หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
พ.ญ. ศิริรัตน์ เอกศิลป์ สุวันทโรจน์

ร่วมเรียนรู้ป่า (๒)


เมื่อคืนแปลกที่นอน กว่าจะหลับก็ค่อนรุ่ง ตะวันรุ่ง แดดเริ่มจ้าจึงตาตื่น ได้น้ำเย็นจากฝักบัวราดให้ตาแจ้ง จัดการตัวจนแล้วเสร็จจะออกจากห้อง เจ้ากรรม เิปิดล็อกไม่ออก กลอนคล้องโซ่ติดร่องชักไม่ออก เหงื่อตกกว่าจะออกจากห้องได้สำเร็จ อึดอัดเล็กๆกับการไม่ตรงเวลา ขำตัวเองก็ขำ

ครบกันแล้ว ก็เลื่อนล้อไปชิมข้าวหมูแดงแถวม.ศิลปากร หญิง ๒ คนโจ้จานเดียวก็อิ่ม ส่วน ๒ ชายโจ้กันไปคนละ ๒ จาน อิ่มแล้วไปต่อมุ่งสู่เมืองอุทัยธานี เลือกเส้นทางเลี่ยงเมืองผ่านสุพรรณบุรีตรงไปด้วยปณิธานท้าพิสูจน์จังหวัดที่มีถนนดีที่สุดในประเทศไทย

ถนนเรียบจริง วิ่งแล้วรถโยนคนเหมือนดั่งมีโช๊คเพิ่มอีกเท่าตัว หลุมพระจันทร์ที่คอยหลอกล่อให้ขับรถเลี่ยงไม่มี ถนนลูกรังที่คอยชะลอความเร็วรถไม่พบแม้จะวิ่งอยู่บนเส้นถนนในเขตอบต. เป็นเรื่องที่ประสบ เสียแชมป์แล้วละ จังหวัดที่มีถนนดีที่สุดในประเทศไทย

  ถนนและนาฬิกาบนเส้นทางผ่านจังหวัดสุพรรณบุรี

บนเส้นทางผ่านเจอหอนาฬิกาเป็นระยะๆ สลักชื่อหราโชว์ชัดๆว่าเป็นไอเดียของใคร บางพื้นที่ดูแลนาฬิกาได้ดี บางพื้นที่ไม่อาทรกับเวลา จึงหยุดเวลาไว้ นาฬิกากลางเมืองจึงคล้ายๆอนุสาวรีย์ไปเลย เหอ เหอ เหอ

๒ ข้างทางของถนนที่เชื่อม ๒ จังหวัดเรียงรายไปด้วยวิถีเกษตรเชิงเดี่ยว น้อยกว่าน้อยที่ได้เห็นวิถีเกษตรแบบผสมผสาน พืชเชิงเดี่ยวที่พบพานมี ๓ ชนิดที่ฮิต ข้าว มันสำปะหลัง และอ้อย มองไปนอกรถรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ได้อยู่ในภาพกลาง สีเขียวๆของไม้ใหญ่หาทำยายาก มีไม้พุ่มให้เห็นอยู่บ้าง ไม้ใหญ่ที่เห็นมากจะเป็นมะพร้าว ประปรายด้วยต้นยูคา ยางพาราที่ได้ข่าวว่าเริ่มมีคนขยายพื้นที่ปลูกแล้วบ้างไม่เห็นนะ

เดินทางเพลินจนเกือบถึงที่หมาย จึงแวะพักหาอะไรใส่ท้อง ได้ห้องอาหารแบบบ้านๆให้นั่งเล่น เป็นแผงเล็กๆของร้านข้าวเหนียว ส้มตำ ลาบ ตั้งอยู่ริมคลองส่งน้ำ

ได้ความรู้จากร้านนี้เกี่ยวกับรังนก มะละกอพื้นบ้าน และการเข้าถึงเทคโนโลยีการสื่อสารของชาวบ้าน บ้านหลังนี้มีครบ ๓ วัย ๓ รุ่น ตา-ยาย พ่อ-แม่ และลูก

