เมื่อฉันเป็นผู้ป่วยจิตเวช
อย่าเพิ่งตกใจ ดิฉันไม่ได้เป็นผู้ป่วยนะคะ แต่แค่แสดงสมมุติเฉยๆค่าาา ^__________^
อาทิตย์นี้เริ่มต้นวันจันทร์ด้วยการแสดงบทบาทสมมุติ ในคาบเรียนกิจกรรมบำบัดเพื่อสุขภาพจิตค่าา
เริ่มต้นด้วยการเลือกหมายเลขที่ชอบจากอาจารย์ เพื่อทราบว่าวันนี้เราต้องแสดงเป็นอะไร??
เลือกหมายเลข8ค่าาา วันนี้รับบทเป็นผู้ป่วยจิตเภท(Schizophrenia) "พูดไม่ตรงประเด็น พูดเสียงดัง อารมณ์หงุดหงิด" >//<
กิจกรรมที่ผู้ป่วยอย่างดิฉันต้องทำวันนี้คือกิจกรรมการทำบัวลอยค่าาา
ซึ่งกิจกรรมนี้ทำร่วมกับเพื่อนๆที่ต้องแสดงเป็นผู้ป่วยมาเข้ากลุ่มนี้อีก5คนด้วยกัน และมีเพื่อนๆอีก3คนเป็นผู้นำกิจกรรม โดยมีผู้นำ ผู้ช่วยผู้นำ และผู้สังเกตการณ์ โดยในวันนี้แบ่งเป็น2กลุ่มกิจกรรมAและB (กิจกรรมบัวลอยเป็นกลุ่มAนะคะ)
เริ่มต้นด้วยการเทแป้งข้าวเจ้ากับน้ำเปล่าผสมกัน แล้วขยำให้เนื้อเข้ากัน หลังจากนั้นก็ปั้นเป็นลูกบัวลอยอันเล็กๆ
แล้วนำไปต้มกับน้ำกะทิ แค่นี้ก็เสร็จเรียบร้อยแล้วค่าา แต่วันนี้บัวลอยไม่สุก และอาจจเค็มไปนิดดดดนึง เพราะ....ฮี่ๆ
ปล.ไม่ได้ถ่ายรูปมานะค้า
ขณะทำกิจกรรมก็ต้องแสดงถามบทบาทที่แต่ละคนได้รับ บางคนได้รับบทเคยใช้สารเสพติด ทำให้หูแว่ว บางคนเป็นผู้ป่วยสมองเสื่อม บางคนเป็นโรคจิตเภทอย่างเช่นดิฉัน เป็นต้น ซึ่งต้องขอชื่นชมเพื่อนๆเลยว่าแสดงกันได้ดีมากค่ะ^^
หลังจากจบกิจกรรมแล้วอาจารย์ก็ได้ให้พูดแสดงความรู้สึกเกี่ยวกับวิชาจิตเวช ซึ่งความรู้สึกสำหรับวิชานี้คือ
"ก่อนหน้านี้(น่าจะประมาณมัธยมปลาย)...ฉันอยากเรียนวิชานี้มาก ฉันรู้สึกว่ามันยากและท้าทาย เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะมองคนเพียงครั้งแรกแล้วจะรู้จักเขาเป็นอย่างดี ทุกคนมีเรื่องราว มีที่มาที่ไป มีความทรงจำ มีอดีตที่ต่างกัน ประกอบกับการที่มีญาติใกล้ชิดเป็นโรควิตกกังวล เนื่องจากสูญเสียคนรักไป ทำให้เขาหวงและห่วงลูกหลานมาก ซึ่งทุกวันนี้ต้องกินยาตลอดไม่ให้ขาด ทำให้ฉันรู้สึกว่าผู้ป่วยแบบนี้เขาน่าสงสาร เขามีความคิด มีจิตใจที่คอยขัดขวางการใช้ชีวิตของเขา ตั้งแต่ฉันจำความได้จนกระทั่งตอนนี้ฉันก็คอยดูแลเขามาตลอด พยายามเข้าใจ พยายามอดทนและไม่ใส่ใจกับบางอย่างที่ฉันก็รู้ว่ามันไม่ใช่ความจริง มันจึงทำให้ฉันคิดว่าแม้กระทั่งคนในครอบครัว เรายังทนได้ แล้วผู้ป่วยที่มีระยะห่างระหว่างกันมากขึ้นอีก ทั้งความเกรงใจประกอบกับการที่เราต้องให้เกียรติเขา จะนำไปสู่การอดทนที่มากขึ้นได้ และสิ่งหนึ่งที่ฉันเข้าใจเป็นอย่างดี สิ่งที่ยากที่สุดคือการเข้าใจเขา การยอมรับเขา และสิ่งสุดท้ายที่ไม่ว่าใครก็ตามทำได้ยากเหลือเกินนั่นคือ การปล่อยวาง"
เก็บรูประหว่างการทำกิจกรรมมาฝากค่ะ ภาพนี้เป็นกิจกรรมกลุ่มBค่าาาา กำลังเล่นเกมการ์ดกันอยู่เลย
ความเห็น (4)
-สวัสดีครับ..
-ตามมาให้กำลังใจครับ....
หน้าตาดีมาก ทั้งเจ้าของบันทึกและบัวลอยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
บัวลอยน่ากินมากๆเลย
มาเขียนบ่อยๆนะครับ
เพชรน้ำหนึ่ง Bright Lily ขจิต ฝอยทอง ขอบคุณมากๆเลยค่ะ^________________^