สามก๊ก นิทานเวรกรรมข้ามภพชาติ ตอนที่ 2

ฝ่ายสุมาตองสองจึงว่า ฮังอี๋นี้ไม่ดี ฆ่าพระเจ้างีเต้กับจูเองเต้เสีย พวกสิมาถองเป็นคนทรยศ จะยกโทษให้ไม่ได้ จึงให้จดถ้อยคำไว้

ข้อหก ลองโจ๋เป็นโจทก์ ฮั่นสินเป็นจำเลย ลองโจ๋ให้การว่า เมื่อข้าพเจ้าไปตีเมืองเจ๋ ฮั่นสินต้านทานฝีมือไม่ได้ จึงใช้ให้ทหารเอาเสาธงไปปักกลางแม่น้ำทำอุบายล่อลวงทหารข้าพเจ้าตายเป็นอันมาก ในขณะนั้น พวกทหารเมืองฌ้อเข้ามาร้องกล่าวโทษฮั่นสินประมาณร้อยหนึ่ง ฝ่ายสุมาตองสองจึงว่า ท่านทั้งหลายอย่าโทมนัสเลย เราจะชำระตัดสินให้โดยยุติธรรม จึงให้จดถ้อยคำไว้

ข้อเจ็ด เตียนก๋องเป็นโจทก์ ฮั่นสินเป็นจำเลย จึงถามเตียนก๋องว่า ฮั่นสินกับท่านก็อยู่ต่างเมืองกัน เหตุใดจึงมากล่าวโทษฮั่นสินเล่า เตียนก๋องจึงตอบว่า ฮั่นสินนี้เป็นคนไม่มีสัตย์ เห็นแก่ประโยชน์ความชอบ เมื่อครั้งฮันอ๋องใช้ลี้เสงมาเกลี้ยกล่อม ข้าพเจ้าก็ยอมสามิภักดิ์ ครั้นภายหลัง ฮั่นสินใช้ทหารให้จับครอบครัวบุตรภรรยาข้าพเจ้าประหารชีวิตเสียจนสิ้น แล้วเอาความดีไปแจ้งแก่ฮันอ๋อง ทำดังนี้ควรแล้วฤๅ สุมาตองสองจึงว่า ฮั่นสินนี้ทำการเหลือเกินนัก จึงให้จดถ้อยคำไว้

ข้อแปด เล่าอิ๊ว เล่าโขย เป็นโจทก์ นางลิเฮา ลิสอก ลิซาน ลิฮับ เป็นจำเลย เล่าอิ๊ว เล่าโขย ให้การว่า เมื่อฮันอ๋องสิ้นพระชนม์แล้ว นางลิเฮาก็ปรารถนาจะยกแซ่ลี้ขึ้นเป็นกษัตริย์ เกรงข้าพเจ้าทั้งสอง จึงอุบายเอาหญิงแซ่ลี้ให้เป็นภรรยา ข้าพเจ้าทั้งสองไม่รู้อุบาย จึงยอมเป็นเขยพวกแซ่ลี้ ครั้นภายหลัง ก็ใช้ทหารให้จับข้าพเจ้าทั้งสองขังไว้ในตึกมืด ฝ่ายสุมาตองสองได้ฟังดังนั้นก็โกรธเป็นกำลังจึงว่า นางลิเฮานี้มีความผิดเป็นอันมาก ฟ้าและดินก็ไม่เข้าด้วยแล้ว จึงให้จดถ้อยคำไว้

แล้วเรียกฮั่นสินเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดที่ตำบลเจียวกุ๋น เป็นบุตรโจสงชื่อ โจโฉ ชื่อครูตั้ง เบงเตก เป็นมหาอุปราช ภายหลังเป็นงุยอ๋องอยู่เมืองฮูโต๋ แบ่งแผ่นดินฮั่นกึ่งหนึ่ง เหตุท่านมิได้คิดกบฏ ต่อถึงบุตรท่านเป็นกษัตริย์จึงตั้งท่านเป็นบูเต้เป็นการตอบแทน

