"เมื่อ..ไก่..ไม่เห็นคุณค่าของ...พลอย.."


..การทำงาน บริหารจัดการ ไม่ว่าจะเป็น การบริหารจัดการ ระดับล่าง ระดับกลาง หรือ ระดับสูง จำเป็นอย่างยิ่ง ที่ผู้ขึ้นมาดำรงตำแหน่ง "ผู้บริหาร" ทุกระดับ จำต้องมี....หลายสิ่ง เป็นต้นทุน...... "ต้นทุน" ดังกล่าว ประกอบด้วย "ต้นทุนทางปัญญา" และ "ต้นทุนทางสังคม" ....

...ณ เช้า วันสุดท้ายของสัปดาห์ ผู้เขียน ตั้งใจ บรรจงถ่ายทอด ประสบการณ์ ส่วนหนึ่ง จากการทำงานประจำ ในสถาบันอุดมศึกษา ที่เยาวชน ส่วนใหญ่ ของประเทศอยากเข้ามาเป็น ลูกศิษย์....

...การทำงาน บริหารจัดการ ไม่ว่าจะเป็น การบริหารจัดการ ระดับล่าง ระดับกลาง หรือ ระดับสูง จำเป็นอย่างยิ่ง ที่ผู้ขึ้นมาดำรงตำแหน่ง "ผู้บริหาร" ทุกระดับ จำต้องมี หลายสิ่ง เป็นต้นทุน...... "ต้นทุน" ดังกล่าว ประกอบด้วย "ต้นทุนทางปัญญา" และ "ต้นทุนทางสังคม" .....ในที่นี้ จะไม่กล่าวถึง เรื่อง ... " โอกาส"....

... ต้นทุนทางปัญญา... อาจจะประกอบด้วย การเป็นผู้มีการศึกษา การเป็นผู้มีความรู้กว้าง และ รู้ลึก ทั้งความรู้ "เฉพาะวิชาชีพแห่งตน" ความรู้รอบ....ตลอดจน ... รู้คิด รู้วิเคราะห์ รู้ทำนาย อย่างมีตรรก (มีวิสัยทัศน์) ..... และรู้อื่น ๆ ... ที่ไม่ใช่ "รู้มาก" แต่ "มากรู้" ที่จำต้องใช้ "เวลา" ในการสะสม...ด้วยการ ...ฟัง ...คิด ...อ่าน ...เขียน...และอื่นๆ แล้วแต่ "วิถี การสะสม ต้นทุนทางปัญญา" ของแต่ละคน...ที่แตกต่างกัน....ยังไม่รวมกับ......"วุฒิภาวะทางอารมณ์"..... ที่จำต้อง เรียนรู้ สั่งสม.....และฝึกปฏิบัติ.....ในทางที่ถูก ที่ควร ที่เกิดประโยชน์ต่อส่วนรวม....

...ต้นทุนทางสังคม... อาจจะประกอบด้วย .... การสั่งสม คุณงาม ความดี ให้เป็นที่ประจักษ์ ทั้ง...กายกรรม มโนกรรม วจีกรรม ...การประพฤติ ปฏิบัติ อยู่ในความถูกต้อง ดีงาม...จนเป็นที่ยอมรับ เป็นที่รัก เคารพ ศรัทธา ทั้งต่อตนเอง ต่อครอบครัว ต่อเพื่อนผ้อง น้อง พี่ คนรู้จัก ทั้งทางตรง และทางอ้อม คนไม่รู้จัก และ อื่นๆ ในสังคม....

...เมื่อสามเดือน ที่ผ่านมา ผู้เขียน ได้ "สมาชิกใหม่" มาเป็น "ลูกน้อง" ที่ทำงาน ... " ใหม่ จาก เก่า" หรือ "เก่า มาใหม่" เพราะเธอถูกย้าย มาจากหน่วยงานหนึ่ง ในสังกัดเดียวกัน...ผู้เขียน ตอบรับเธอไว้ ... จาก "ผู้บังคับบัญชา" ที่ส่งมอบเธอมาให้โดยมิได้ตั้งใจ ( เป็นการลงโทษ ทางสังคม ในแวดวงราชการ) ....ด้วยอาราม ดีใจ ของผู้เขียน ที่จะมีคนมาช่วยงานเพิ่มอีก 1 คน ... โดย มิได้สนใจ... กิตติศัพท์ ร่ำลือ ... ในทาง "เสื่อม" ...ที่ได้ยินจาก "ผู้บังคับบัญชา" แทบจะไม่เห็น คุณงามความดี ใดใด ของเธอเลย ....( ถ้า พ้นจาก ผู้เขียนไปแล้ว....เธอคงต้องถูดเชิญออก แน่ ๆ...)

.... ผู้เขียน เก็บ เกี่ยว สังเกตุ เรียนรู้ หลายสิ่ง หลายอย่าง ไว้ในใจ ด้วยความกังวล มากพอสมควร..... แต่ พร่ำพูดกับตนเองว่า...เอาวะ..!! ลองดู สักตั้ง.....ช่างท้าทาย...!!!

....ประโยคแรก ในเช้าวันแรก .....(สร้างความประทับใจในเบื้องต้น) ที่ลูกน้องคนนี้ มารายงานตัว.....ปฏิบัติงาน ......เธอถามผู้เขียนโดยใช้ "ชื่อเล่น" เป็นสรรพนาม แทนตนเอง....ว่า " ผมมีหน้าที่ ภาระงาน ต้องทำอะไรบ้างครับ ??? ".....
ผู้เขียนตอบ .... "ยินดีต้อนรับ...สู่บ้านหลังเก่า...แต่ เปลี่ยนห้องใหม่....สิ่งแรกที่แนะนำให้ทำคือ...ไปทำบุญ ถวายสังฆทาน ซะนะ... "... เราได้ทำบุญร่วมกันมา....เราจึงได้มาร่วมงานกัน......"

จากวันนั้น...จวบวันนี้ .....สามเดือนผ่านไป ....ผู้เขียน...ใช้ กลยุทธ์ กลวิธี ในการ "ดึงมีด ที่อยู่ในฝัก" นานถึง 9 ปี (น้องมีอายุงาน 9 ปี ) มาเคาะสนิม........นำมา ล้าง ...ลับ...อบ... เหลา....ขัดเกลา...เติมเต็ม....เพื่อค้นหา ... "ต้นทุน".....ด้วยวิทยายุทธ หลากหลายกระบวนความ..

ณ วันนี้ ... ได้ค้นพบ... หลายสิ่งอย่าง .... ที่หลายคน "มองไม่เห็น".....หรือ อาจเป็นเพราะ "หู ตา ฝ้า ฟาง"... มอง เห็น บางสิ่งเลือนลาง....ไม่คิด ปัดเป่า ขัดเงา ใหขึ้นงาม.....


...หลายสิ่ง "งอกเงย งดงาม" ไม่ต่างจาก ต้นไม้ได้ ดิน -น้ำ - แสง - ปุ๋ย อันพอเหมาะ พอดี ถูกที่ ถูกทาง.....กำลังเจริญเติบโต งดงาม ..... ให้ผู้คนรอบข้าง...ต่างประหลาดใจ...เหตุไฉน..!! จึง "เปลี่ยน ไป" .... ฤา "เปลี่ยน เป็น".....

.... ผู้เขียน กำลัง อยู่ระหว่าง การเจียรนัย "พลอย" ให้เป็น "เพ็ชร" ท่ามกลาง ความท้าทาย หลายทาง ......

ณ เมื่อนั้น "พลอย เป็น เพ็ชร ขึ้นมาวันใด ส่องแสงประกาย..."คุณภาพ" ...หวังว่า คงไม่มี "ไก่" ตัวใด "หวนกลับมา" .... ทวง "เพ็ชรเม็ดงาม" ทรงคุณค่า กลับคืนไป.....

ขอบพระคุณที่กรุณาให้เกียรติ เข้ามาอ่าน
๒๗ กันยายน ๒๕๕๖
จอย ทองกล่อมสี

หมายเลขบันทึก: 549411เขียนเมื่อ 27 กันยายน 2013 10:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน 2013 07:31 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (19)

ชื่นชมกับนักเจียรไน ที่เก่งมากๆเลยนะครับ

และยินดีกับเพชรเม็ดงามนั้นด้วยเช่นกัน

ขอบคุณครับ

ตามมาชื่นชมอาจารย์

เข้าใจคิด

อาจารย์สบายดีนะครับ...

ชื่นชมครับ ยอมรับว่า ไม่มีการให้ใดๆ ประเสริฐเท่ากับการให้โอกาสคนครับ

ดิฉันเองรู้สึกว่า การเขียนเป็นการเจียรไนความคิดของตนเองค่ะ :)

..มายินดี..กับ..พลอยที่กลายเป็นเพชร..ที่ได้มา...(ถ้าเป็นไก่."จริงๆ".คงไม่ต้อง..ระวัง..อิอิ...)...

ขอขอบคุณ คุณพิชัย ที่กรุณา  เข้ามาติดตาม การเจียรไน เพ็ชร นะคะ

ขอขอบคุณ  อาจารย์ ขจิต 

ที่ มา ให้กำลัง กัน เช่นเคยค่ะ

ดูแล สุขภาพ นะคะ

 

ขอขอบคุณ  อาจารย์ ดร.จันทวรรณ

ที่ท่าน ช่วยกรุณา  จุดประกาย  ให้  พวกเรา ชาว G2K   ได้ มีพื้นที่ เจียรไนปัญญา ของตนเอง ค่ะ

ขอขอบคุณ  คุณยายธี /// ที่มี  สิ่งดีงาม  มาให้  เสมอ

(  หนู  เริ่มจะเป็น  ไก่  หวง พลอย  สะแล้่วคะ  คุณยายธี...555)

เป็นกำลังใจในการให้โอกาสแจ้งเกิดเช่นนี้ค่ะ..คิดเชิงบวกจึงจะสร้างคน มากกว่าทำลายกันค่ะ

มาชื่นชมคมความคิดของอาจารย์จอยครับ

ขอบคุณมากครับ

ของดีๆอยู่ที่ผู้รู้จักไช้

         ขอบคุณและขอชื่นชมครับ

...พลอย...และเพชรมีคุณค่างดงามในตัวเอง...สำคัญอยู่ที่คนจะรู้คุณค่าหรือไม่นะคะ...

-สวัสดีครับ

-ตามมาเยี่ยมและให้กำลังใจครับ

-เพชรจะงามหรือไม่ อยู่ที่ช่างผู้เจียระไนเพชรเม็ดนั้นด้วยครับ

-ขอบคุณครับ

สวัสดียามเช้า วันจันทร์  พี่นงนาท  ค่ะ

- ขอขอบพระคุณ กำลังใจ เสริมแรง ให้มีพลัง มากขึ้นค่ะ

สวัสดี คุณพรพจน์ (พี่หนาน)

ขอบพระคุณ ที่เข้ามา ติดตามชื่นชม นะคะ

สวัสดีค่ะ ดร.พจนา

ขอบพระคุณ ที่ช่วยเสริมกำลังใจ ตลอดมาค่ะ

สวัสดีค่ะ  คุณเขียน

ขอขอบพระคุณ ที่ท่านชื่นชมค่ะ/// คอยติดตาม งานเขียน ของท่าน อยู่นะคะ

ดูแลสุขภาพ ด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะ  คุณเพชร น้ำหนึ่ง

ขอบพระคุณ ที่เข้า มาเสริมแรง เสริมกำลังใจ ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท