ภาพในห้องประชุมวันนั้น..ยังติดตราตรึงใจ ยากที่จะลืมเลือน เป็นวันประชุมผู้บริหารสถานศึกษาของเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๕ ศึกษานิเทศก์ประกาศผลสอบโอเน็ต ป.๖ ของปีการศึกษา ๒๕๕๔ ที่ผ่านมาของทุกโรงเรียนของเขตพื้นที่ ซึ่งมีด้วยกัน ๙๑ โรงเรียน
ในภาพรวม..ของเขต..โรงเรียนส่วนใหญ่มีผลการสอบทุกสาระวิชาเฉลี่ยสูงขึ้น เป็นที่ถูกใจผอ.เขตยิ่งนัก หลังจากตกต่ำมาหลายครั้ง ดังนั้น..จึงมีการมอบเกียรติบัตรพร้อมใส่กรอบอย่างงามให้กับโรงเรียนที่ได้คะแนนเฉลี่ยสูงสุด ๑๐ โรงเรียนแรก(Topten)ตามด้วยเกียรติบัตรมอบให้โรงเรียนที่ทำคะแนนเฉลี่ยแต่ละวิชาสูงสุด วิชาละ ๑๐ โรงเรียน...ใช้เวลามอบนานนับชั่วโมง..นัยว่าหมดเงินไปมิใช่น้อย
ผมนั่งแถวหน้าของห้องประชุม..มีผู้บริหารเดินผ่านผมไป รับเกียรติบัตรจากผอ.เขตคนแล้วคนเล่า..ไม่มีชื่อผม ไม่มีการประกาศชื่อ..โรงเรียนบ้านหนองผือ..ผมไม่รู้สึกอะไร ไม่รู้สึกหดหู่ใจ ไม่รู้สึกอับอายใดๆ เพราะทำใจไว้ก่อนเข้าห้องประชุมแล้ว
ปีนั้น..โรงเรียนถูกจัดอันดับจากค่าเฉลี่ยร้อยละ มาเป็นอันดับที่ ๓๘ ส่วนค่าเฉลี่ยร้อยละในแต่ละสาระวิชา ทำได้ดีที่สุด อยู่ในอันดับที่ ๑๕ และ ๑๘ วิชาที่เหลือก็อยู่ราวอันดับที่ ๓๐ - ๔๐ ซึ่งก็ถือว่าเป็นที่น่าพอใจแล้ว..สำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก
ขณะที่ชื่นชมกับบรรยากาศการรับเกียรติบัตรแห่งความสำเร็จของโรงเรียนต่างๆ ผมแอบฝันลึกๆ..ปีการศึกษา๒๕๕๕ ผมจะบริหารจัดการใหม่..จะพัฒนาคุณภาพวิชาการที่พุ่งเป้าไปที่ผลสัมฤทธิ์ทุกชั้นเรียน และมุ่งเน้นเป็นพิเศษที่ชั้นป.๖(โอเน็ต)
ด้วยหนึ่งสมองและสองมือของผม..ถ้าตั้งใจ..ผมต้องทำได้..ทุกอย่างอยู่ที่การบริหารจัดการ..อีกแง่มุมหนึ่ง..ก็คิดว่าภาพที่เราเห็น..คือคุณภาพที่แท้จริงแล้วหรือ และนั่นอยู่บนพื้นฐานการทำงานที่เรียกว่า.."พอเพียง" หรือไม่...เอาเถอะน่าเพื่อขวัญกำลังใจ..ใครๆก็อยากได้..อย่าคิดมาก
และแล้ว..ปีการศึกษา ๒๕๕๕ ก็ผ่านไป ประชุมผู้บริหาร ณ เดือนพฤษภาคม ๒๕๕๖ ที่ผ่านมา..อีกเช่นเคย มีการสรุปผลการสอบโอเน็ต ป.๖ ในภาพรวมของเขต โดยเขตแจ้งเอกสารข้อมูลเป็นรายโรง และมอบเกียรติบัตรใส่กรอบงดงาม ให้เฉพาะ โรงเรียนที่ทำคะแนนเฉลี่ยร้อยละจากทุกวิชาสูงสุด ๑๐ โรงแรกเท่านั้น ไม่มีการมอบให้เป็นรายวิชาอีกแล้ว
ปีนี้..การมอบใช้เวลาไม่นาน..ผมรู้สึกชื่นชมที่เขตคิดได้ถึงความพอเพียงและพอประมาณ เพราะงานการศึกษากับการพัฒนาคุณภาพ เป็นหน้าที่โดยตรงของครูและผู้บริหาร เป็นภาระงานที่โรงเรียนต้องตระหนักอยู่แล้ว..และแน่นอนปีนี้โรงเรียนบ้านหนองผือไม่มีชื่อใน ๑๐ โรงแรกเหมือนเดิม เพราะได้อันดับที่ ๓๒ ของเขต ถ้าจัดกลุ่มโรงเรียนเล็กด้วยกัน ที่มีเกือบ ๔๐ โรงเรียน บ้านหนองผือ ได้อันดับที่ ๑๔
เสร็จสิ้นการประชุม กลับถึงโรงเรียน ผมรีบศึกษาข้อมูลและวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์ว่าวิชาใด เป็นที่น่าพอใจบ้าง พบว่า วิทยาศาสตร์และภาษาอังกฤษ คะแนนเฉลี่ยสูงมาก รีบสั่งทำไวนิลติดประกาศหน้าโรงเรียนทันที โดยเขตพื้นที่ไม่มีการจัดอันดับและน่าจะไม่มีการมอบรางวัลใดๆ และโรงเรียนก็ไม่ได้สนใจว่าจะได้อันดับที่เท่าไร หรือชนะใครบ้าง......
เมื่อสองวันก่อน..ครูไปราชการที่เขต กลับมาพร้อมเอกสารปึกใหญ่ ผมหยิบขึ้นมาดูก็พบเกียรติบัตรหลายใบ ถ้าเป็นเกียรติบัตรป.๓ (NT) ก็จะได้ ๓ ใบและแต่ละใบก็จะบอกว่า คะแนนสูงกว่าระดับประเทศ..ส่วนป.๖ ได้เกียรติบัตร ๒ ใบ ลงนามเมื่อเดือนเมษายน ๒๕๕๖ ใบแรกบอกว่า วิชาวิทยาศาสตร์ นักเรียนทำคะแนนเฉลี่ยสูงสุดมาเป็นอันดับ ๑ ของเขตฯ อีกใบหนึ่ง..วิชาภาษาอังกฤษทำคะแนนได้เป็นอันดับ ๖ ของเขตฯ จากทั้งหมด ๙๑ โรงเรียน...
ถามครูว่า..เอกสารเหล่านี้ ครูได้นำมาจากตรงไหนของสำนักงานเขต..ครูบอกว่า..พบในลิ้นชักตู้เอกสารของเขตที่เขียนชื่อโรงเรียนไว้หน้าลิ้นชัก..ซึ่งผู้บริหารโรงเรียนมักจะเรียกว่า "รังนกกระจอก"
ผมยิ้มอย่างภาคภูมิใจ..ถึงแม้ว่าจะรอคอยมานานนับปี รับในลิ้นชักก็ยังดี และรู้สึกเป็นสุขที่เราเป็นสถานศึกษาพอเพียง..ที่ได้มีโอกาสทำงานกับเขตพื้นที่ที่มีความพอเพียงแล้ว...สาธุ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๔ ธันวาคม ๒๕๕๖
วันนี้..พ่อแม่ผู้ปกครองกับนักเรียนช่วยกันเกี่ยวข้าว..สนุกสนานแค่ไหน..บันทึกต่อไป..ผมจะเล่าให้ฟังครับ.
สาธุ..!
ติดปีกบินหลีกหนี
ความคิดที่...ไม่โสภา
ทำงานการศึกษา
ต้องยั้งหยุดตรง...จุดยืน
มองตรงไปข้างหน้า
เขา...หรือ...ป่า...อย่าไปฝืน
กลางวันหรือ...กลางคืน
ก็ยืนยาวเท่า เท่ากัน
ทักษะชีวิตนี้
เป็นสิ่งที่...สุดสำคัญ
ปลูกฝังให้เด็กนั้น
เป็นอาวุธ...ติดตัวไป
ต่อไปภายภาคหน้า
แม้เข้าป่า...ก็เบาใจ
ปัญญาจะพาให้
เด็กพ้นภัยใน...สังคม...
....................................
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดกลายพันธุ์
4 ธ.ค.56
เป็นโรงเรียนที่น่าเรียนมากเลยค่ะ สะอาดสะอ้าน มีระเบียบเรียบร้อย :)
"..รับในลิ้นชักก็ยังดี.."
พอเพียงทั้งชีวิต การสอน และรางวัล
ขอชื่นชมครับครู
...ความสำเร็จสูงสุดของการจัดการศึกษา คือความสำเร็จในด้านวิชาการ ...ขอแสดงความยินดี ชื่นชม และเป็นกำลังใจนะคะ...ท่านผอ.ชยันต์
ขอคารวะกับความคิดสร้างสรรค์ของท่านผอ.มากค่ะ แนวคิดแบบนี้ บอกได้เลยว่า ท่านจะทำทุกสิ่งที่ปรารถนาได้สำเร็จอยู่เสมอแน่นอนค่ะ...ฟันธง
ขอชื่นชมบรรยากาศโรงเรียนที่เห็น และจากการติดตามความเคลื่อนไหวมาตลอดทำให้รู้ที่มาที่ไป ยิ่งต้องขอคารวะน้ำใจ แนวคิดและมุมมองต่างๆที่ล้วนแล้วแต่เป็นปัจจัยสำคัญยิ่งที่ทำให้เราได้เห็นภาพเหล่านี้
ขอบคุณแทนคนไทยทั้งประเทศค่ะ ที่ได้มีสังคมดีๆที่เข้มแข็ง ซึ่งจะเพิ่มคนคุณภาพให้กับบ้านเมืองของเราเพิ่มขึ้นอีกมากมายได้อีกหนึ่งชุมชน เยี่ยมมากๆค่ะ
...เงา...จะหายไป..เมื่อ..เรา..หลบไปนั่ง..อยู่ใน..เงาไม้...อ้ะะๆๆ...(มีชายหนึ่ง..ตะแก..ชอบวิ่งหนีเงา..ตัวเอง..เพราะแดดมันแรงจ้า..ตอนเดิน..อยู่ บน..ถนน..คอนกรีต..อิอิ)....ฉลาดขึ้นมานิด..ตอน..หยุดเช็ดเหงื่อ..ใต้..ต้นไม้...อ้ะะๆๆ..
(เมื่อไรจะ..ชวนไป..เกี่ยว..ข้าวจ๊ะ...ยายวิ..แก..มีเครื่องสีข้าว..แบบโบราณ..นะ..จะ..หอบ..เอาไปฝึกสี..กัน..สนใจ..แม๊ะ...จ๊ะ...คุณ ผอ..เจ้าขา...(ยายธีค่ะ)
ส่ิงแวดล้อม สะอาด สวยงาม เป็น โรงเรีย 5 ส. จริงๆ นะคะ
เกี่ยวข้าววันนี้หรือเมื่อไรครับ
ยายธี แจ้งว่าจะมอบเครื่องสีข้าวโบราณให้ครับ
พอดีผมเพิ่งใช้ internet ได้
ขอชื่นชมการทำงานของผอ.ครับ
เดี๋ยวหนู นั่งสมาธิ ส่งจิตทำให้...ใบหนึ่ง มอบให้สำหรับคุณครู ซึ่งเป็นผู้มีความตั้งใจ และเป็นผู้บริหารโรงเรียนแห่งนี้ แค่คุณครูตั้งใจ และเริ่มลงมือกระทำ เพื่อเด็ก ก็สมควรได้รับเกียรติบัตรใบนี้ของหนูแล้ว...ค่ะ (จากคนที่เคยเป็นเด็กเล็กๆ)
ขอร่วมแสดงความยินดีกับท่าน ผอ. และโรงเรียนบ้านหนองผือค่ะ
เป็นกำลังใจให้ครับอาจารย์...