ข้าวเหนียวจานเบ้อเริ่ม ไก่เฝ้ามะละกอ

ได้เห็นครรลองวัฒนธรรมให้เด็กนอนอู่ที่คงไว้ของบ้านนี้แล้วรู้สึกดี ได้เห็นแนวคิดพึ่งตนเองด้วยเกษตรปฏิบัติ ปลูกมะละกอไว้ ได้ลูกมะละกอก็เก็บมาตำส้มตำขายหน้าบ้าน พริกสด มะนาวมีต้นทุนปลูกเองไว้หมด ชะลอน้ำจากคลองส่งน้ำมาเก็บในอ่างหลังบ้าน ได้น้ำใช้สอยในครัวเรือนและน้ำทำการเกษตรแบบสบายๆ น้ำในคลองส่งน้ำไหลแรงดี ที่ปลายน้ำเป็นพื้นที่ทำนา

น้องเม้งและพี่บ่าว (อ.พินิจ พันธ์ชื่น-พี่แฮนดี้) เห็นแรงน้ำแล้วออกปากบอกเจ้าของบ้านว่า น้ำแรงขนาดนี้ปั่นทำไฟฟ้าใช้สบาย ก่อนเอ่ยลา เจ้าของบ้านแบ่งมะละกอห่ามมาให้ ๓ ผล ๓ พันธุ์ เป็นมะละกอบ้าน ฮอลแลนด์ และอีกพันธุ์ไม่รู้ชื่อ คุณสมบัติต่างกันที่ มะละกอบ้านเนื้อดิบกรอบนิ่ม สุกเละ ตำส้มตำอร่อย ฮอลแลนด์เนื้อสุกหวานอร่อย อีกพันธุ์เนื้อดิบเหนียวหน่อย สุกไม่หวานเท่าฮอลแลนด์  ดีจริงที่ได้สัมผัสมรดกไทยที่บ้านหลังนี้

เดินทางกันต่อเพื่อไปให้ถึงพื้นที่ป่าชื่อว่า "ห้วยขาแ้ข้ง" หรืออีกชื่อคือ "เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร" โอ๊ะ โอ๋ เพิ่งรู้นะว่าสถานที่แห่งนี้ได้ลงทะเบียนเป็นมรดกโลกไว้พร้อมกับอุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา และเมืองประวัติศาสตร์สุโขทัยและเมืองบริวาร (สุโขทัย ศรีสัชนาลัย กำแพงเพชร)

เหตุการณ์สำคัญของประเทศไทยนี้เกิดขึ้นที่เมืองคาร์เทจ ประเทศตูนิเซีย ในระหว่างวันที่ ๙-๑๓ ธันวาคม ๒๕๓๔ หลังจากคุณสืบเสียชีวิตไปแล้วราว ๑ ปี ( คุณสืบเสียชีวิตวันที่ ๑ กันยายน ๒๕๓๓ สิริรวมอายุ ๔๑ ปี)

มรดกโลกทางธรรมชาติ ๑ ใน ๑๘๘ แห่งของโลกและแห่งแรกของไทย

ความพิเศษของป่านี้อยู่ที่ความเป็นพื้นที่ภูมิศาสตร์ที่มีธรรมชาติอยู่ครบสมบูรณ์ เป็นความสมบูรณ์ที่สร้างความสัมพันธ์ระหว่างจิตวิญญาณของมนุษย์ สัตว์ และพืช

การเป็นแหล่งของธรรมชาติที่เกิดจากปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่มีเอกลักษณ์หายากหรือสวยงามเป็นพิเศษ (แม่น้ำ น้ำตก ภูเขา) การเป็นตัวอย่างที่เด่น เป็นตัวแทนของขบวนการเปลี่ยนแปลงสำคัญทางธรณีวิทยาหรือวิวัฒนาการทางชีววิทยา และปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ต่อสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติที่กำลังเกิดอยู่เช่น ภูเขาไฟ เกษตรกรรมขั้นบันได การเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชนิดสัตว์และพันธุ์พืชที่หายากหรือที่ตกอยู่ในสภาวะ อันตราย แต่ยังคงสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ รวมถึงการมีระบบนิเวศอันเป็นแหล่งรวมความหนาแน่นของพืชและสัตว์ที่ทั่วโลกให้ความสนใจ เช่น เสือ เหล่านี้แหละที่ทำให้พื้นที่แห่งนี้สำคัญกับโลกใบนี้

ยิ่งเดินทางใกล้เข้าไปก็ยิ่งอยากเห็นป่า อยากเห็นสัตว์ป่า ถึงทางเข้าก็เห็นป้ายบอกเส้นทางไปสู่อ่างเก็บน้ำทับเสลา ซึ่งคนแถบนี้เขาเรียกกันว่า "เขื่อนระบำ" 

จะเข้าเขตป่าควรรอบคอบ หลงทางแล้วจนกรอบไปต่อไม่ได้ เพื่อความแน่ใจถามพี่บู๊ดดีที่ซู๊ด ยืนยันเส้นทางแล้วก็ไปกันต่อ เจอกัน ราวบ่าย ๒ โมง

จอดรถสนิท ครอบครัวน้องสิงห์ (วีรยุทธ สมป่าสัก-สิงห์ป่าสัก)ก็ปรากฏตัวให้เห็น พ่วงน้องเข่ง (พวงทอง สมป่าสัก) น้องฝ้าย น้องไผ่มาด้วยกัน มีครอบครัวน้องชายและสาวน้อยร่างสูงโปร่งอีกคนตามๆกันมา

เจอหน้าก็แลกกอดส่งต่อความรำลึกถึงที่สะสมไว้ให้กันอย่างสนุกสนานเปี่ยมความสุขตามประสาคนแซ่เฮ ต่อด้วยรวมพลตามหาบ้านพัก

กอด เล่น คุย เป็นเรื่องปกติของคนแซ่เฮ

๑ ชั่วโมงถัดมา น้องทิดมะเดี่ยว (เฉลิมเกียรติ สอนคำแก้ว-มะเดี่ยว-นายสายลม อักษรสุนทรีย์) ก็มาถึงพร้อมเพื่อนตัวเบ้อเริ่ม ทักทายกันแล้วก็ช่วยพี่บู๊ดทวนบัญชีที่พัก ทบทวนสิ่งที่จะสามารถช่วยแบ่งเบาพี่ชายคนดีได้ เด็กๆแยกย้ายกันไปจัดการกับขุมทรัพย์ที่แบกติดตัวกันมาที่บ้านพัก

ผู้ใหญ่นั่งคุยกันไป ตามข่าวกันไป ใครถึงไหนแล้ว ทีมอีสานน้องตฤณ (ตฤณ ตัณฑเศรษฐี-conductor) ขับรถมาแบบช้าแต่ชัวร์ มีพ่อครู (สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์)เป็นคู่ขวัญร่วมเดินทางมา ทีมทางเหนือ น้องครูอาราม (อาราม อู่ทอง-ARAM) พลขับมือหนึ่ง ยังนำพาสมาชิกในคณะ (น้องครูอึ่ง-ดวงพร เลาหกุล-dd_L ,น้องสร้อย-ดร.จันทรรัตน์ เจริญสันติ-อุ๊ยจันตา,น้องเบิร์ด-วิมลรัตน์ ชัยปราการ)มาไม่ถึงนครสวรรค์ ทีมจากเมืองกรุง-น้องฑูร-บัณฑูร ทองตัน-อัยการชาวเกาะ,น้องรุ่ง-บุญรุ่ง ตันติราพันธ์, คุณสุทิน เพื่อนพี่บู๊ด, น้องอุ๊ พี่สาวดร.ฝน) ยังอยู่แถวๆอ่างทอง 

ทีมทางเหนือรอผู้เดินทางมาสมทบ ๔ คน ๓ คนจากพิษณุโลก (น้องราณี น้องครูสุ ดร.ฝน ) ๑ คนนั่งรถอ้อมมาจากอีสาน (ป้าหวาน) กว่าจะรวมพลครบเสร็จสรรพก็เข้าใต้เข้าไฟแล้ว ชวนกันเติมท้องให้อิ่มด้วยข้าวกล่องซึ่งทีมผู้จัดงานเตรียมไว้ให้แล้ว มีเมนูให้เลือกด้วย ชอบๆๆ ข้าวมาก อิ่มจนอืดเลยนิ

