หมอของยาย.......
ถ้าบนโต๊ะทำงาน และในลิ้นชักทำงานเต็มไปด้วยฟันปลอม แต่มีคนไข้ฟันเน่าจากฟันปลอมหมอเถื่อนมาให้รื้อและดำเนินการแก้ไขทุกวัน วันที่ 23 สิงหาคมที่ผ่านมามีหน่วยทันตกรรมที่วัดหัวควนตก ภาพชาวบ้านนั่งที่พื้นดินรอทำฟันปลุกจิตวิญญาณแห่งความเป็นหมอในตัวผม ผมรู้สึกเหมือนตอนสมัยเป็นนักเรียนอีกครั้ง อาจารย์ที่ผมรักมากเคยบอกให้ผมเดินไปดูว่าคนไข้มารอเราตอนไหน เพราะฉะนั้นตอนรักษาคนไข้ให้ทำอย่างดีและเต็มความสามารถ แต่อาจารย์จะรู้ไหมครับว่าที่นี่ห่างจากโรงพยาบาลรัฐเพียงสิบห้านาที แต่มีหมอฟันเถื่อนมาทำฟันปลอมถึงในวัด ฟันปลอมเถื่อนที่วางทับบนตอฟันหมดทั้งปาก ซึ่งใช้งานไม่ได้ตั้งแต่แรก ตอนนี้เริ่มทำให้เหงือกและฟันเน่า แก้มบวม กินอาหารไม่ได้ เจ็บปวดทุกข์ทรมานมาร่วทอาทิตย์ ผมตัดสินใจรื้อฟันปลอมเถื่อนอันแสนแพงชุดละหนึ่งหมื่นบาทไปสองชุด เจ้าของเป็นคุณตาอายุเจ็ดสิบหก และพระภิกษุชราอายุเกือบแปดสิบปี ผมตั้งใจว่าหลังจากนี้ผู้สูงอายุที่นี่จะมีโอกาสได้ใช้ฟันเทียมที่ดี มีคุณภาพ สวยงาม และใช้งานได้จริงเสียที
ตั้งแต่ผมย้ายมาอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนี้ ซึ่งเป็นโรงพยาบาลที่ไกลสุดของจังหวัด การเดินทางลำบาก มีรถประจำเพียงเที่ยวเดียว ปัญหาทางสุขภาพช่องปากในทุกกลุ่มวัยมีมาก และยิ่งมีมากในกลุ่มวัยเด็กก่อนเกณฑ์ เด็กในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ซึ่งทางฝ่ายได้ออกทันตกรรมเชิงรุกในทุกกลุ่มวัย ออกให้สุขศึกษา .....ในกลุ่มผู้สูงอายุทาฟลูอออไรด์วานิช ติดตามการแปรงฟันที่ถูกวิธี โดยมี อสม.ทางทันตกรรมเป็นตัวช่วย และมีเครือข่ายองค์ชุมชนให้การสนับสนุน แล้วยังต้องมาตั้งรับในโรงพยาบาล พวกเราทำงานกันหนักมาก วันๆแทบไม่ได้เงยหัว ก้มหน้าเพ่งมองแต่ช่องปาก แต่พวกเราชาวทันตกรรมก็มุ่งมั่นทำงานทั้งรุกและรับกันเต็มที่ แม้งานหนักสิ่งที่มาหล่อเลี้ยงเป็นแรงใจจากผู้ใช้บริการ ที่ชื่นชมติดตามมาใช้บริการ
การได้ทำหน้าที่หมอในแต่ละวันเป็นความสุขอย่างหนึ่งของผม ผมขับรถวันละกว่าหกสิบกิโลไปให้ทันเวลาราชการ ตรวจรักษาคนไข้อย่างสุดความสามารถ ทำการรักษาด้วยความรู้และความตั้งใจมาตลอดตอนรับราชการที่รพ.ที่ติดถนนใหญ่ผมมักเข้าใจไปเองว่า เราเป็นหมอที่มาหาง่าย คุณครูที่สอนเราตอนเด็กๆจึงมาทำฟันกับเรา ตอนนี้อยู่ในที่ห่างจากตัวเมืองมากที่สุด อาจารย์ยังมาทำฟันกับเรา " ครูตั้งใจมาหาเธอ พอทำฟันกับเธอแล้วครูไม่เคยทำฟันกับหมอคนไหนเลย ทำดีเข้าไว้ลูกครูทุกๆคนที่มาหาลูกพูดตรงกันว่า ลูกทำดีมากๆ ไม่งั้นพวกครูไม่ขับรถเกือบร้อยกิโลมาหรอก ครูมาทุกครั้งเห็นลูกไม่เคยว่างเลย ลูกไม่เหนื่อยหรือ" ขอบคุณที่เชื่อมั่นในผม ขอบคุณที่เห็นความตั้งใจดีในการทำงานของผม ขอบคุณที่ทำให้ผมเห็นว่าการทำดีของผมไม่ใช่สิ่งที่ไร้ค่า ขอบคุณอาจารย์ทุกคนที่รักและเลือกให้ผมดูแลมาตลอดครับ
