ G2K แห่งนี้ ตามคำเชิญชวนของ"อาจารย์จันทวรรณ"ที่มักจะมีกิจกรรมให้ได้ร่วมแบ่งปันในโอกาสดี ๆ อยู่เสมอ ๆ ดังนั้นเมื่อได้ทราบข่าวและสำหรับตัวผมเองแล้วพอจะมีข้อมูลที่คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับผู้ที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องราวในบันทึกนี้จึงขอเขียนไว้เพื่อเป็นการแบ่งปันและแลกเปลี่ยนผ่านบันทีกนี้ครับ...

หากนึกย้อนถึงวันวานในคราวที่ผมยังเป็น"นักเรียนตัวน้อย ๆ"อยู่นั้นจะมีการสอนวิชาต่าง ๆ ตามข้อกำหนดและมาตรฐานการศึกษาของบ้านเรา ซึ่งในยุคนั้นผมจะได้เรียนวิชาที่เรามักจะใช้เรียกชื่อวิชาแบบย่อ ๆ เช่น วิชา ส.ล.น.,วิชา ก.พ.อ.และ วิชา ส.ป.ช. ซึ่งภาพรวมของวิชาต่าง ๆ ก็จะมีกิจกรรมต่าง ๆ ให้ได้เรียนรู้ตามเนื้อหาสาระที่ได้กำหนดเอาไว้...ผมเชื่อว่าหลายท่านที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับผมน่าจะได้เรียนวิชาเหล่านี้นะครับ....มานี..มานะ..ปิติ...วีระ..ชูใจ...เพชร...ดวงแก้ว...สมคิด....จันทร...เจ้าสีเทา..หรือ"ม้าแก่"ก็ล้วนแล้วแต่เป็นเพื่อนที่เราได้รู้จักได้ผ่านหนังสือเรียน...รวมทั้งคุณครูใจดีอย่างเช่น "ครูไพลิน" และเกษตรตำบลที่ชื่อ"คุณทวีป"...ความทรงจำเหล่านี้หากผมนึกขึ้นมาคราใดมักจะมีรอยยิ้มและรู้สึกประทับใจอยู่ตลอดเวลาครับ...และเพื่อขอแบ่งปัน"ความสุข"ผ่านบันทึกนี้ ผมในฐานะของ"เกษตรตำบล"จึงขอนำเอา"วิชา สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต หรือเรียกย่อๆ ว่าวิชา ส.ป.ช."มาแบ่งปันให้ได้ติดตามชมกันคร้าบ!!!

1.ถือว่าผมมีโอกาสดีที่ได้สอนวิชาสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต ให้กับเด็ก ๆ ไปพร้อมๆ กับการปฎิบัติงานหน้าที่ในฐานะ"เกษตรตำบล"ครับ...ด้วยบทบาทและภารกิจหลัก ๆ ของ"สำนักงานเกษตรเกษตรอำเภอ"ที่นอกจากจะส่งเสริมเรื่องการอาชีพการเกษตรแล้ว สิ่งหนึ่งที่ต้องมีการส่งเสริมไปพร้อมๆ กันก็คือ"กิจกรรมกลุ่มยุวเกษตรกร"ครับ..และเมื่อมีโอกาสได้รับผิดชอบการส่งเสริม"กลุ่มยุวเกษตรกร"ผมจึงได้ชวนน้อง ๆ ทำกิจกรรมและเรียนรู้วิชา ส.ป.ช.ภายใต้"งานส่งเสริมกลุ่มยุวเกษตรกร"ครับ..

2.ในการส่งเสริมงานกลุ่มยุวเกษตรกร ผมได้นำเสนอผ่านบันทึกไปแล้วหลายเรื่อง ซึ่งในท้ายบันทึกผมจะได้นำเอาบันทึกต่าง ๆ มาฝากไว้ในบันทึกที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ก็แล้วกันนะครับ..หากท่านใดสนใจก็สามารถที่จะตามไปย้อนชมกิจกรรมที่ผ่านมาได้....สิ่งหนึ่งที่สอนประสบการณ์ชีวิตให้กับเด็ก ๆก็คือ"ภาวะความเป็นผู้นำ"ครับ การรวมกลุ่มยุวเกษตรกรสิ่งที่สำคัญและอยากจะให้น้อง ๆได้เรียนรู้ก็น่าจะเป็นเรื่องนี้ เพราะหากเรามี"ภาวะความเป็นผู้นำ"แล้ว สิ่งต่าง ๆ ก็จะตามมาไม่ว่าจะเป็น ความกล้าแสดงออก การยอมรับกฎ ระเบียบของกลุ่ม ซึ่งกิจกรรมเหล่านี้นักส่งเสริมการเกษตรและครูที่ปรึกษาจะมีส่วนในการถ่ายทอดประสบการณ์ไปพร้อมๆ กันครับ....

3.ในด้านของการฝึกอาชีพและส่งต่อภูมิปัญญาต่าง ๆ ในเรื่องของ"การเกษตร"ก็ถือเป็นเรื่องที่ต้องให้ความสำคัญ เพราะว่าน้อง ๆจะได้เรียนรู้ถึงวิธีการประกอบอาชีพของตนเอง ซึ่งอาชีพ"การเกษตร"ถือเป็นอาชีพเก่าแก่ที่ได้สืบทอดและส่งต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น..ดังนั้นจึงเป็นอีกวิชาหรือกิจกรรมหนึ่งที่น้อง ๆ จะได้เรียนรู้ผ่านการส่งเสริมโดยการเรียนรู้แบบ Leaning by doing ครับ...

