วัฒนธรรมการเรียนรู้ : ศิลปะการต่อรอง
ศิลปะการต่อรอง...ช่วงนี้สายฝนมาเยือนหาดใหญ่ สงขลาในช่วงเย็น ๆ...ผมขับรถฝ่าสายฝนที่หนักมาก...ต้องเปิดไฟหน้ารถ...และวิ่งอยู่ในความเร็วประมาณ 80-90 ...การที่ฝนตกลงมาทำให้หมอกควันจางหายไปมากเลยครับ...
ช่วงบ่ายเมื่อวันวาน...ซึ่งเป็นวันครบกำหนดส่งงานที่บรรดานิสิต ป. เอก สาขา วัฒนธรรมศึกษา สัญญากับผมไว้...ว่าเมื่อผมรวบรวมรายงานของพวกเขาเรียบร้อยแล้ว...
หน้าที่ของผมก็คือทำหนังสือนำ...เพื่อส่งอาจารย์ผู้สอนแต่ละท่านต่อไปซึ่งมีกำหนดวันเวลาที่แน่นอน...อาจารย์ครับ...เรื่องรายงาน...ผมกำลังทำสุดฝีมือ...แต่ทำไม่ทัน...ผมขอส่งพรุ่งนี้นะครับ...เห็นใจผมเถอะ...ครับ...
อาจารย์คะ...วันนี้...ดิฉันส่งรายงานไม่ทันจริง ๆ แต่พรุ่งนี้ส่งทันแน่นอนคะ...ถ้าอาจารย์ไม่รอ...ดิฉันขอส่งส่วนตัวในวันพรุ่งนี้...นี้คือเสียงจากโทรศัพท์ส่วนหนึ่ง...ฮา ๆ เอิก ๆผมหัวเราะให้กับตัวเอง...
จากเหตุการณ์ที่เป็นเรื่องเล่านี้...ถ้าเป็นคุณอยู่ในสถานการณ์อย่างนี้คุณจะทำอย่างไรครับ...
ความเห็น (6)
บางครั้งก็ต้องมีการยืดหยุ่นบ้างนะค่ะ
ขึ้นอยู่กับเหตุและผลค่ะ
เคยแต่เป็นตัวแทนนักศึกษาที่ไปต่อรองค่ะ...อิอิ..แต่วางแผนต่อรองล่วงหน้าก่อนวันกำหนดส่งค่ะ...โดยตกลงกับเพื่อนทั้งห้องก่อนว่าจะส่งแบบ win win ทั้งสองฝ่ายคืออาจารย์และนักศึกษาวันไหน เปิดเจรจาต่อรองแบบกลุ่มในห้องเรียนด้วยเลยค่ะ เมื่อต่อรองได้แล้วก็จัดตัวแทนรวบรวมส่งวันนั้น พร้อมกับบริการเอาไปส่งให้ผู้สอนโดยตรงเลยค่ะ....(อิอิ...ส่วนมากที่ต่อรองคือเพื่อนทั้งห้องจะรอๆ กันไม่ให้ใครหล่นจากกลุ่มมากเกินไปค่ะ )
สวัสดีครับ คุณกัลปังหา
เป็นจริงอย่างที่คุณว่านะครับ...
แต่สิ่งนี้เราต้องรับผิดชอบแทนพวกเขาโดยการแจ้งเหตุผลการส่งงานช้ากว่ากำหนดให้อาจารย์ผู้สอนทราบครับ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณจันทรรัตน์
ผมพึ่งขึ้นมาจากการลงไปเดินเล่นกับครอบครัว...ประมาณ 45 นาที
ช่วงนี้ net ล้มไม่สามรารถบันทึกได้....เลยครับ ฮา ๆ เอิก ๆ ก็ดีเหมือนกัน...การต่อรองของพวกเขา....ผมขอชม...
คือเขาได้ต่อรองกับอาจารย์ผู้สอนมาแล้ว...และมาต่อรองกับผมเพื่อให้ผมไปต่อรองในการส่งงานช้ากว่ากำหนดอีกทีกับอาจารย์ผู้สอน....
นับเป็นข้อคิดอย่างหนึ่งในการเรียนของเมืองไทย...ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
- ขอเรียนท่านอาจารย์ umi ค่ะ
ทำไมต้องต่อรอง..คิดแค่ปลายทางว่านักศึกษาละเมิดกฎไม่รับผิดชอบส่งงานให้ตรงเวลาทั้งๆที่แจ้งล่วงหน้าแล้ว..ก็น่าคิดค่ะ
แต่ประสบการณ์ที่ต้องต่อรองเพราะว่า หลักสูตรการเรียนแบบสหวิทยาการแต่ขาดการประสานระหว่างกระบวนวิชา รวมทั้งการปรับเปลี่ยนตารางสอนอยู่เรื่อยๆ ทำให้การส่งงาน การสอบมักตรงกันค่ะ ซึ่งกว่าจะรู้นักศึกษาต้องผ่านการเรียนไปได้เกือบเดือนแล้ว...เมื่อได้รับแจกรายละเอียดกระบวนวิชา การต่อรองจึงเกิดขึ้นค่ะตอนนั้นแหล่ะค่ะ...
ข้อดีที่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับการต่อรองที่จะเป็นประโยชน์กับทั้งสองฝ่ายคือ..เป็นศิลปะบนเหตุผล ที่ต้องไม่มองความผิดของใครเพียงฝ่ายเดียวค่ะ
ขอโทษค่ะที่อธิบายยาว...เพื่อความผาสุขของการพัฒนาหลักสูตรต่อไปค่ะ
สวัสดีครับ คุณจันทรรัตน์
เป็นข้อคิดที่ดีมากครับ...ผมได้แนวคิดและอารมณ์ขำไปด้วยด้วยครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi