ทบทวน_ลองเป็นคนอื่น


คิดดี ทำดี คิดแบบ เราเป็นเขา ตัดตัวตนออกเสียบ้าง ละอัตตานั่นเอง

ทบทวน_ลองเป็นคนอื่น

 

ปีเก่าที่เคลื่อนผ่านไป

ปีใหม่กำลังก้าวเข้ามาเยือน

วัน ปี เดือน ทำหน้าที่ของตนไม่บกพร่อง แน่นอน แม่นยำ

คน หรือ เราเล่า

 

 

ปีเก่า หลายต่อหลายปีที่ผ่านไปแล้ว

เราเดินผ่าน หรือเราฝากงานไว้ระหว่างทางเดินนั้นด้วย

งาน ปริมาณนับได้แบบเป็นชิ้น

ผลของงาน วัดกันที่คุณภาพ

คุณภาพทางวิทยาศาสตร์ ทางการศึกษา ฯลฯ

หรือวัดกันที่จิตวิญญาณ

 

 

ปีเก่า

เรา คิดแบบเก่า ๆ คิดแต่ในมุมที่เราเป็นเรา

เรา เคยคิดแบบใหม่ คิดแบบลองสมมุติตนเองเป็น เขา หรือคนอื่นบ้างหรือเปล่า

 

เปล่าเลย

 

โชคดีมากที่เริ่มต้นคิดแบบใหม่ได้ แบบเราเป็นเขาบ้าง

 

เตรียมใจส่งผ่านปีเก่า เลิกคิดแบบเก่า ๆ คิดแบบใหม่บ้าง

 

 

คิดดี ทำดี คิดแบบ เราเป็นเขา

ตัดตัวตนออกเสียบ้าง

 

ละอัตตานั่นเอง

 

สุข สดชื่น แจ่มใส เตรียมพร้อมต้อนรับปีใหม่กันค่ะ

 

 

 

ภูสุภา

๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๖

หมายเลขบันทึก: 557302เขียนเมื่อ 25 ธันวาคม 2013 07:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2014 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

การจมอยู่กับความคิดแบบ คิดถึงแต่ตนถ่ายเดียว

เป็นการกระทำที่โง่งมเสียเหลือเกิน

นานมากกว่าจะคิดได้

เชิญชวนให้ลองคิดแบบ เอาใจเขามาใส่ใจเรา

หรือ เอาใจเราเป็นใจของเขา

ลองดูค่ะ

ดีมากๆเลยค่ะ โรงพยาบาล็จะ ให้นึกถึง ผู้ป่วย แล้วลองสมมุติว่าถ้าเราเป็น "ผู้ป่วย" เราต้องการ เราอยากได้รับบริการแบบไหน? "ใจเขา-ใจเรา" นะคะ ขอบคุณค่ะ

ยามสุข ยามทุกข์ เรามักอิงสิ่งอื่น หยิบยื่นให้ .. แต่พื้นฐานที่ยิ่งใหญ่คือ ใจและกายของเราเอง ที่เรียกว่า "ชีวิต" สรรพสิ่งที่เราเป็น เรามี เรารู้สึก เพราะกาย ใจ เผยผ่อง นี่เอง .. ทั้งสอง มีคุณลักษณ์ที่ลึก ที่เรานึกไม่ถึง.. เพราะเราถือเอาแค่คำว่า "ชอบ ไม่ชอบ" เป็นมาตรตัดสิน ยามทุกข์ เราต้าน ยามสุขเราโต้..ยามท้อ เราอ่อนแอ ยามฮึกเหิม เรามีฝัน .. ที่เหนืออื่นใดนั้นคือ "ปัญญา" ที่เป็นที่เป็นคุณสมบัติแห่งประสบการณ์ชีวิตบนโลก ที่จะสอดส่องมองเนื้อใน มองใจของใจ มองกายในกาย ให้เห็นปรากฏการณ์ที่เชื่อมโยง ตัวเราไปถึงจักรวาล..กาลเวลาคือ เครื่องชี้วัดว่า เราจะเข้าใจโลกแห่งกายนคร นี้อย่างไร "หลักธรรม" คือ กระจกหรือกุญแจที่จะไขสรรพสิ่ง ว่ามันสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้งเยี่ยงไร..ทบทวนกาลที่ผันผ่าน เหมือนเรากำลังเดินทางผ่านการกระทำในตัวเอง.. we are in ourselves by ourselves. จงเคารพ รู้คุณ อย่างรู้ค่าของกาลเวลาที่ผ่านไป เพราะเรามีกายและใจ คือ "พยาน" แห่งโลกของตัวตนในฐานะ "มนุษย์" ที่แท้จริงครับ

ขอบคุณครับ สำหรับข้อคิดดีๆ

สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ

ขออนุโมทนาในกุศลกรรมในครั้งนี้นะครับ

คุณ ส.รตนภักดิ์คะเป็นประสบการณ์ส่วนตัวที่มัวแต่มองเรื่องราวต่าง ๆ รอบตนด้วยสายตาของเรา ยึดอัตตา มีแต่คำถามว่า ทำไมไม่เข้าใจฉัน ทำไมไม่ ทำไม...จนหลงลืมว่า คนอื่น กัลยาณมิตร ฯลฯ ต่าง ๆ ล้วนมีหน้าที่ ภารกิจ มุมมอง ความคิดในส่วนของเขาเอง

เมื่อได้คิด ลองเอาใจเราเป็นเขา เราจะทำได้ขนาดนี้(เหมือนเขาหรือเธอ)กระทำหรือเปล่า

เข้าใจได้ระดับหนึ่ง ตัวเบา ใจร่มขึ้นมามาก..จนต้องเล่าสู่กันฟังค่ะ

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะสำหรับความคิดเห็นแง่มุมดีที่นำมาแลกเปลี่ยน

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

บางครั้งครูบาอาจารย์ท่านก็สอนให้ เราเป็นเรา แต่เราไม่มี วางๆ กลางๆ ไม่ยินดีกับสุข หรือไม่ยินร้ายกับทุกข์ กลางๆ ไม่รัก และไม่เกลียดใคร.................... จริงไหมครับพี่หมอ:):)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท