ร่วมเรียนรู้ป่า(๑)
ณ เวลาที่พื้นที่เมืองใหญ่กำลังระอุด้วยฤทธิ์ร้อนของการเมือง ชาวเฮฮาศาตร์ได้นัดหมายกันไปเรียนรู้เรื่องป่า ป่าที่ว่านี่มีชื่อก้องในฐานะมรดกโลก ตามธรรมเนียมที่ปฏิบัติกันมาของกลุ่ม ไปด้วยกันมาด้วยกัน เมื่อผละจากกันก็เขียนบันทึกความทรงจำบอกกัน รู้สึกอย่างไร เรียนรู้อะไร บันทึกใหม่นี้จึงปรากฏขึ้น หลังจากห่างหายไปนานมากกกกกกกก
คำว่า "มรดกโลก" ฟังแล้วรู้สึกดี และยิ่งดีเข้าไปใหญ่เมื่อไปถึงจุดหมายปลายทางโดยราบรื่น ระหว่างทางผ่านหลายจังหวัด ออกจากบ้านวันพ่อของปีที่จะครบแซยิดของตัวเอง ใช้เวลา ๑ คืน ๒ วันจึงถึงที่หมาย
การเดินทางครั้งนี้ มอบประสบการณ์ครั้งแรกของชีวิตให้หลายเรื่อง เดินทางแบบชาวบ้านด้วยรถตู้ไปสู่ทุ่งสง อำเภอใหญ่มากของจังหวัดเก่าแก่อย่างนครศรีธรรมราชโดยลำพังหนึ่งละ นั่งแถวหน้าห้างตั้งแต่ห้างยังไม่เปิดหนึ่งละ ได้เป็นตุ๊กตาหน้ารถร่วมทางมากับหนุ่มน้อยอัธยาศัยน่ารัก เจ้าความคิด เป็นมิตรเสมอ พร้อมส่งพลังเมตตามอบให้ผู้คนที่ชื่อ สมพร ช่วยอารีย์-น้องเม้ง หนึ่งละ ได้สัมผัสบรรยากาศชุมชนที่เป็นแดนเกิดของท่านพุทธทาสภิกขุโดยใกล้ชิด เมื่อแวะรับพี่แฮนดี้ (พินิจ พันธ์ชื่น-Handy)หนึ่งละ
ระหว่างทางเต็มอิ่มกับมุมคิด มุมคุยในรถเกี่ยวกับพลังงานในธรรมชาติรอบตัว ผ่านชุมพรแวะซื้อกล้วยเล็บมือนางและสะตอใส่รถไปด้วย เข้านครปฐมยามพลบพอดี จะเชื่อมั๊ยว่าใช้โชเฟอร์เพียงหนึ่งเดียวตลอดเส้นทาง
ใช้เวลาเดินทาง ๑๑ ชั่วโมงนานก็จริงแต่คุ้ม ได้ดูโน่น ดูนี่ ๒ ข้างทางที่รถวิ่งผ่าน ได้เรียนรู้คุณภาพถนนเมืองไทย ได้สัมผัสบรรยากาศของชุมชนบนเส้นทางผ่าน จิปาถะที่ได้จากการเดินทางด้วยรถยนต์
ปีพ.ศ. ๒๕๑๕ คือครั้งแรกที่คำว่ามรดกโลกบังเกิดขึ้น องค์กรที่เป็นผู้รับผิดชอบกับคำนี้อยู่ที่ฝรั่งเศส ก่อตั้งโดย ๒๐ ประเทศ หลังจากสงครามโลกครั้งที่ ๒ สร้างบทเรียนรู้ให้ปิ๊งว่า "สงครามเกิดขึ้นในจิตใจของมนุษย์ ดังนั้นจึงต้องสร้างความหวงแหนสันติภาพ ให้เกิดขึ้นในจิตใจของมนุษย์ด้วย..." ไทยเข้าไปเกี่ยวเป็นประเทศที่ ๔๙ ในวันที่ ๑ มค. ๒๔๙๒
มรดกโลกกับคำว่า "สันติภาพ" จึงใกล้กันอยู่จนแทบทับซ้อนเป็นเนื้อเดียวกัน การไปสู่สถานที่นัดหมายคราวนี้จึงเสมือนการเดินเข้าไปรับความเย็นใจ รับพลังแห่งสันติภาพกลับมาหล่อเลี้ยงตนต่อไป
รับทราบจากพี่บู๊ด (ไพศาล ช่วงฉ่ำ - บางทราย ) พี่ชายใหญ่ของกลุ่มก่อนไปว่า เมื่อถึงที่หมายแล้วจะได้พบบุรุษผู้มีใจมั่นกับการสร้างสันติภาพหลายคน หนึ่งคนลาลับไปจากโลกนี้ไปแล้ว หนึ่งเพิ่งกระตุกสังคมให้กลับมาทบทวนมุมคิดมุมมองต่อส่วนรวมด้วยการทำหน้าที่โดยชอบแห่งตน หนึ่งเป็นวิศวกรที่ผันตัวเองมาคลุกเรื่องสังคม หนึ่งเป็นเสาหลักเรื่องการปฏิรูปที่ดินเพื่อการเกษตรของประเทศไทย หนึ่งเป็นผู้ที่ได้รับฉายาว่าขาใหญ่ ซึ่งคงจะไม่ใช่ขาใหญ่ที่เคยเขียนเรื่องขำๆเอาไว้
หนุ่มที่ลาโลกไปแล้วถือกำเนิดขึ้นหลังจากองค์กรใหญ่ที่เล่าไว้มีอายุครบ ๑ ปี วันเกิดเขาคือ ๓๑ ธันวาคม ๒๔๙๒ นามว่า "สืบ นาคะเสถียร" แปลกมั๊ยละ และเป็นเรื่องบังเอิญไปหรือเปล่า ที่การใช้ชีวิตอย่างน่าทึ่งและยืนหยัดต่อสู้โดยสันติของคุณสืบสอดคล้องกับธรรมนูญที่องค์กรนี้บ่งชี้ไว้
"สันติภาพที่เกิดจากการตกลงทางการเมือง ทางเศรษฐกิจระหว่างรัฐบาลเพียงอย่างเดียว ย่อมไม่ได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่แท้จริงและยืนนานจากประเทศชาติต่างๆ ในโลก สันติภาพจะต้องวางรากฐานอยู่บนความร่วมมือทางภูมิปัญญา และจิตสำนึกของมนุษยชาติ ดังนั้นองค์การยูเนสโกจึงมุ่งเน้นการส่งเสริมสันติภาพ ด้วยการส่งเสริมความร่วมมือของนานาชาติ ด้านการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรม เพื่อให้ทั่วโลกเคารพในความยุติธรรม กฎหมาย สิทธิ และเสรีภาพ ที่มนุษย์พึงมี โดยไม่ถือเชื้อชาติ เพศ ภาษา หรือศาสนา"
ถึงนครปฐมได้ที่พักใกล้มหาวิทยาลัยศิลปากร ติดต่อได้ด้วยฝีมือของหลานน้อยเสียงเหน่อ (จิราภรณ์ กาญจนสุพรรณ-น้องจิ) ชวนกันไปเติมท้องให้อิ่มพอที่จะนอนหลับได้สนิท
ได้ชิมรสชาติของพืชอาหารที่อร่อยเป็นพิเศษของเมือง "ไหลบัว" สาวน้อยมาด้วย เธอกินผักได้มากชนิดขึ้น ป้ารู้สึกดีมากๆกับพัฒนาพฤติกรรมทางบวกด้านสุขภาพของหนูนะจ๊ะ ทำต่อไปเน้อ
ก่อนแยกกันก็ทำความลงตัวเรื่องการเคลื่อนพลตอนตะวันรุ่งด้วยกัน จากนั้นก็เป็นเรื่องของใครของคนนั้น
๕ ธันวาคม ๒๕๕๖
ความเห็น (3)
- ยำสายบัว รากบัว อร่อย
- ผมก็ดีใจที่น้องจิเรียนโทต่อมาทางสายสังคม พัฒนาชุมชน ตั้งใจจะถ่ายทอดประสบการณ์ให้ หากเธอตั้งใจจะเรียนรู้
ขอบคุณครับ
อ่านเพลินดี เหมือนได้ร่วมทริปด้วยเลยค่ะ
น้องจิ เก่งจังค่ะ
