เล่าไว้เมื่อเป็นครูปกครอง ๔

๔. พ่อนักเรียนหญิงกระแทกปืนสั้นบนโต๊ะครูถามหาหัวหน้าระดับม.๖ เพราะคิดว่าเป็นต้นเหตุให้ลูกสาวจะผูกคอตาย

พ่อค้าต่างจังหวัดรายหนึ่งส่งลูกสาวมาเรียนกรุงเทพฯพักอยู่กับญาติ มาโรงเรียนสายประจำ ตื่นนอนสาย ไม่ค่อยได้พบกับพ่อ ไม่ค่อยได้พบกับแม่ โรงเรียนโดยคณะกรรมการปกครอง ได้ติดต่อกับพ่อทางโทรศัพท์ จดหมาย ไปรษณียบัตร ไม่เคยติดต่อได้ อยู่มาวันหนึ่งพ่อก็มาขอพบครูหัวหน้าระดับ ม.๖ แต่ถามผิดคน ถามครูวีระ ด้วยท่าทางโมโห โกรธ เสียงดัง ตะคอก ว่าคนไหนหัวหน้าระดับ ม.๖ จะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด เพราะจะทำให้ลูกผูกคอตาย พร้อมกับล้วงปืนสั้น มาวางบนโต๊ะครู หัวหน้าระดับ ม.๖ ผู้หญิงนั่งข้างๆตกใจกลัว ครูวีระไม่หันไปดู ไม่บอกว่าคนไหนเป็นหัวหน้าระดับม.๖ แต่บอกผู้ปกครองไปว่า คุณจะเอาเรื่องใคร ไม่มีปัญหา ไม่พอใจครู ร้องเรียนที่ ผู้อำนวยการ ไม่พอใจผู้อำนวยการ ร้องเรียนที่กรมสามัญ ที่กระทรวงศึกษาธิการก็ได้ ฟ้องศาลก็ได้ แต่ถ้ารักและเป็นห่วงลูกจริง นั่งคุยกับครูสักนิดว่าแล้วก็นั่งลง คุยกัน ลดเสียงลง ครูสอบถามถึงครอบครัว ตัวพ่อเจ้าชู้มี ผู้หญิงมาพัวพันในชีวิตหลาย คน ลูกมีปัญหามากมายคุยกับใครไม่ได้ นอกจากครู มาเล่าให้ครูฟัง ว่าน้อยใจ พ่อ แม่ หลายต่อหลายครั้ง แต่พ่อแม่ไม่เคยฟัง ไม่เคยสนใจ จึงบอกว่าจะผูกคอตายแล้ว เพราะจะได้หมดเรื่องไปเสียที ได้คุยกันมากมายเรื่องลูกๆ ครอบครัว เข้าใจแล้ว จะกลับไปดูลูกใหม่ ขอโทษครูที่ใช้อารมณ์เลยแนะนำให้รู้จักหัวหน้าระดับนั่งอยู่ข้างๆ พ่อขอโทษหัวหน้าระดับที่เข้าใจผิด ขอแก้ตัวใหม่ ไปจังหวัดระยองที่เขาค้าขายอยู่ก็แวะบ้านได้เลย ยินดีต้อนรับอย่างยิ่ง