เรื่องจริงผ่านบันทึก ตอน รถ Shutter Bus กับเจ้าเป็ดน้อย


ชีวิตที่เรียบง่ายที่วูลองกอง เมืองที่อยู่ใกล้ธรรมชาติมากกว่าซิดนีย์ และผู้คนค่อนข้างพอใจกับการทำอะไรช้าๆ ...เด็กไทยบางคนมาถึง...จึงรับไม่ค่อยได้ ฮ่าฮ่า

เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้พกกล้องมาตั้งใจจะถ่ายรูปรถเมล์ประกอบบันทึกอันเก่า แต่ด้วยความบังเอิญ เห็นรถ Shutter Bus กำลังออกจากป้ายใน Uni (คนออสซี่จะเรียนอะไรสั้นๆ เรียก University จะเชยมาก ต้องเรียน Uni เหมือนที่เด็กไทยเรียก ม. แหละค่ะ)

รถ Shutter Bus คือรถที่ขับวนภายในมหาวิทยาลัย และออกไปถึง North Wollongong Rail Station ด้วยราคา $0.60 (ก็ 15 บาท) 

ขณะรถกำลังแล่นตรงมายังผู้เขียน ที่ยืนถือกล้องขึ้นมาเตรียมรอไว้แล้ว (อาย ไม่กล้าวิ่งไปใกล้ๆ รอให้รถวิ่งเข้ามาเองดีกว่า)

แต่ก็มีเหตุทำให้รถขับมาไม่ถึงจุดที่ผู้เขียนยืนซะที เพราะต้องจอดให้ขบวนคุณน้องเป็ด ที่คุณพี่เธอเดินทอดน่องกันเหลือเกิน กว่าจะเดินข้ามพ้นถนนได้ (ไม่ข้ามทางม้าลาย แต่มันไม่มีทางเป็ดลาย คุณพี่เธอเลยงอน)

เลยได้ภาพน่ารักๆ ของคุณเป็ดมาฝาก พร้อมกับรถ Shutter Bus

คุณน้องเป็ดมี 6 ตัว ตัวท้ายเป็นพี่ใหญ่ เดินคุมแถวให้เป็นระเบียบ แต่เดินไม่แคร์รถเลยนะจะบอก คุณคนขับก็น่ารัก รออย่างใจเย็น
พอคุณน้องเป็ดข้ามมาเสร็จ ก็กินหญ้ากันใหญ่ (เป็ดกินหญ้าด้วยหรอ) คุณพี่ที่คุมแถวมา ยังคงคุมแจ ให้น้องๆ กินก่อน แล้วจึงกินสุดท้าย

และแล้ว ก็ได้ภาพชีวิตประจำวัน ที่ผู้เขียนพบเห็นบ่อยๆ แต่ไม่ได้พกกล้องมาซะที วันนี้ได้มาควบสองเรื่องเลยจ้า ^____^

หมายเลขบันทึก: 55614เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2006 07:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

ผมรอดูเป็ด ไม่เห็นมีเป็ดเลยครับคุณแนน

อ่านคำบรรยายแล้วอยากดูภาพประกอบครับ

 

  • แล้วพี่จะเห็นรูปเป็ดไหมเนี่ย
  • ไม่เห็นรูปเลยค่ะ

อุ๊บ ขอโทษ รอแป็บจ้า

รูปน่ารักดีครับ ดีนะเนี่ยที่เป็นเป็ดอยู่ออสซี่ ถ้าอยู่เมืองไทย คงโดนทับแบนแน่ๆ  

เรียบร้อยแล้ว

ปัญหาที่ทำให้รูปไม่ขึ้น เกิดจากการสร้างในโปรแกรมสำเร็จรูป แล้ว copy มา paste ในบันทึกเลย ลืมกลับไปแก้ code HTML ว่าให้อ้างอิงไปที่รูปที่ได้นำขึ้นไฟล์อัลบั้มไปก่อนหน้านี้แล้ว แฮะๆ ตอนนี้แก้ไขเรียบร้อยแล้วจ้า

ขอบคุณคุณเอก ที่เตือนนะเจ้าคะ

ขอบคุณคุณ Sompornp ด้วย ตอนแรกคุณเอกเตือนคนเดียว ยังงงๆ ว่าแถวเมืองปายอาจจะเรียกเป็ดว่าอย่างอื่น คุณเอกมาไม้ไหนน้า 555 ที่แท้ เราลืมแก้ Code นี่เอง นี่ถ้าคุณ Sompornp ไม่มาบอก คงยังไม่รู้นะเนี่ย ฮิฮิ

