14 ตุลา 2516 เวียนมาครบ 33 ปี ให้อะไรแก่เรา
ในประวัติศาสตร์ของชาติไทยเราเมื่อเอ่ยถึงเหตุการณ์การต่อสู้เรียกร้องสิทธิประชาธิปไตย เราอดนึกถึงเหตุการณ์วันที่ 14 ตุลาคม 2516 ไม่ได้เพราะเหตุการณ์ได้ให้บทเรียนเรามากมาย ที่น่าชื่นชมก็คือนักเรียนประถม มัธยม แม้แต่เด็กอนุบาลก็พากันออกมาประท้วงเรียกร้องสิทธิ ประชาธิปไตย กันอย่างถ้วนหน้า การเสียสละชีวิตของวีรชนของประชาชนอย่างวีรอาจหาญในครั้งนั้นเป็นวีรภาพที่กล้าหาญเหลือเกิน วีรชน14 ตุลาฯอยู่ในจิตใจเรามาโดยตลอด และเราขอสดุดี จิตใตที่กล้าต่อสู้กล้าเสียสละ ของวีรชน 14 ตุลาฯทุกคน ขอให้วิญญาณของท่านเข้าสู่สรวงสวรรค์ และประทานกำลังใจให้แก่ผู้ที่จะอยู่สู้ในหน้าแผ่นดินนี้อีกต่อไปตราบนานเท่านาน
14 คุลาคม 2516 เวียนมาครบรอบ 33 ปีแล้ว เยาวชนหลายๆคนไม่ทราบหรอกว่ามันคืออะไร บางคนตอบเต็มที่ว่าวันแห่งความรัก เพราะเขาได้รับการปลูกฝังมาแบบนั้น เราไม่มีโอกาสได้รับรู้รับทราบถึงการชำระประวัติศาสตร์ 14 ตุลาฯว่าแท้ที่จริงแล้วใครฆ่าประชาชน และคนที่ฆ่าประชาชนอย่างป่าเถื่อนนั้น ควรจะถูกลงโทษหรือไม่อย่างไร ผมแม้จะไม่ใช่เยาวชนในเหตุการณ์ 14 คุลาคม เพราะช่วงนั้นเรียนมัธยมอยู่ จำได้ว่าเมื่อถึงงานวิชากาของโรงเรียน เราในฐานะคณะกรรมการนักเรียน จำนวน 12 คนตัดสินใจใช้ห้องหนึ่งติดภาพเหตุการณ์ 14 ตุลาคม และให้กรรมการนักเรียนทุกคนศึกษารวมหมู่กันอย่างละเอียดเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดชึ้นทั้งหมด พร้อมที่จะอธิบายให้แก่ย้องๆที่เข้ามาในห้องได้เรียนรู้เรื่อง สิทธิ เสรีภาพ ประชาธิปไตย เย็นนั้นเรากรรมการนักเรียนทั้ง 12 คนถูกลงโทษให้ล้างห้องนั้น ห้ามจัด ห้ามติดรูปภาพเหตุกาณ์และทำทัณฑ์บนพวกเราทุกคน เรามองหน้ากันและยืนยันที่จะจัดในวันรุ่งขึ้น และเราก็ทำ พร้อมกับถูกเรียกไปว่า หักคะแนนความประพฤติ และถูกตำหนิอย่างรุนแรง ผมจำได้ว่าประธานนักเรียนรุ่นพี่ผมเป็นผู้หญิง เธอร้องไห้และกล่าวกับพวกเราว่าอย่าท้อ อย่ากลัว อย่าหยุด นี่เป็นสิทธิเสรีภาพของประชาชน วีรชนที่ต้องตายด้วยปากกระบอกปืนพวกปฏิกิริยา เขาเจ็บปวดกว่าเรามากนัก นี่เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราเห็นว่าแม้แต่ในโรงเรียนเรายังถูกปิดกั้นชนาดนี้ และประสาอะไรกับในรั้วมหาวิทยาลัยจะเป็นอน่างไร และเมื่อเราจบการศึกษาก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย พวกเราก็เจอกันที่ธรรมศาสตร์และเพื่อนผมหลายคนที่เป็นกรรมการนักเรียนครั้งนั้นต้องตายอย่าโหดร้ายที่สุดที่ผมไท่สามารถอธิบายได้ เราจึงสรุปบทเรียนว่า 14 ตุลา 2516เป็นประชาธิปไตยจอมปลอม ไม่ได้ให้อำนาจประชาชนอย่างแท้จริง ทหารและพวกที่ต้องการใช้อำนาจปกครองสั่งสมกำลังและรอวันสังหารประชาชน โดยการปลุกระดมประชาชน ใส่ร้ายว่าเป็นคอมมิวนิสต์ แต่งรูปถ่าย และทำทุกอย่าง ที่จะสังหารประชาชน และเหตุการณ์ 6 ตุลาคมก็เกิดขึ้น เราคิดว่าเหตุการณ์ร้ายๆจะจบลง แต่อีก 14 ปีก็เกิดเหตุการณ์ พฤษภาทมิฬขึ้นมาอีก และในปัจจุบันเราก็เจอคณะปฏิรูป เราเองหวลคิดไปว่าประเทศนี้ยึดอำนาจกันไม่รู้จักจบสิ้น และรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งที่ซื้อเสียงก็โกงกินไม่เคยเปลี่ยนสันดาน การใช้อำนาจจึงเกิดขึ้นอยู่เรื่อยไม่รู้จักจบ เมื่อไหร่ประชาชนจะกล้าเข้ามามีส่วนร่วมอย่างจริงจังในทุกกิจการของบ้านเมือง กล้าเปิดเผยความจริงของการทุจริตคอรัปชั่น กล้ารังเกียจพวกชอบยึดอำนาจ และกล้าต่อต้ารรัฐบาลที่กอบโกยโกงกินอย่างรู้เท่าทัน ขอให้บ้านเมืองนี้พัฒนาประชาธิปไตยบ้างเถอะ ขอสิทธิ เสรีภาพของประชาชนกลับคืนมา
คำสำคัญ (Tags): #ขอเนาะเย้ยทุกข์ยากขวากหนามลำเค็ญ#คนยังคนยืนเด่นโดยท้าทาย#แม้นผืนฟ้ามืดดับเดือนลับละลาย#ดาวยังพรายศรัทธาเย้ยฟ้าดิน#ดาวยังพราวอยู่จนฟ้ารุ่งลาง
หมายเลขบันทึก: 54719เขียนเมื่อ 15 ตุลาคม 2006 22:09 น. ()ความเห็น (2)
การเมืองนี่เป็นวงจรอุบาทว์จริงจริงครับอาจารย์...ไม่รู้คนเลวเข้าไปเป็นนักการเมือง หรือการเมืองทำให้คนเป็นคนเลว...หรือว่าเลวทั้งคน เลวทั้งการเมือง ปนกันไป...ถ้างั้นการเมืองไทยก็สาหัสเต็มทีแล้วล่ะครับ