4.เรื่องของการสร้างอาชีพด้วยการนำผลผลิตทางการเกษตรมาแปรรูปหรือการฝึกประสบการณ์ด้านความพอเพียง ประหยัด และสร้างรายได้เพิ่มจากอาชีพการเกษตร ก็เป็นอีกวิชาหนึ่งที่ได้ส่งเสริมให้น้อง ๆได้เรียนรู้เพื่อเป็นประสบการณ์ชีวิตและพร้อมที่จะนำไปขยายผลต่อได้ในอนาคตครับ....

5.ประสบการณ์ชีวิตอีกอย่างหนึ่งที่ได้สอดแทรกไว้เสมอ ๆเมื่อมีโอกาส ก็คือ การเรียนรู้และฝึกทักษะในการใช้ชีวิตครับ...เนื่องจากยุคนี้น้อง ๆ มีโอกาสน้อยมาก ที่จะได้สัมผัสบรรยากาศแบบนี้...ดังนั้นสิ่งหนี่งที่น้อง ๆ จะได้มีเรียนรู้และซึมซับก็คือ"ความสุข"และ"ความทรงจำ ดี ดี"กับกิจกรรมที่ได้สัมผัสด้วยตัวเองครับ....

6.และเพื่อเป็นการสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตให้กับน้อง ๆ ผู้ที่จะเติบโตขึ้นไปเป็นผู้ใหญ่ที่ดี การเข้าถึงวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามก็ถือเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องส่งต่อไปให้กับเด็ก ๆ อย่างน้อย ๆ หากวันใดที่มีปัญหาและสิ่งที่ต้องใช้สติในการแก้ไข จะได้มีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจและมีทางออกพร้อมที่จะแก้ไขปัญหานั้นได้ด้วยตัวเองครับ....

สำหรับวันนี้...วิชาที่ผมมอบให้ในฐานะที่เป็น"ผู้ใหญ่"ที่เคยได้รับโอกาสดี ๆ มาตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการศึกษา และการใช้ชีวิต มาถึงวันนี้เมื่อมีโอกาสที่จะส่งต่อ"วิชา"ให้กับน้อง ๆ จึงขอถือเอาวิชา"สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต"วิชานี้...ฝากไว้ให้ได้ศึกษาและนำเอาไปเป็นตัวอย่างและร่วมส่งต่อ"ประสบการณ์ชีวิต"ต่อไปด้วยก็แล้วกันนะครับ....

Youth Leader.... สู้ ๆ ๆ....

สวัสดีครับ

เพชรน้ำหนึ่ง

12/01/2557

เขียนใน GotoKnow โดย เพชรน้ำหนึ่ง
ใน เกษตรบ้านพราน

คำสำคัญ (Tags): #วันเด็ก#กลุ่มยุวเกษตรกร#ยุวเกษตรกร#เคหกิจเกษตร#Youth Leadership#บุญส่ง จอมดวง#สำนักงานเกษตรอำเภอพรานกระต่าย#อำเภอพรานกระต่าย#กรมส่งเสริมการเกษตร#วิชาผู้ใหญ่#เกษตรตำบล#Youth Leader#กลุ่มยุวเกษตรกรบ้านใหม่เขาดงรื่นพัฒนา#มานี มานะ#วีระ ชูใจ#ภาษาไทย

หมายเลขบันทึก: 558917เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2014 15:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 มกราคม 2014 15:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (20)

Dr. Ple

เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2014 20:29 น. ()

.... วิชาสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต ให้กับเด็ก ๆ ... วิชานี้ดีมากๆ ค่ะ ..... สปช ... เป็นทักษะที่ต้องลงมือปฎิบัติจริง ทำจริง นะคะไม่ใช้ในกระดาษ ....

ขอบคุณค่ะน้องเพชร

คุณมะเดื่อ

เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2014 20:36 น. ()

คุณมะเดื่อไม่เคยเรียนวิชา ส.ป.ช. เลยจ้ะ...เคยแต่ได้สอน อิ อิ สมัยเป็นหลักสูตร 2521 ต่อเรื่อยไปจนถึง 2544 นะถ้าจำไม่ผิด อิ อิ

Pojana Yeamnaiyana Ed.D.

เขียนเมื่อ 13 มกราคม 2014 12:59 น. ()

...ชื่นชอบวิชาผู้ใหญ่ที่มอบให้เด็กค่ะ...

นงนาท สนธิสุวรรณ

เขียนเมื่อ 13 มกราคม 2014 13:23 น. ()

มาชื่นชมประสบการณ์ชีวิตดีๆที่สมควรเป็นตัวอย่างแก่เด็กๆ เพื่อเติบโตอย่างมีความสุขแบบพอเพียงค่ะ

อัญชัญ ครุฑแก้ว

เขียนเมื่อ 13 มกราคม 2014 17:26 น. ()

หลักสูตรกำลังจะปรับเร็วๆๆนี้ โปรดติดตาม ตอนต่อไป ..เฮ่อ...

ไอดิน-กลิ่นไม้

เขียนเมื่อ 13 มกราคม 2014 20:21 น. ()

ทบทวนภาพและความทรงจำนะคะ อย่าลืมเตรียมดูแลสุขภาพเผื่ออาจารย์แม่ไอดินฯ จะได้เห็นหลานน้อยในปีม้า ๒๕๕๗ นั้นะคะ

อาจารย์แม่ไอดินฯ จำได้ว่า ตอนเรียนมัธยมที่ยโสธร มีร้านขายสินค้าเปิดใหม่ตรงข้ามร้านตัดผ้าชายของพี่เขย ภรรยาเจ้าของร้านบอกย้ายไปจากขอนแก่นแต่งงาน 10 ปีไม่มีลูก พออยูที่ยโสฯ ปีเดียวก็มีลูกชาย จากนั้นก็มีตามมาอีก 3 คนชายล้วนค่ะ