 

อิ่มแล้วก็ลงมือปฏิบัติภารกิจกันต่อ รวบรวมทุนจากคนแซ่เฮสมทบใส่กองทุนที่องค์กรของหนุ่มใหญ่ที่พี่บู๊ดเรียกขานว่าขาใหญ่ดำเนินงานอยู่ แล้วปิดท้ายลงด้วยการชี้แจงและนัดหมายเวลาเจอกันในวันพรุ่ง กว่าจะเข้านอนคืนนี้ก็จวนสองยาม อากาศเย็นในระดับที่ไม่อยากอาบน้ำเอาซะเลย แต่ก็อาบ แอบชมตัวเองว่าเก่งที่ไม่วิ่งผ่านน้ำ..อิอิ

๖ ธันวาคม ๒๕๕๖

หมายเลขบันทึก: 556338เขียนเมื่อ 14 ธันวาคม 2013 03:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม 2013 15:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

Howdy Doctor, --long time no read ;-)

I was there (ทุ่งใหญ่นเรศวร) about 2515 ( my memory is failing m e;-). There were 'tin' mines; Kachin settlements; English speaking locals; a Buddhist wat on top of a hill near the border; lots of kopok trees; blood sucking leeches hiding among tall grasses; a kind of "date palm" (with sweet fruits/dates);...

Can you post some pics?

เรียน หมอเจ๊ ทริปนี้เป็นอีกรายการหนึ่ง ที่ตั้งใจ จะไปร่วมเฮฮา แต่ทว่า ภาระกิจมาตัดตอนกิจกรรมที่ตั้งใจ

ด้วยภาระของ สมาคมลูกจ้าง ที่ต้องสะสางทำงานให้ มวลมหาลูกจ้างสาธารณสุข ในการเปลี่ยนแปลงกรรมการใหม่ทั้งชุด ที่สำคัญตำแหน่งนายกสมาคม หลุดมาอยู่ที่ผม ทั้งๆที่ไม่อยากเป็น แต่เมื่อความเห็นของบรรดาสมาชิกและกรรมการ บอกว่าต้องเป็นหัวหน้าในการนำพา ลูกจ้างไปสู่เป้าหมาย จึงทำให้ งานอาสาหลายอย่างต้องงด มาให้เวลากับ งานอาสาของลูกจ้าง....

จึงต้องอาศัยชื่นชม Happy กับกิจกรรมในครั้งนี้ผ่านบันทึก ด้วนระลึกถึง ทั้งหมอ รุ่ง และน้องสิงห์ ป่าสัก ที่นัดหมายกันไว้

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันความสุข

มะละกอฮอลแลนด์ อร่อนค่ะ การได้พบปะ เพื่อนฝูง ที่รู้ใจ ทำให้มีความสุขมากๆๆ เลยนะคะ ดีใจด้วยค่ะ

ขอบคุณครับ เข้มข้นมากขึ้น มากขึ้น อิอิ

บุญน้อยเลยไม่ได้ไปด้วยค่ะ

ได้อ่านบทบันทึกจากหลายๆ ท่าน

มีอะไรดีๆ ที่น่าสนใจนะคะ

ขอบคุณค่ะ ท่านสบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ

ห่างหายไปนานจริงๆค่ะ เป็นครั้งแรกของชีวิตที่ได้ไปยังสถานที่นี้ค่ะ มีเวลาสั้นๆเองค่ะ คุณ sr

บังค่ะ หยุดยาวท้ายปี ไปเยี่ยมพ่อครูบากันมั๊ยบัง

น้องอรค่ะ ทุกคนต่างกล่าวถึงน้องอรด้วยความคิดถึงค่ะ อีกหน่อยจะมีนัดหมายกันทางใต้ น้องอรรอฟังวันนัดหมายกัน แล้วไปเจอกันนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท