บทกลอนสะท้อน ค่ายโครงงาน
นางสาวพรทิพย์ (ปุ๋ย) ชั้น ม. ๕/๑ ปีการศึกษา 2547
************************************************
จากการที่ได้มาเข้าค่ายนี้ พวกเราพักที่ห้องวิทย์แสนสุขสันต์
ฉันและนวลรีบเดินมาเร็วพลัน มาพบกันกับครูหยินยืนอยู่ไง
หันไปเห็นน้อง ๆ นั่งขีดเขียน ชั่งพากเพียรเหลือเกินนะน้องหนา
รีบไปถามเพื่อน ม.5 ที่อยู่ครา เขาทำอะไรกันหนาช่วยบอกที
ถึงเวลาที่ครูหยินเรียกมาพบ ฉันประสบเห็นน้อง ๆ นั่งขำขัน
หัวเราะร่าน้ำตาเล็ดเป็นแถวกัน อ๋อเล่นเกมส์ขับขันสนุกจริง
มาถึงตอนที่พี่หกทับสาม แนะนำชื่อตามด้วยท่าประกอบฉันท์
แต่ละคนล้วนทำท่ามาประชัน ส่วนตัวฉันแค่ง่าย ๆ เก๊กลูกเดียว
ต่อไปนี้จะกล่าวถึงตอนอาบน้ำ ฉันรีบตามเพื่อนๆ อย่างเร็วพลัน
ถูสบู่ของน้องโย๊ะอย่างเมามัน รีบทันควันคว้าด้วยโฟมล้างหน้าไง
อาบน้ำเสร็จรีบวิ่งมาหน้าห้องวิทย์ ในใจคิดความรู้ได้ดั่งใจหมาย
รีบ ๆ คว้าไปให้ได้อย่างมากมาย มาบรรยายให้เพื่อนๆในห้องฟัง
วันที่สองเราออกเดินภาคสนาม แต่งตัวงามใส่เสื้อของชาวค่าย
วัดค่า pH ของดินแล้วนั่งทาย ยังมิวายเถียงกันเรื่องเครื่องมือวัด
หลังจากนั้นรีบเดินไปยังสวน เป็นควน ๆ ขรุขระเสียจริงหนา
รีบนั่งวัด pH ดินที่รกครา จดบันทึกเร็วร่ากลัวกันลืม
หลังจากนั้นรีบเดินมาสรุปผล นั่งหน้ามนมองตากันทำไฉน
หันไปถามอาจารย์วิทวัสเป็นยังไง ครูถามได้แล้วบอกมาเป็นข้อความ
ประสบการณ์ครั้งนี้แสนสนุก มีเพื่อนร่วมทุกข์สุขเราหนุกหนาน
การเข้าค่ายช่วยให้เราได้เบิกบาน ประสบการณ์ช่วยสร้างคนดีเอย
หมายเลขบันทึก: 547312เขียนเมื่อ 3 กันยายน 2013 15:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 กันยายน 2013 15:45 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (1)
เขียนได้เห็นภาพเลยครับ กำลังติดต่อน้องอัญอยู่ครับ จะพาไปพูดภาษาเกาหลี 555