ดาวดับลับเจ้าพระยา
ดาวดับลับเจ้าพระยา
ดาวความดีดับดวงร่วงลงแล้ว
ทิ้งเถือนแถวเจ้าพระยาขอบฟ้ากว้าง
เคยเด่นดวงห่วงหาวคราวส่องทาง
แสวสว่างกลางฝันอันมืดมน
ระหว่างเนินเดินบนหนทางเปลี่ยว
ทางที่เทียวเที่ยวท่องนั้นหมองหม่น
ดาวเด่นงามความดีที่ทานทน
ส่องกมลส่องทางกลางค่ำคืน
ในความมืดยืดยาวคืนหนาวเหน็บ
กลางปวดเจ็บสับสนสู้ทนฝืน
มีเพียงดาวดวงนี้ที่หยัดยืน
ยามขมขื่นตื่นตามองหาดาว
กลางความหลงดงดำในสำนึก
ความรู้สึกบอกได้ในทุกก้าว
เรายังมีแสงทิพย์กระพริบพราว
ส่องสกาวสุกสว่างดุจกลางวัน
ดาวดวงดีจึงเด่นเห็นคุณค่า
เป็นดวงดาวศรัทธาพาสร้างสรรค์
ผ่านทะเลเหว่ว้ามาด้วยกัน
ดาวดวงนั้นวันนี้ริบหรี่ดวง
จะก้าวเดินต่อไปทางไหนเล่า
มีเพียงความเปลี่ยวเปล่าในหาวห้วง
ในเริงแรงแห่งบาปมีภาพลวง
ยิ่งบำบวงเบิกบานทั้งบ้านเมือง
http://www.youtube.com/watch?v=F2HZpDeV8Qg
ความเห็น (11)
- ขอบคุณ "ผศ.โสภณ เปียสนิท" มากนะคะ สำหรับการสร้างสรรค์บทกวีที่มีเสียงอีกษรอันไพเราะด้วยการเล่นคำ และมีความหมายสะท้อนปัญหาบ้านเมือง...ขออนุญาตนะคะ บทกวีบาทแรกของบทแรก "ดาวความดีดับดวงล่วงลงแล้ว..." ควรจะเป็น ""ดาวความดีดับดวงร่วงลงแล้ว..." หรือเปล่าคะ เพราะน่าจะเป็นคำว่า "ร่วง" ที่หมายถึง ตกลงมา เช่น คำว่า ดอกไม้ร่วงหล่นเกลื่อนพื้น
- และขอบคุณ สำหรับเสียงเพลง "แสงดาวแห่งศรัทธา" ที่ไพเราะแต่มีท่วงทำนองที่ร้องตามได้ยากมาก (อดีตคณบดีคณะครุศาสตร์ เคยให้ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ร้องท่อนแยกที่ร้องได้ง่ายหน่อย ในงานแสดงมุทิตาจิตอาจารย์เกษียณฯ ค่ะ)
ไพเราะครับ อ.โสภณ ครับ
.png?1377153211)
มองเห็นภาพเลยค่ะอาจารย์
...บทกลอนมีความหมายและความไพเราะมากนะคะอาจารย์...ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ที่ระลึกถึงมาอ่านกลอนที่มีสาระและไพเราะ ได้ฟังเพลงเพราะๆ ขอบคุณค่ะ
ท่าน อจ.โสภณ เปียสนิท ... เป็นท่านสุนทร (ภู่) กลับมาเกิดแน่นๆ หมอเปิ้น .... คิดเช่นนั้น นะคะ .. คนที่แต่งกลอยที่ไพเราะ...นั้น..... เป็นคนเก่ง + มีเสน่ห์ มากๆค่ะ
ขอบคุณมากเลยครับ
สำหรับข้อปรับปรุงที่เสนอมา
จริงตามนั้นครับ
เหมือนกับชี้ขุมทรัพย์เทียวนา ผมเผลอไปเอง
อ.นุ
nobita
จัตุเศรษฐธรรม
ชยพร แอคะรัจน์
หนุ่ม กร
krutoom
Dr. Ple
kunrapee
พ.แจ่มจำรัส
...ปริม ทัดบุปผา...
ดร. พจนา แย้มนัยนา
ไอดิน-กลิ่นไม้
HaPpyGirl
วิชญธรรม
นิรันตะรา
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ
ทั้งคำติและคำชม
ขอบคุณครับคุณหมอเปิ้ล