เรื่องของการทบทวน..ยิ่งเกี่ยวกับตน..นั้น..คิดว่า..ยากยิ่ง...(โดย..เฉพาะ..คน..อยู่ด้วย."เอา".อารมณ์เป็นที่ ตั้ง..)..และอยู่กับ..ฝัน..ที่เรียกว่า...หวัง.....
เมื่อเป็น เด็ก หวังว่า..จะไม่ต้อง..ถูกตี..ถูกเคี่ยวเข็น..ถูกสอน..ให้..รับผิดชอบ..ถูกสอนให้..รัก..น้องๆดูแลรับเลี้ยงเป็นภาระให้..แม่..ก็ช่วย..แม่..นั่นแหละ..ตั้งแต่..จำความได้...(เพราะเกิดเป็นลูก..คนโต..ของครอบครัว..เราพี่น้องสี่คน)..
..ความหวัง..ที่..ไม่รู้..ถึงความเป็นไปได้..ของเวลา..เมื่อไร..จะโตสักที..จะไม่ต้องโดนตี..เพราะไม่รู้จริงๆว่าทำไมจะต้องโดนตี..ทั้งๆที่ก็แค่..ไม่ยอม..น้องๆก็เลยโดนตีเพราะ..ความเป็นพี่...(มา มองความขัดแย้งในสังคมวันนี้...เห็นว่า..คนรุ่นนี้..น่าจะมีปัญหาเหมือนหล่อน..บอกได้ว่า..ทุกคนอาจจะว่าได้..ได้ลิ้มรส..ไม้เรียว..หรือก้านมะยม..มาทั้งนั้น..)..มันติดมาเป็นส่วนลึก..ของจิตใต้สำนึก...ที่เรียกได้ว่าเป็นความกดดัน...(โชคดี..ที่ปลดวางไปได้..เลยไม่ได้ไป..กดดัน..กับเขาเหล่านั้น..อ้ะะ)..
...เมื่อไม่ได้..ดังหวัง..สิ่งที่ทำได้..เมื่อเด็ก.."ปีนขึ้นไปนั่งบน..ขอบหน้าต่าง..แล้วนั่งดู เมฆ..ที่ลอยผ่านไปมา..แล้ว..จินตนาการไปว่า..มันเป็นรูป..ต่างๆ..ตามความคิดเห็น...(นั่น..ก็คงเป็นโชคดี..ของเด็ก..คนนั้น..ที่..มีเมฆเป็นเพื่อน..คู่คิด..ให้..บิดผัน..แปร..ไปตามอารมณ์ได้..."..อย่างคิด...
.....................................................เกือบเจ็ดสิบปี..ที่ผ่านๆไป......................................................
...ชีวิต..ที่อิสระ..อยู่กับ..สังคมปัจจุบันที่เปลี่ยนแปลง..รูป..การณ์..มีการต่อสู้..มาเนิ่นนาน..ของคำว่า..ประชาธิปไตย..จึงมี..คุณค่า..ยิ่งนัก..เสรีในความคิดอ่าน..สร้างฝัน ให้เป็นจริง..ด้วย..มายาคติ...ปรับปรุงเปลี่ยนแปลง..ให้..ตนให้พ้น..จาก..ความลุ่มหลง..โลภ..โกธร..เกลียด..อันเป็นสันดานเดิมๆ..ของมนุษย์..จึงเป็น..ทางเลือก..ไม่เคยตัน....และยังหวังได้เสมอ..ตราบชีวิตที่มี..กับความสุขเล็กๆ..เสมอภาค..ทุก..ตัวตน..
