เล่าไว้เมื่อเป็นครูปกครอง ๓

๓. นักเรียนห้องคอควาย

เมื่อครูวีระได้สอนที่โรงเรียนราษฎร์แห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ในระดับชั้น ม.ศ. ๓ระดับนี้มีนักเรียน สามห้อง ห้องที่ ๑ คือกอไก่ หรือ กอเก่ง ห้องที่ ๒ คือห้องขอไข่ ห้องที่สาม คือห้องคอควายนี่แหละ ไม่ค่อยมีใครชอบที่จะสอน หรือเป็นที่ปรึกษาห้อง คอควายเลย เพราะเป็นห้องท้ายๆ จะมีนักเรียนที่ไม่ขยัน เหลวไหล เกเร ดื้อ มาสาย สมัยนั้น ยังมีการสอบโดยใช้ข้อสอบจากส่วนกลาง ครูวีระเข้าไปปีแรก ไม่มีโอกาสที่จะเลือกได้อยู่แล้ว เพราะถ้าเลือกมากคงไม่ได้ทำงาน เพื่อหาเงินไปเรียนปริญญาตรีภาคค่ำแน่นอน จึงได้เป็นที่ปรึกษาห้องคอควายนี้แต่ก็ต้องคิดมากเหมือนกันว่าจะทำอย่างไรให้นักเรียนห้องคอควายมีคุณค่าขึ้นมา คิดได้ว่าครูประถมเคย

ให้หาสมุดปกแข็งหนา ๑๐๐ หรือ ๑๕๐ แผ่นมาตัดมุมด้านบน ทางขวา เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ซ้อน เลื่อมกันมาเรื่อยๆ เป็น ๕ หรือ ๖ชั้นๆละประมาณ๒๐ แผ่นขึ้นไป ขนาด ๑ เซนติเมตร x ๑๕ เซนติเมตร ชั้นที่ ๑ ชั้นที่ ๒ ขนาด ๑ เซนติเมตร x ๑๒ เซนติเมตร ลดหลั่นกันไปเขียนชื่อวิชา ตรงช่องว่างที่ตัดออกไป ช่วงที่ตัดเป็นชั้นๆ เป็น ภาษาไทยสังคม วิทยาศาสตร์ ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ฯลฯแต่ละวิชาบอกให้บันทึกข้อมูลที่ เป็นส่วนสำคัญ สรุปเรื่อง ใจความ ที่เคยออกเป็นข้อสอบ ซ้ำๆ แล้วให้นักเรียนไปท่องมา เช้ามืดก่อนเรียนครูรอพบที่ห้องคอควาย แล้วให้ทุกคนอ่านพร้อมๆกัน หลายๆ เที่ยว ต่อมาท่องรายคน ทุกๆวิชา ใครไม่ท่องถูกตีกับไม้บรรทัดไม้ หรือฟุตเหล็ก โดยหงายฝ่ามือ สิ้นปี ทุกๆคนในห้องสอบสอบข้อสอบกระทรวงศึกษาธิการได้ยกห้อง ขณะที่ เหลือ ๒ ห้อง มีคนไม่ผ่านหลายคน นักเรียนดีใจมาก ช่วยกันยกครูชูสูงจากพื้นเหมือนจะทุ่มบก ครูเองก็รู้สึกดีใจมากที่ทำให้นักเรียนสอบผ่านได้หมด กลายเป็นครูดัง มาเป็นหัวหน้าสายภาษาอังกฤษ และเป็นผู้ช่วยครูใหญ่ด้วย เวลาสอบบรรจุได้ ผู้จัดการร้องไห้ ไม่อยากให้ลาออก ในขณะที่ตอนเข้าก็เข้าลำบาก เดินหาโรงเรียนสอนทั้งแต่สุขุมวิท สี่แยกบางนา ถึงราชประสงค์ หลายโรงเรียนบอกจะรับ แต่ให้ไปรอไปรษณียบัตรที่บ้านพัก เหลวทั้งหมด ไม่เหมือนโรงเรียนนี้บอกพรุ่งนี้มาสอนเลยไดไหม ก็ไปสอนเลย