เรื่องราวของน้องชาย

เรื่องราวของน้องชายผม My brother Story
สืบเนื่องจากเมื่อเดือนสิงหาคมน้องชายผม (เกษตรกร) จะต้องเก็บเกี่ยวผลผลิตข้าวซึ่งขณะนั้นฝนได้ตกติดต่อกันเป็นระยะเวลาหลายวัน (ที่นา 30 ไร่ติดคลองธรรมชาติ เป็นที่ลุ่ม และมีสิทธิ์น้ำท่วมก่อนใคร) น้องชายผมจึง "ตัดสินใจ" ที่เก็บเกี่ยวข้าวก่อนระยะเวลากำหนด (ข้าวอายุ 100 วัน แต่ที่เหมาะสม ประมาณ 110-120 วัน) เมื่อน้องผม "ตัดสินใจ" ไปแล้วก็เกิด "เสียงวิพากษ์" วิจารณ์จากคนรอบข้างเป็นจำนวนมาก เช่น จะรีบเกี่ยวไปทำไม ข้าวก็เขียว ขายไม่ได้ราคา (ดีสุด 7000/เกียน ผมใช้คำว่า เกียน ซึ่งเป็นภาษาโบราณ หมายถึง เกวียน นั่นเอง) ยังไงน้ำก็ไม่ท่วม ฯลฯ แต่คนที่ไม่เคยว่าน้องชายผมเลยก็คือ "พ่อและแม่" ของผม ผมเลยถามพ่อกับแม่ว่า "คิดอย่างไรกับการที่น้องชายผมรีบเก็บเกี่ยวข้าวที่ยังไม่ได้ครบกำหนดเกี่ยว" ทั้งพ่อและแม่ต่างเห็นตรงกันและตอบผมว่า "ฝึกให้น้องชายผมตัดสินใจ เมื่อไม่มีพ่อและแม่แล้วจะได้ตัดสินใจได้" ผมได้ยินแค่นี้น้ำตาแทบไหล "พ่อและแม่" ฝึกให้ลูกยืนด้วยขาของตัวเอง หัดให้พึ่งตนเอง ยามที่ไม่มีพ่อและแม่แล้วจะได้ตัดสินใจและมีสติที่จะสามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิตได้ "คุณธรรมของพ่อและแม่ผม" ข้อนี้ผมจะจดจำไว้แล้วนำมาใช้ในชีวิตผม และที่สำคัญน้องชายผมบอกว่า "ธรรมชาติเอาแน่นอนไม่ได้ ถ้าน้ำจะมาก็ต้องมา เราไม่ควรฝืนธรรมชาติ" 
ปล. ความคิดของคนที่ถูกเรียกว่า "บ้านนอก" ระบบการปรับตัวเข้าหาธรรมชาติ "ไม่ใช่กล่าวโทษธรรมชาติ" อย่างที่คนนิยมทำอยู่ทุกวันนี้ จากเรื่องจริงของเด็กหนุ่มพรหมพิราม อำเภอที่โด่งดัง (ด้านไม่ดี) ไปทั่วประเทศ อำเภอที่ผมภัครพล เกิดและเติบโตได้สอนให้รู้จักความหมายที่แท้จริงของชีวิต

จาก https://www.facebook.com/IHearPhak วันที่ 19 กันยายน 2556