ขอบคุณ(อาจารย์)เจษฏานะคะ คิดอยู่เหมือนกันล่ะว่า ถ้าเป็นเมืองไทย คงเป็นเป็ดแบนไปแล้ว ^___^

คนเรานะ...ไปแซวคนอื่นเขาไว้มาก เลยไม่ค่อยไว้ใจคนอื่นเลย

 

  • เรื่องนี้บ่งบอกความมีน้ำใจของคนนะครับ ชีวิตไม่จำเป็นต้องรีบร้อน ปล่อยไปเรื่อยๆบ้าง ปล่อยวางบ้าง รอให้เป็ดเดินข้ามไปก่อน ถือเป็นโอกาสดีด้วยที่ได้เห็นชีวิตสัตว์น่ารักๆเดินผ่านไป
ไม่เห็นเหมือนเป็ดไทยเลย ใครนะปล่อยเป็ดมาเดินเล่น ถนนก็ให้ญ ใหญ่....แต่น่ารักเหมือนเจ้าของ blog ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ IS

  • บันทึกของคุณ IS ทำให้นึกถึงเมื่อคราวอยู่ต่างจังหวัด  ที่ไม่ต้องใช้ความรีบร้อนอะไร  ถนนสายนั้นที่ครูอ้อยเดินทางในสมัยนั้นก็มีรถวิ่งอยู่ไม่กี่คัน  เวลาท่านวิ่งรับผู้โดยสารท่านก็จะหวานเย็น
  • มีวันหนึ่งครูอ้อยก็รีบมาก  จำได้ว่าท้องแก่คนโต หมดนัดที่วชิรพยาบาล  ครูอ้อยรีบมาก  แบบหัวใจไปถึงก่อนแล้ว
  • พอรถวิ่งมาถึงบ้านหลังหนึ่งซึ่งอยู่ไกลออกไปจากผิวถนน  นึกภาพออกนะคะว่า  คนต่างจังหวัดเขามีเนื้อที่เยอะ ก็จะปลูกบ้านไกลออกไปจากผิวถนน

" รอก่อน "  เสียงชายคนนั้นตะโกนมา

  • แล้วเขาก็ผลุบหายไปในบ้าน  สักครู่หนึ่งก็ออกมานั่งลงใส่ถุงเท้า  แล้วก็ใส่รองเท้า  แล้วก็ปิดประตูบ้าน  แล้วก็สั่นกุญแจบ้าน  แล้วก็เดินบ้างวิ่งบ้างออกมา  แล้วก็ลั่นกุญแจที่ประตูรั้วอีก

เฮ้อ  ครูอ้อยถอนหายใจ

  • ยังไม่จบ  ชายคนนั้นก็มายืนที่บันไดสุดท้าย  ทำท่าหอบแฮกแฮก  เหมือนสุนัขหอบแดด  แล้วจึงเดินมานั่งบนรถ 

ส่วนคนขับรถก็ค่อยๆกระต๊อดรถต่อไป

  • สรุปวันนั้นครูอ้อยเสียนัด  แต่ไปเจรจาได้นัดคืนมาค่ะ
  • อิอิ  หวานเย็นไหมคะ
  • ขอบคุณที่บันทึกนี้ทำให้นึกถึงภาพในอดีตที่รีบร้อน
  • แต่ทำให้ในปัจจุบันนั้นใจเย็นค่ะ 
  • ขอบคุณที่ไปเยี่ยมครูอ้อยในบันทึกอย่างสม่ำเสมอนะคะ 
  • แหมๆ คุณเอกรู้ทันอีกแล้ว เอาน่าๆ โอ๋ๆ ขอโทษคร้าบ ^___<
  • ขอบคุณคุณ Mitochondria นะคะ เมืองที่อยู่เป็นเมืองเงียบๆ เรียบๆ ง่ายๆ คล้ายๆ จะเป็นต่างจังหวัดของบ้านเราเลยค่ะ ชีวิตประจำวันไม่รีบร้อนอะไร ร้านค้าปิดตั้งแต่สี่โมงเย็น วันหยุดออกมานั่งเล่นปิกนิคกันในสวน ^___^
  • อ้อ...ว่าจะถามหลายทีแล้วค่ะ Mitochondria แปลว่าอะไรคะ
  • ขอบคุณพี่เมตตานะคะ เป็ดที่นี่เค้าปล่อยอิสระค่ะ เหมือนนกเหมือนกัน กระต่ายด้วย กระต่ายเนี่ย ชาวบ้านเค้าเจอกันบ๊อยบ่อย ไอ้เรายังเพิ่งเจอแค่ 3 ตัวเอง
  • พี่เมตตาหายเครียดกะสวนสัตว์บ้างรึยังคะ ฮิฮิ...ว่าแต่...ชมว่าน่ารักเหมือนเป็ดเนี่ย ฮืม...โอเคค่ะโอเค ก็ยังน่ารัก...เหมือนเป็ด '^__^"
  • ขอบคุณครูอ้อยนะคะ 555 อ่านแล้วสงสารคนท้องที่รีบเร่งก็สงสาร แต่คุณลุง (เดาเอา) คนนั้นก็หวานเย็นได้ใจจริงๆ นะคะ เห็นภาพเลย