ในหนึ่งอาทิตย์คุณยายมาถอนฟันทุกวันจนผมถอนฟันที่โยกหมดทั้งหกซี่ คุณยายขอนัดทำฟันปลอม วันนี้คุณยายแต่งตัวสวยมารอก่อนบ่ายโมง ผมอธิบายขั้นตอนการทำฟันปลอมทีละขั้นหาภาพและตัวอย่างในขั้นตอนต่า่งๆมาประกอบ คุณยายนั่งฟังอย่างสนใจ พยักหน้าตามเป็นระยะ หลังจากพิมพ์ปากทำแบบฟันในขั้นตอนแรกเสร็จ ผมยื่นใบนัดครั้งต่อไปให้คุณยาย คุณยายถามย้ำวันที่และเวลาจนแน่ใจ ก่อนกลับคุณยายล้วงเข้าใปในกระเป๋าเสื้อ หยิบห่อกระดาษรัดยางยื่นให้ผม "ยายให้ลูกหมอ" ผมรับห่อกระดาษมาแกะดู มีธนบัตรใบละ 20 บาท 40 ใบ ใบละ 50 บาท สี่ใบ รวมทั้งสิ้นเป็นเงิน 1000 บาท "ยายอยากมีฟันปลอม ยายเก็บเงินมาสามปี จากการขายผักข้างรั้ว เล็กๆน้อยๆ หมอจำยายได้ไหม ยายเคยไปถามเรื่องทำฟันปลอมกับหมอที่คลินิค" ผมจำยายได้ครับ และจำได้ว่าผมบอกยายว่าให้ยายมาทำฟันปลอมที่โรงพยาบาลผมจะตั้งใจทำฟันยายให้สามารถใช้งานได้ดี สวย และเสร็จเร็วที่สุด ผมยื่นธนบัตรทั้งหมดคืนให้คุณยาย "แล้วหมอจะได้อะไร" คุณยายครับ ความรู้สึกดีๆๆที่มาพร้อมกับเงินหนึ่งพันบาท คือ มงคลสูงสุดที่ยายยื่นให้ผมแล้วนะครับ
ผมเคยถามอาจารย์หมอที่ผมรัก ผมต้องจำตรงไหน "เธอต้องจำทั้งหมด และนำทั้งหมดไปใช้ดูแลคนไข้ เพราะเราไม่สามารถเลือกตรวจ วินิจฉัย ให้การรักษาคนไข้เท่าที่เรารู้ได้ เขาเลือกให้เราดูแลชีวิต เพราะเขามั่นใจเรา อย่าทำลายชีวิต และความเชื่อใจของเขาเพียงเพราะความไม่รู้ เบื่อ ขี้เกียจ รำคาญ ของเรา ครูไม่ได้หวังให้เธอเป็นหมอที่เก่งที่สุด จำแม่นที่สุดแต่ครูอยากเห็นเธอเป็นหมอที่ดูแลคนไข้อย่างเต็มกำลังความรู้ ความสามารถ ถูกต้อง แม่นยำ และอยากเห็นเธอหาความรู้และวิทยาการใหม่ๆ อยู่เสมอ"
อาจารย์ครับ ผมสัญญาว่าจะรักษาคนไข้อย่างเต็มกำลังความสามารถด้วยความรู้ ความละเอียดรอบคอบ สติระลึกมั่น ความเอาใจใส่ ผมจำแววตาคนไข้ที่รอผมได้ ผมจำความรู้สึกดีๆๆเช่นนั้นได้เสมอ จำได้แม้กระทั่งมีคุณตาคุณยายกลุ่มหนึ่งถอนฟันที่ไม่สามารถเก็บได้ทั้งหมดกับผม แล้วรอทำฟันกับผมในโรงพยาบาล จะให้ไปทำที่อื่นหรือท่านอื่นก็ไม่ไป "ไม่เป็นไร ยายไม่รีบ ยายรอหมอของยาย" ขอบคุณครับที่รับผมเป็นคนในครอบครัว ขอบคุณครับที่รับผมเป็นหมอของยาย........
