จากจุดเริ่มต้นของการได้เป็นน้องค่ายเมื่อสมัยยังอยู่ปี 1 ความรู้สึกตอนนั้นจำได้เลยว่า อยากไปออกค่ายมากๆ เลยตัดสินใจสมัครไปค่ายๆหนึ่ง ซึ่งรู้จักมาจากพี่คนหนึ่งในคณะ ตัดสินใจไม่ได้ชวนเพื่อนไปด้วยเลย โทรไปหาพี่ และส่งใบสมัครฉายเดี่ยวไปคนเดียว และตอนนั้นคือ หมดเขตส่งใบสมัครแล้ว ต้องแอบเอาไปใส่ล็อคเกอร์พี่ 5555 (เรียกว่า เป็นเด็กเส้นเลยทีเดียว)
และนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นเล็กๆที่ทำให้ดิฉันได้ไปออกค่าย ที่จังหวัดชัยภูมิ ดินแดนแห่งทุ่งดอกกระเจียว ตลอดทั้งค่ายดิฉันมีความสุขมากกับการได้ไปค่ายในครั้งนี้ โดยค่ายจะเน้น กิจกรรม 5 สคือ สร้าง สอน สาธารณสุข ศึกษาและสันทนาการ ดิฉันได้มีโอกาสทำอะไรหลายๆอย่างที่ไม่เคยทำ อย่างเช่น ในงานสร้างดิฉันได้ฉาบปูน ผสมปูน วัดระดับพื้น เลื่อยไม้ทำสามเกลอ โบกปูน งานสอนดิฉันได้สอนเด็กที่โรงเรียน ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วเป็นคนไม่ชอบเด็กมากๆ 555 แต่ก็เป็นงานที่ท้าทายและสนุกมาก งานสาธารณสุขดิฉันได้มีโอกาสทำงานส่วนต้อนรับชาวบ้านที่มาตรวจสุขภาพ แสดงละครให้ความรู้เกี่ยวกับสุขภาพ งานศึกษา ดิฉันได้มีโอกาสออกไปดูการเลี้ยงหมู และอื่นๆอีกมากมาย ความสนุกของการออกไปศึกษา คือ ได้ของกินกลับมาจากการศึกษามากมาย ไม่ว่าจะเป็น กล้วย ปลา และอื่นอีกเยอะ ที่พี่ๆชาวค่ายช่วยกันขอกลับ และความใจดีของคนในหมู่บ้าน ^^ งานสันทนาการ งานนี้ดิฉันไม่ค่อยถนัดในการนำเพลง แต่ถนัดกับการเต้นตาม 555
นอกจากนั้น ดิฉันได้มีโอกาสไปนอนบ้านชาวบ้าน ซึ่งให้การต้อนรับดีมาก เหมือนเราเป็นลูกหลานคนหนึ่ง ซึ่งดิฉันรู้สึกอบอุ่นมาก เมื่อเวลาค่ายล่วงเลยผ่านไป จนถึงวันสุดท้ายที่ต้องกลับ มีพิธีบายศรีผูกข้อมือ และพิธีเทียนของชมรม เป็นวันที่รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่พี่ๆ เพื่อนๆชมรมนี้มีให้กัน
" จากที่เราไม่เคยได้รู้จักกัน กลายเป็นคนที่รู้สึกผูกพันและคุ้นเคย และกลายมาเป็นครอบครัวเดียวกัน ครอบครัวชนบท "
จุดเริ่มต้นของ..."การให้"...ขออย่าให้สิ้นสุด...จงทำสิ่งนี้ต่อไป...