ทุกถ้อยคำเรียบเรียงเพียงไพเราะ
เป็นเพลงเพราะส่งไปในสายฝน
ให้ชุ่มชื่นเย็นฉ่ำทั่วทุกคน
เป็นหยาดฝนโปรยปรายผ่อนคลายใจ
บันดาลความชุ่มชื่นคืนชีวิต
เกิดความคิดปัญญาพาสดใส
หลังฝนซาฟ้าจะกลับมาดังใจ
เป็นฟ้าใสที่งดงามยามได้ชม
แต่ฝนมามากล้นจนท่วมทั่ว
ให้นึกกลัวกังวลใจให้ขื่นขม
ทุกข์เพราะน้ำขาดแคลนแสนระทม
แต่นี่ตรมเพราะน้ำมากลำบากจริง
วอนฟ้าโปรดเมตาอาวรณ์เถิด
บันดาลเกิดแสงส่องต้องทุกสิ่ง
ฝนจงซาพาฟ้าเปิดเกิดเป็นจริง
ความทุกข์ยิ่งจักได้จางเลือนลางไป
จะลงโทษโกรธอันใดในตอนนี้
ขอจงมีทางเยียวยารักษาให้
ฟ้าจ๋าฟ้าขอเจ้าอย่าได้ปักใจ
โปรดอภัยให้ความเขลาเบาปัญญา
ด้วยมนุษย์อาจมองข้ามความดีเด่น
ของความเป็นธรรมชาติบังอาจกล้า
ทุกสิ่งล้วนมีประโยชน์โทษนานา
หากไม่รู้คุณค่าน่าอาดูร
ขอเพียงแต่อย่าท้อแท้คิดแก้ไข
รู้รักษาอย่างตั้งใจไม่เสื่อมสูญ
ธรรมชาติและมนุษย์ต่างเกื้อกูล
ความสมบูรณ์จักคืนสู่คู่แผ่นดิน.
ชอบบทกลอนนี้ครับ...
ให้กำลังนะครับ