เรื่องเล่าจากหมอฟัน ทพ.ธนารัตน์ เรืองสุข 1 พย. 56
ความเห็น (14)
-สวัสดีครับ
-ขอบคุณเรื่องเล่าจากหมอฟัน..ในบันทึกนี้ครับ....
-ขอบคุณครับ
สลามค่ะ
สบายดีนะคะ
ตอนนี้ฟันเริ่มมีปัญหา...จะรีบปรึกษาคุณหมอฟันโดยด่วนแล้วละ่
อ่านแล้วไม่รู้ว่าหนูเป็นอะไร
น้ำตาซึม ๆ
จะมีคนรักหมอฟันเพิ่มขึ้น
ขอบคุณ คุณเพชร..
ช่วงนี้งานเยอะ ห่างหายไปบ้างในบางเวลา
ก็หยิบเรื่องเล่าของคุณหมอ มาให้อ่านกัน
สลาม ครูมีนา ไม่ได้แวะมาหากันนาน
แต่ยังสบายดีกันอยู่
เรื่องสุขภาพช่องปาก ก็เป็นปัญญาเพราะใช้ฟันชุดที่ สองจึงต้องค่อยๆเคี้ยว
บอกตรงๆ ว่ารู้สึกได้ค่ะ ........
หายไปหลายวันนะจ๊ะลุงวอ คิดถึงอยู่จ้ะ
สวัสดีน้องกล้วยไข่
จากกันวันนั้นก็มีงานหลายงาน จึงไม่ได้แวะเข้าบ้านโกว์
มาปากพะยูนแล้วมีอะไรแนะนำก็ยินดีครับจะได้ปรับปรุง
เรียน ท่าน ผอ. ครูของหมอฟันเขาติดใจฝีมือ ลูกศิษย์ เขาตามมาทำฟันเดินทางตั้ง 100 กม.จากจังหวัด
เรียนน้อง อร
เรื่องทางทันตกรรม เจ้าหน้าทางสาธารณสุข เขาพูดกันน้อย
เพราะไปรณรงค์เรื่องอื่นจนลืมเรื่องทันต์ ทั้งๆที่ช่องทางนำโรคเข้าสู่ร่างกายที่สำคัญคือปาก
สวัสดีน้องมะเดื่อ คิดถึงเหมือนกัน หลายคนบ่นถึงตอนมาเที่ยวปากพะยูน
วันนี้ได้เข้ามาเยี่ยมและพบสิ่งที่ถูกใจมาก
เพราะตอนนี้ ได้ไปทำพิมพ์ปากทำฟันปลอม
ที่ ร.พ.บางแก้วไว้แล้ว พอเจอบันทึกนี้ทำให้
นึกถึงหมอฟันที่ ร.พ.บางแก้วครับ ที่ห้องทันตกรรม
ร.พ.บางแก้วทุกคนดีมากครับ ขอชมเชยไว้ ณ ตรงนี้ด้วยครับ
ขอบคุณบันทึกดีๆนี้ครับ
คิดถึงคุณวอญ่า ครับ
เรียนพี่เขียน....หมอฟันยุคใหม่ใส่ใจชุมชน ลงพื้นที่ ทำฟันให้ผู้สูงอายุ ตามโครงการฟันเทียมพระราชทาน