Life After Action Review (AAR)
"ยายธี"
สวัสดีค่ะ คุณยายธี
ยินดีด้วยนะคะกับรางวัลสุดคนึงค่ะ
อ่านบททบทวนคุณยายแล้วดีจังเลยค่ะ
การคุยกับก้อนเมฆ ก็เหมือนการระบายความฝันลงไปบนท้องฟ้า ที่ยิ่งใหญ่และกว้างไกล
ไม่มีใครสามารถบล๊อกความฝันของเราได้ (นอกจากไม้เรียว... 555 ) ค่ะ
จะฝันแค่ไหน ไกลอย่างไร ...สุดท้ายคนเราก็ปราถนาความสงบสุข และสันติใช่ไหมค่ะ
สวัสดี..ตอนเช้า...(ยามตื่น..จาก ฝันและหวัง)..พระอาทิตย์..ยังเป็นดวงเดิม แม้จะยังไม่มาส่องแสงให้เห็น..ก็ตาม..ไม่มีใครสามารถไปบังคับให้ส่องแสงก่อนเวลา..ได้จริงไหม..จ๊ะ..ก็รอสักหน่อย..จะเป็นไรไป(แอบถาม..ตัวเอง๕๕๕.) ..คนใช้ไม้เรียวก็เป็นธุลีดินไปแล้ว...หรือ..คนถือไม้เรียว..ก็ให้โอกาศ เลือก..คิดเองทำเอง...ความสุขก็มีให้เก็บเกี่ยวได้ทุกวัน..ถ้าคิดเป็น..ทำเป็น....(ใช่ไหมหนอ..เมฆ..น้อย..ลอย ฟ้า..บอก..ข้าที...อ้ะะ)...ค่ะคุณ..Bright Lily..คนสวย....(ขอบพระคุณกับ..ความเมตตาแลและแวะมาเยี่ยมเยียนแสดงความยินดี..เจ้าค่ะ...ยายธี)
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ...(วันนี้..หมาเห่าทั้งคืน...หลับๆตื่นๆ..๕๕๕)..บางทีอยากพูด ภาษาหมา..จะได้รู้ๆไป..ว่า..เขา คิดหวังอะไร..กับ ที่เห่าได้ทั้งคืน..(มีหมา..แปลกหน้า..เขา..เอามาให้"ป้าวิ"..ไว้)...มันชอบเห่า..ไม่มีเหตุผล...อ้ะะๆๆ...(จะอีกนาน..รึไม่..ก็ไม่รู้...อิอิ...(หมดฝันหมดหวัง..รึ..ถ้าจะรอ...).....ยายธี
สวัสดี เจ้าค่ะ..."ยายธี"..ขอเรียนกราบขอบพระคุณท่านผู้อ่าน..ที่ให้ความสนใจ..กับบันทึก..เล็กๆนี้และแสดงความคิดเห็นและเป็นกำลังใจมา..ตลอด...(แม้ว่า..อาจจะเข้าใจได้ยาก.ก็ตาม.กับข้อเขียนเหล่านี้...เพราะ..ตามที่ทบทวน..มาก็ คิดว่า..ก็มักจะมาจากใจ..มาก..กว่า..บวกกับ..ตาที่เห็น...ฉะนั้น..สื่อที่ใช้..ด้วย..ตัวอักษรจึง..ไม่ บิดเบือน..โดยใช้..ความคิด..ที่ครอบงำ....ฉะนั้น..การเขียนนี้..ผู้เขียน..มักจะต้อง..อ่านไปพร้อมกับผู้อ่านเสมอๆ...เช่นกัน...แล้วต้องย้อนถามตัวเองว่า..เขียนไปได้อย่างไร..ก็ไม่รู้เหมือนกัน..อ้ะะะ...)
..ทั้งนี้..และทั้งนั้น.."ยายธี"..ขอกราบขอบพระคุณเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องทุกๆท่าน..ที่ทำให้เกิด..หน้า..โกทูโน..ขึ้นในประเทศไทย..เป็นกัลยาณมิตร..เป็นที่พึ่งทางใจทางหนึ่งของคนไกลบ้าน..เจ้าค่ะ..โดยเฉพาะ..คุณมะปรางเปรี้ยว..อาจารย์..ดร.ขจิต..ฝอยทอง..(คนหล่อ..ใจดี..ของยาย..)..ที่ให้ไมตรีจิตรและช่วยเหลือ..การสมัคร..ใน..ครั้งเริ่มแรก...จนมาถึงวันนี้..กับ..คำว่า..."สุดคะนึง".....
ด้วยคาระวะ
ยายธี...(เจ้าค่ะ)
สวัสดีค่ะคุณยายธี
แวะมาอ่านบันทึกและแสดงความยินดีกับรางวัลสุดคะนึงค่ะ
ขอให้คุณยายธีมีสุขภาพแข็งแรง
สวัสดีปีใหม่ค่ะ