วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

...แว่วหวูดรถไฟ...


ปู๊น.. ปู๊น.. หวูดรถไฟ เธอจะไปที่ไหนกัน ตามเก็บดาวหมื่นพัน ตามแสงจันทร์ที่คันนา


ปู๊น.. ปู๊น.. หวูดรถไฟ
เธอจะไปที่ไหนกัน
ตามเก็บดาวหมื่นพัน
ตามแสงจันทร์ที่คันนา

เก็บมาใส่กระปุก
เติมความสุขแสนหรรษา
เก็บเอาวันเวลา
ที่ผ่านมาให้หยุดเดิน

ฉึกฉัก...ฉึกฉัก...ดัง
ตามความหวังอันเพลิดเพลิน
หนทางไกลเหลือเกิน
มากมายเพื่อนแสนสุขใจ

ธรรมชาติช่างเบิกบาน
ห้วยลำธารงามสดใส
อบอุ่นอิ่มทรวงใน
ยิ้มละไมไม่กังวล

นกน้อยผกโผผิน
ชำนาญบินถิ่นไพรสณฑ์
ชีพอยู่อย่างอดทน
ไม่เคยบ่นน่ารักจริง

ปู๊น... ปู๊น... เสียงหวูดไกล
ล่วงเลยไปที่ใจวิ่ง
ซุกซนดังลูกลิง
ดึงกลับมาเดินจงกรม
.............................

                       ๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๖
 
                  ธรรมทิพย์
                 ชมรมนักกลอนอักษรสยาม
                  สมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย




หมายเลขบันทึก: 552080เขียนเมื่อ 30 ตุลาคม 2013 14:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 ตุลาคม 2013 14:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

-สวัสดีครับ..

-ตามมาอ่านกลอน"รถไฟ"

-จำได้ว่าผมขึ้นรถไฟครั้งแรกตอนอายุ 27 ครับ..

-ขอบคุณครับ

  • ขอบพระคุณค่ะ คุณขอกตัญญู
  • สรรพสิ่งในโลกกว้างไม่ว่าจะเป็นธรรมชาติ  หรือสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ ล้วนมีที่มา
  • ขอบพระคุณสำหรับความคิดดี ๆ ที่แบ่งปัน
  • "ความกตัญญูเป็นสมบัติของคนดี"
  • สวัสดีค่ะ คุณเพชรน้ำหนึ่ง
  • ขอบคุณที่แวะมาทักทายพร้อมเห็ดโคนหรือเปล่าคะ คราวนี้จะแกงอะไรดี

ฃื่นฃอบเจ้าค่ะ..ชอบพระคุณที่แบ่งปัน...

ขอบพระคณ คุณยายธี
ที่แวะมาเยี่ยมให้กำลังใจค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท