บันทึกความสุขแต่ละวันกับนักกิจกรรมบำบัด.....ยินดีกับผู้ที่ได้รับรางวัลคนที่2 ^ ^
สวัสดีวันอังคารสีชมพู......
ขอแสดงความยินดีกับคุณบุษยมาศค่ะ
มาดูกันดีกว่าว่าบันทึกนี้สร้างรอยยิ้มให้กับนักกิจกรรมบำบัดอย่างไร??
(๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๖) ฟ้าครามมาทำงานกับย่า
ที่มหาวิทยาลัยเช่นเดิม เพราะเป็นวันเสาร์...หนูพูดเก่งขึ้น
โดยการผูกประโยคยาว ๆ ได้แล้ว...หนูเป็นเด็กฉลาด...
ชอบถามซอกแซก...ย่าไม่เคยเบื่อที่จะตอบ...ย่าตอบหนูทุก
คำถาม...ไม่เคยปฏิเสธหรือบอกปัดหนู...เพราะย่าทราบว่า
หนูต้องการเรียนรู้...ถามมาย่าก็ตอบและอธิบายให้หนูได้เข้าใจ...
...หนูชอบใส่กางเกงที่มีหาง มีคนที่มาลงทะเบียนใน ม. เห็นเข้า
ยังแอบแซวหนูและก็ยิ้ม ถามว่าหางอะไร...ย่าตอบว่า "หางลิง"
เขาก็หัวเราะชอบใจกัน...เวลาอยู่กับย่า ๆ จะบอกกับหนูว่า...
"เราต้องรักกัน" หนูก็ยิ้มแล้วหันมาหอมแก้มย่าทั้งสองข้าง...
ยามกลับบ้าน หนูไม่เห็นพ่อเพรียง แต่เห็นปู่เร...
หนูจะถามปู่เรว่า "พ่อเพรียงไปไหนอ่ะ?" ปู่เรตอบว่า...
"ไปนา...เขาไปเอาน้ำเข้านากัน"...หนูก็ถามต่อว่า...
เอารถอะไรไปกันอ่ะ? ปู่เรตอบว่า..."รถอีแต๋น" หนูก็ยิ้มตอบ
และถามต่อว่า..."แฟล่ะ?" หมายถึง "หมาชื่อกาแฟ"
ปู่เรบอกว่า "แฟขึ้นรถไปด้วย" เท่านั้นก็จบคำถาม :)
พอหนูเห็นพ่อเพรียงกลับมา หนูก็ยิ้มหน้าบาน...
วิ่งไปเกาะขาพ่อเพรียง พร้อมกับจะทำท่ากอด...
นี่คือ "กิริยาในช่วงวัยนี้ของหนูที่ทำให้ใคร ๆ เห็นก็จะ
เกิดเอ็นดูหนู"...
บันทึกนี้สัมผัสได้ถึงความรักความอบอุ่นระหว่างคุณย่ากับหลานฟ้าครามจึงโดนใจนักกิจกรรมบำบัดค่ะ ;)
คลิกอ่านเนื้อหาเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มรอยยิ้มได้ที่ http://www.gotoknow.org/posts/553853
สุขสันต์วันอังคารค่ะ
Happiness with OT
ความเห็น (4)
ยินดีกับย่าหลาน นะครับ
ขอบคุณค่ะ :):)
ฟ้าคราม ..โตขึ้นมากเลยนะคะ ... ขอบคุณบันทึกนี้ค่ะ
ยินดีกับคุณบุษยมาศอีกครั้งค่ะ ...ขอบคุณคุณ พ. แจ่มจำรัสและ Dr.Ple สำหรับการติดตามค่ะ ^ ^