ฮันอ๋องนั้นจงไปเกิดในวงศ์ฮั่นเป็นพระเจ้าเหี้ยนเต้ แต่ในชาตินั้นอย่าให้มีความสุข ให้โจโฉข่มเหงอยู่เสมอเป็นนิจ เป็นการใช้ชาติซึ่งมิได้มีความเมตตาแก่ขุนนางทั้งปวง นางลิเฮานั้นจงไปเกิดที่บ้านแซ่ฮก เป็นมเหสีของพระเจ้าเหี้ยนเต้ ภายหลังให้โจโฉเอาผ้ารัดคอตายแล้วฆ่าเสียสามชั่วโคตร เป็นการใช้ชาติซึ่งฆ่าฮั่นสินสามชั่วโคตรนั้น

แล้วเรียกเสียวโหเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดเป็นเอียวสิว ชื่อครูตั้ง แตกโจ เป็นที่สมุห์บัญชีของโจโฉ ภายหลังให้โจโฉฆ่าเสีย เป็นการใช้ชาติ เรียกเซียกองตู่เข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดที่ตำบลซัวจ๋วนชื่อ ลี้แปะเฉีย ภายหลังโจโฉเอาไปใช้แล้วฆ่าเสีย เป็นการใช้ชาติซึ่งกล่าวโทษฮั่นสิน

แล้วเรียกหยินโปเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดที่เมืองกังตั๋งเป็นบุตรซุ่นเกียนชื่อ ซุ่นกวน ชื่อครูตั้ง ตองบอง ได้ครองราชสมบัติในเมืองกังตั๋ง มีเมืองโทเก้าหัวเมือง เมืองตรีแปดสิบหัวเมือง เป็นการตอบแทนเมื่อชาติก่อนท่านได้ความลำบากได้ครองราชย์

แพอวดเกิดเป็นเล่าปี่ ฮังอี๋เกิดเป็นกวนอู ฮวนโกยเกิดเป็นเตียวหุย

แล้วเรียกแพอวดเข้ามาแล้วว่า ท่านจงไปเกิดที่ตำบลตกกุ๋น ที่บ้านมีต้นหม่อน เป็นบุตรเล่าเหงชื่อ เล่าปี่ ชื่อครูตั้ง เฮียนแตก จงตั้งตัวเป็นกษัตริย์ เป็นที่นับถือแก่คนทั้งหลาย เป็นการตอบแทนด้วยชาติก่อนท่านมิได้คิดคดทรยศผู้ใด แล้วเรียกลีกู่เข้ามาว่า ท่านไม่ควรจะช่วยนางลิเฮาทำการทุจริต เปรียบเหมือนเอาปีกมาใส่ให้กับเสือ จงไปเกิดที่ตำบลสานฉวน เป็นภรรยาเล่าอ๋าน ภายหลังให้เล่าอ๋านฆ่าเอาเนื้อมาต้มให้เล่าปี่กิน เป็นการใช้ชาติ

ฝ่ายแพอวดจึงว่า ท่านจัดการดังนี้ก็สมควรอยู่แล้ว แต่ทว่า ท่านจะให้ข้าพเจ้าไปเป็นเจ้าเมืองเสฉวน นั้น จะคิดสู้รับกับเมืองกังตั๋ง เมืองฮูโต๋ เห็นจะเหลือกำลังเป็นแน่แท้ สุมาตองสองจึงว่า ท่านอย่าวิตกเลย แล้วเรียกยงเทียดเข้ามาว่า ท่านก็เป็นคนฉลาดอาจจะรู้การณ์ล่วงหน้าได้ จงเป็นเกิดเป็นแซ่ บัง ชื่อ ทอง ชื่อครูตั้ง ซูหงวน ฉายา อาจารย์ฮองซู เป็นที่ปรึกษาฝ่ายซ้ายของเล่าปี่แล้วไปตายที่ตำบลลกหองโห เป็นการใช้ชาติ

แล้วเรียกฟัมแจ้งเข้ามาว่า ท่านก็มีสติปัญญาหาผู้เปรียบโดยยาก จงไปเกิดที่เมืองลงเสีย แซ่ จูกัด ชื่อ เหลียง ชื่อครูตั้ง ขงเบ้ง ฉายา อาจารย์ฮกหลง เป็นที่ปรึกษาฝ่ายขวาของเล่าปี่จน สิ้นชีวิต อย่าได้คิดทรยศต่อเจ้า เป็นการตอบแทน แล้วเรียกตันแผงเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดเป็นจิวยี่ ชื่อครูตั้ง คงกึน เป็นผู้สำเร็จราชการเมืองกังตั๋ง ภายหลังต้องอุบายของขงเบ้งอาเจียนเป็น โลหิตตายที่ตำบลปาขิว เป็นการใช้ชาติ แล้วเรียกงูจูกี๋เข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดเป็นแซ่ ม้า ชื่อ เจก ชื่อครูตั้ง อิวเสียง เป็นทหารเล่าปี่ ภายหลังให้ขงเบ้งฆ่าเสีย เป็นการใช้ชาติ

แล้วเรียกฮวนโกยเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดที่เมืองหวนเอี๋ยนชื่อ เตียวหุย ชื่อครูตั้ง เอ๊กเต็ก ฮังอี๋จงไปเกิดที่เมืองโอตั๋ง ชื่อ กวนอู ชื่อครูตั้ง หุนต๋อง ท่านทั้งสองจงมีกำลังและฝีมือให้เข้มแข็ง แล้วไปสาบานเป็นพี่น้องกับเล่าปี่ที่สวนยี่โถเป็นการตอบแทน แต่ม้าเฮกลองขูซึ่งกระโดดน้ำตายนั้นจงไปเกิดเป็นม้าเซกเทาสำหรับให้กวนอูขี่ ทำศึกสงคราม แต่ฮังอี๋ชาติก่อนได้ฆ่าพระเจ้างีเต้กับจูเองเต้ ไปเกิดเป็นแซ่ ลก ชื่อ ซุน ชื่อครูตั้ง เป็นเหงียน ท่านทั้งสองจงเป็นทหารเอกอยู่เมืองกัง ตั๋ง ฝ่ายฮังอี๋จึงว่า ทหารของข้าพเจ้าอีกสองคน จิวหลัน หนึ่ง ฮวนฌ้อ หนึ่ง ได้ติดตามจนตายในกลางศึก ข้าพเจ้ายังมีความเสียดายอยู่ ขอไต้อ๋องจงได้โปรดด้วยเถิด

สุมาตองสองจึงเรียกคนทั้งสองเข้ามา แล้วให้จิวหลันไปเกิดเป็นจิวฉอง ให้ฮวนฌ้อไปเกิดเป็นกวนเป๋ง เป็นทหารกวนอู กวนอูนั้นเป็นผู้มีสัตย์ ถ้าสิ้นชีวิตแล้วจงไปเป็นเทพารักษ์ แล้วเรียกหางเป๊กเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดเป็นงันเหลียงเถิด บองซีนั้นจงไปเกิดเป็นบุนทิว ภายหลังให้กวนอูฆ่าเสียทั้งสองคน เป็นการใช้ชาติ

แล้วเรียกสิมาถองเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดเป็นลิหยง เอียวซินไปเกิดเป็นเบียนซี อองจีจงไปเกิดเป็นอองเซก ลิเซงจงไปเกิดเป็นหันฮก ฮาก๋องจงไปเกิดเป็นขงซิว อาบู๊จงไปเกิดเป็นจิ๋นเตก เมื่อกวนอูข้ามห้าด่านได้ฆ่าทหารทั้ง หกเสีย เป็นการใช้ชาติเขา แล้วเรียกเตงก๋องเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดที่ตำบลไหสานชื่อ อิกิม ชื่อครูตั้ง บุนเจก ภายหลังต้องน้ำท่วมแล้วกวนอูจับไป ขังคุกไว้ เป็นการใช้ชาติ แล้วเรียกบินจู๋เข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดที่ตำบลม้าอินชื่อ เตียวเหลียว ชื่อครูตั้ง บุนอ๋วน ภายหลังโจโฉจับท่านไปได้แล้วจะฆ่าท่านเสีย กวนอูขอไว้เป็นการตอบแทน

แล้วเรียกกีสินเข้ามาสั่งว่า ท่านจงไปเกิดที่ตำบลเสียงสานชื่อ เตียวยุน ชื่อครูตั้ง จูหลง เป็นทหารเอกที่เมืองเสฉวน จะยกทัพไปตีที่ตำบลใดก็มีชัยชนะทุกครั้ง จะตายก็โดยปกติ เป็นการตอบแทนเมื่อชาติก่อนท่านได้รับความลำบากมาก

แล้วเรียกเซกซีเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดเป็นภรรยาหลวงเล่าปี่ ยูอีไปเกิดเป็นอาเต๋าได้ครองราชสมบัติเป็นสุขอยู่สี่สิบปีเศษ นางลิซีจงไปเกิดเป็นภรรยาหลวงซุ่นกวน ฮวนซันอ๋องไปเกิดเป็นซุ่นเหลียงลูกสุดท้องซุ่นกวนและได้เป็นกษัตริย์ต่อจาก ซุ่นกวน

แล้วเรียกลองโจเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดที่ตำบลโบเหลงชื่อ ม้าเฉียว ชื่อครูตั้ง เผงซี กับพวกทหารซึ่งจมน้ำตายจงไปเกิดเป็นทหารเมืองเสงเหลียง ภายหลังตีทัพโจโฉแตกที่ตำบลด่านตองก๋วนจนถึงแก่ตัดหนวดทิ้งเสื้อเกราะ เสีย นั้น เป็นการใช้ชาติ แล้วเรียกเตียนก๋องเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดเป็นโจรชื่อ เตียวหงุน เที่ยวหากินแต่เวลากลางคืน ภายหลังฆ่าบิดาและครอบครัวของโจโฉเสียที่กลางทาง เป็นการใช้ชาติ

แล้วเรียกเล่าอิ๊ว หนึ่ง เล่าโขย หนึ่ง แล้วว่า ท่านจงไปเกิดในวงศ์ตระกูลฮั่น เล่าอิ๊วเป็นเล่าเปี้ยว ชื่อครูตั้ง เกงเสง ครองเมืองเกงจิว ตั้งตัวเป็นเสงบูหอ เล่าโขยนั้นเป็นเล่าเจียง ชื่อครูตั้ง กุยหยก ครองเมืองเสฉวน มีเมืองขึ้นสี่สิบเอ็ดหัวเมือง แล้วตั้งตัวเป็นจิ๋นบูหอเป็นการตอบแทน

แล้วจึงเรียกลิสอก หนึ่ง ลิซาน หนึ่ง ลิฮับ หนึ่ง เข้ามาว่า ท่านเป็นคนทรยศต่อเจ้า จงไปเกิดเป็นม้าสำหรับให้คนทั้งหลายขี่ เป็นการใช้ชาติที่ใจชั่ว ฝ่ายทูตนรกทั้งหลายพร้อมกันเห็นชอบด้วย สุมาตองสองจึงเรียกนางเพียวโบเข้ามาว่า ชาติก่อนท่านได้ให้อาหารฮั่นสินกิน จงไปเกิดเป็นบุตรสาวซัวหยงชื่อ ต่ำ ชื่อครูตั้ง นางบุนกี๋ ภายหลังโจโฉไปพบเข้าแล้วให้ทองคำแก่ท่านพันตำลึงเป็นการตอบแทน

ในขณะนั้น พนักงานผู้หนึ่งจึงบอกแก่สุมาตองสองว่า ขอไต้อ๋องจงโปรดชำระความอีกข้อหนึ่งเถิด หางเหลียงเป็นโจทก์ เจียงหำ หนึ่ง ตังอี หนึ่ง สุมาหิน หนึ่ง เป็นจำเลย

สุมาตองสองจึงเรียกหางเหลียงเข้ามา ว่า ท่านก็เป็นอาของฌ้อปาอ๋อง จงไปเกิดเป็นเกียงอุย เจียงหำไปเกิดเป็นจงโหย ตังกีไปเกิดเป็นเตงงาย สุมาหินไปเกิดเป็นตงเต็ง ภายหลังตายด้วยฝีมือเกียงอุยทั้งสามคน เป็นการใช้ชาติ

หลี่ปู่เหว่ยเกิดเป็นลิโป้ จูเจ้ง(จิ๋นซีฮ่องเต้) เกิดเป็นตั้งโต๊ะ

ครั้นชำระราชการเสร็จแล้วก็พอได้ยินเสียงไก่ขันเป็นเวลาเช้ามืด สุมาตองสองจึงลุกขึ้นจากที่ว่าราชการ แล้วเอาคำทั้งสิ้นเสนอพระยายม พระยายมก็สรรเสริญว่า มนุษย์ผู้นี้มีสติปัญญาโดยแท้ ในขณะนั้น มีปิศาจผู้หนึ่งร้องเสียงอันดังว่า ท่านจัดการดังนี้ก็ย่อมเป็นที่สรรเสริญทั้งสี่ทิศ คดีของข้าพเจ้าข้อหนึ่งบุตรประหารชีวิตบิดา ขอท่านจงช่วยชำระให้ข้าพเจ้าด้วยเถิด

สุมาตองสองจึงถามว่า ปิศาจนี้คือผู้ใด ปิศาจจึงบอกว่า ข้าพเจ้าชื่อ ลี่ปู้เหว่ย เป็นขุนนางที่บุนสิ่นเหอ อยู่เมืองจิ๋น สุมาตองสองจึงว่า เทวบัญชากำหนดให้ชำระแต่ในเวลาคืนหนึ่ง บัดนี้ ก็พ้นกำหนดเสียแล้ว เรารับชำระให้ไม่ได้ ฝ่ายพระยายมจึงว่า ความเรื่องนี้ขอท่านจงโปรดชำระให้สำเร็จด้วยเถิด สุมาตองสองจึงเรียกโจทก์แลจำเลยเข้ามาพร้อมด้วยกัน และลี่ปู้เหว่ยจึงให้การว่า เมื่ออิหยินไปเป็นตัวจำนำอยู่เมืองเตียว ข้าพเจ้ามีความสงสาร จึงยกจูกี๋ซึ่งเป็นภรรยาของข้าพเจ้าให้เป็นภรรยาอิหยิน แต่นางนั้นมีครรภ์ได้สองเดือน ไปอยู่กับอิหยินสิบเดือนจึงคลอดจูเจ้ง แล้วอิหยินจึงสัญญาว่า ถ้าช่วยคิดอุบายให้กลับไปเมืองจิ๋นได้ จะแบ่งราชสมบัติให้กึ่งหนึ่ง ข้าพเจ้าจึงคิดอุบายพาอิหยินกลับไปเมืองจิ๋น อิหยินได้ครองราชสมบัติ จึงตั้งข้าพเจ้าเป็นขุนนางที่บุนสิ่นหอ ภายหลังอิหยินสิ้นพระชนม์ จูเจ้งก็ครองราชสมบัติตั้งตัวเป็นจิ๋นซีฮ่องเต้ ฝ่ายนางจูกี๋ มารดาจูเจ้ง ก็มีใจกำเริบในการประเวณี ข้าพเจ้าจึงให้เล่าไอเข้าไปปฏิบัติ ภายหลังจูเจ้งทราบความก็โกรธข้าพเจ้านัก จึงให้สุรายาพิษข้าพเจ้ากินจนสิ้นชีวิต ทำการดังนี้ควรแล้วฤๅ

ฝ่ายจูเจ้งได้ฟังดังนั้นแล้วก็มิได้ตอบประการใดนั่งนิ่ง เล่าไอจึงให้การว่า ลี่ปู้เหว่ยได้ไปทำการประเวณีกับนางจูฮองเฮาแล้วกลัวความผิดจะถึงตัว จึงเอาข้าพเจ้ามาแปลงเป็นขันทีให้เข้าไปปรนนิบัตินางจูฮองเฮา ครั้นภายหลัง พระเจ้าจิ๋นซีฮ่องเต้ทราบความก็กริ้ว จึงให้ประหารชีวิตข้าพเจ้าเสียสามชั่วโคตร ขอท่านจงโปรดชำระให้ข้าพเจ้าด้วยเถิด

สุมาตองสองจึงเรียกลี่ปู้เหว่ยเข้า มาว่า ท่านมีคุณต่ออิหยินเป็นอันมาก จงไปเกิดเป็นลิโป้ ชื่อครูตั้ง ฮองเสี้ยน จงมีกำลังแลฝีมือให้เข้มแข็ง แล้วเรียกจูเจ้งเข้ามาว่า ท่านก็เป็นบุตรของลี่ปู้เหว่ย จงไปเกิดเป็นตั้งโต๊ะ ชื่อครูตั้ง ตองเอ๋ง ภายหลังให้ลิโป้ผู้บุตรเลี้ยงฆ่าเสีย เป็นการใช้ชาติ เล่าไอจงไปเกิดเป็นอองอุ่น ขุนนางที่ไตซูต๋อฝ่ายกรมนาเป็นการตอบแทน นางจูกี๋ทำความชั่วจงไปเกิดเป็นบุตรทาส ให้อองอุ่นเลี้ยงเป็นบุตรชื่อ เตียวเสี้ยน แล้วอองอุ่นยกให้เป็นภรรยาลิโป้ ภายหลังจึงยกให้ตั้งโต๊ะ

ฝ่ายสุมาตองสองครั้นชำระราชการเสร็จแล้ว จึงเอาคำตัดสินส่งให้พระยายม พระยายมก็นำขึ้นถวายต่อเง็กเซียนฮ่องเต้ เง็กเซียนฮ่องเต้จึงรับมาทอดพระเนตรแล้วตรัสชมสุมาตองสองว่า ความถึงสามร้อยปีเศษแล้วชำระคืนหนึ่ง ก็สำเร็จโดยยุติธรรม สมควรเป็นผู้มีสติปัญญาโดยแท้ แต่ชาตินี้ยังไม่มีโอกาส ชาติหน้าจงไปเกิดเป็นสุมาอี้ ชื่อครูตั้ง ตงตัด ภายหลังรวบรวมแผ่นดินสามก๊กเปลี่ยนนามเป็นแผ่นดินจิ้นสืบตระกูลไปชั่วบุตร หลาน แต่ฮั่นสินซึ่งไปเกิดเป็นโจโฉ ถึงจะมีบุตรหลาน ก็ต้องให้แซ่สุมาล้างผลาญ

ตรัสดังนั้นแล้วจึงมีเทวบัญชาให้สุมาตองสองกลับไปเมืองมนุษย์ พระยายมจึงเชิญสุมาตองสองเสพสุราอยู่ สุมาตองสองขัดไม่ได้ก็รับเอาถ้วยสุรามากินแล้วลาพระยายม พระยายมให้ทูตในเมืองนรกทั้งสองมาส่ง ครั้นถึงก็พอตกใจตื่นจึงรู้ว่า นิมิตฝัน แล้วบอกเล่าให้คนทั้งหลายฟัง จึงมีผู้จดหมายถ้อยคำไว้จนทุกวันนี้ จะจริงแลเท็จอยู่กับผู้เล่า

เรื่องสามก๊กอิ๋น จบแต่เท่านี้

เว็บไซต์ที่ควรเข้าไปค้นหาเพิ่มเติม
• สามก๊กอิ๋น - วิกิซอร์ซ
• Stories old and new : a Ming dynasty collection