เรื่องราวต่อเนื่องนะคะ...

วันนี้เดินมา Uni ออกสายกว่าวันก่อนนิดหน่อย เดิมมาถึงบริเวณที่คุณๆเป็ด เค้ามักจะข้ามมากินหญ้า (ด้านซ้ายของภาพเป็นที่พักของคุณๆเป็ด เค้าจะข้ามถนนมากินหญ้าอีกฟากของถนนทุกเช้าค่ะ ตรงเวลา)

วันนี้คุณๆ เป็ดมากินหญ้าบริเวณถัดจากในรูปนิดนึง ผู้เขียนเลยหยุดยืนดูว่าใช่กลุ่มเดิมมั้ย ปรากฏว่าใช่ 6 ตัวเหมือนเดิม ตัวพี่ใหญ่หน้าตาเหมือนเดิม (ตาใสแป๋ว)

พี่ใหญ่เค้าก็มองเราตอบ เราก็ยืนทำเป็นไม่สนใจเรามอง เบียงหน้าทำฟอร์มไม่มองเรา แต่พอเราเริ่มขยับตัว เค้าก็เริ่มหันมาหา เค้าจะยืนอยู่ตรงกลางระหว่างน้องๆเป็ด กะผู้เขียน

ผู้เขียนต้องการทดสอบพฤติกรรมคุณพี่เป็ด จึงลองเดินช้าๆ เข้าไปหากลุ่มคุณน้องเป็ดทั้ง 5 ปรากฏว่า คุณพี่เป็ด โน้มคอลง อ้าปาก เดินตรงรี่เข้ามาหาผู้เขียน เตรียมจะงับเท้าผู้เขียน โอ้ยๆๆ น่ากลัวๆ อีกนิดนึงจะงับได้แล้วนะ ดีที่ถอยเท้าออกทัน เพราะวันนี้ใส่แตะมาด้วย ได้เลือดแน่ๆ

ดุจริงๆ เล้ย ไม่ยุ่งก็ได้ กลัวๆ จะว่าไป เค้าเป็นพี่ใหญ่ปกป้องน้องๆ ได้ดีจริงๆ เลยแฮะ น่ารักดี ^____^

คุณแนนครับ
  • ผมเคยเขียนความหมายของคำว่า mitochondria ไว้ที่นี่ครับ

กระจ่างแล้วค่ะคุณ Mitochondria ฮืม...น่าสนใจๆ

ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง CSI ดูแล้วทำให้นึกถึงประโยชน์ของนักวิทยาศาสตร์ว่าทำอะไรได้หลายอย่างมาก ในชีวิตประจำวัน ^___^

  • ใช่ครับคุณแนน คุณนิดหน่อยเปรียบถนนเส้นที่ไปแม่ฮ่องสอนว่าเหมือน ไมโตคอนเดรีย เพราะเส้นทางคดเคี้ยว ขดไปขดมาคล้ายกับไมโตคอนเดรียตอนที่เราดูด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเลคตรอนครับ

ช่างเปรียบเทียบนะคะ

ตอนนี้ที่ญี่ปุ่นอากาศเป็นยังไงบ้างคะ ที่ออสเตรเลียอากาศกลับมาร้อนเหมือนเดิมแล้ว (จริงๆ นี่เป็นหน้าร้อน)

^___^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท